hepimiz öyle oluyoruz ki ne umutlar büyütüyosun ne hayaller kurmaya başlıyosun ama bi anda hepsi kaybolup gidiyor. ikizdi benim gebeliğim ilki 6. hafta düşük oldu diğeri devam etti ama 9. haftaya kadar kalp atışı hiç olmadı. bigün sabaha karşı bir ağrıyla uyandım lavaboya zor düştüm bacaklarım kıpkırmızı olmuş resmen çeşme gibi kan akıyor o halim gözümün önünden hiç gitmiyor

zor yetiştirdiler hastaneye kürtaj felan acısı duruyor ama hayatta devam ediyor. 10 ay sonra kendiliğimden hamile kaldım bu sefer, dünyalar benim oldu tabiki dedim bu kendiliğinden oldu ya bişey olmaz Allahın izniyle tüp bebek düşük olunca doktor iğne felan başladı nolur nolmaz diye. 7 haftalık olduk kalp atışlarını dinledik eve geldik küçücük bi kahve leke hemen geri gittik hastaneye yattım 5 gün bi sıkıntı olmadı herşey yolunda 9. haftada gittik doktorun yüz şekli değişti dedi kalp atışını alamıyorum oda bıraktı beni yani hepsinin acısı farklı ama mecbursun alışıyorsun.herkesin derdi kendine ağır ne seninki bana uyar nede benimki sana uyar Rabbimiz böyle istemiş elden bişey gelmiyor. sizde 1 2 doktora daha gidin durumunuz netleşsin ona göre beklemeden kürtajınızı olun kanmanın açılması tamamen psikolojimizi bozuyor