- 10 Mart 2014
- 15.311
- 17.254
- 298
- Konu Sahibi Latinachica
- #21
ama burada kendini çok iyi ifade eden bir bayan var...bu cevheri kk haricinde de kullan

Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
ama burada kendini çok iyi ifade eden bir bayan var...bu cevheri kk haricinde de kullan![]()
Ben de oyle yapiyorum ama bu benim tinlanmadigimi degistirmiyoAy tatlım bende kara kuru bı kızdm 1.65 byum 45 kılomla benı cocuk sanarlardı bı keresnde ogrencı kartı cıkartmaya gıttım gısede kı personel bana benı grur grmez abıcım velınle gel demıstıbu yasandgnda ben unı ogrencısıydım :) zaman zaman sessız sakın uyumlu bı kız oldum ama hıc bı zaman ezık cıddye alınmayan bı tıp olmadım yanı demek ıstedgm bu durumun tıple bı alakası yok kendıne guveneceksın yanlıs yapmaktan korkma nolcak kım dort dortluk kı zaten kendın ol susma aklından ne gecıyrsa o an syle dgrularımla yanlıslarımla varım de dık dur once sen kendıne deger ver ve o adamın yanındakıne afıyet olsun de ve hııııc o adama bakmadan uzaklas
![]()
Bana boyle tavsiyeler laziiiim.cok tsk ederim.ben soguk ve ciddi gorunumlu biriyim. Insanlar antipati duyuyo muhtemelen. Gulumseyince de yapmacik mi geliyorum ne anlamadim. Bi dediginiz gibi ay benden sikilcak mi ne dusuncek aptal oldugumu mu dusundu diye konsantrede olamiyorum.Bende de acaba açacağım muhabbet hoşlarina gider mi/ insanları sıkar mıyım / Çok konuşup yaranmaya çalışıyor diye düşünürler mi tarzı düşünceler oluyor.
Yalnız tamamen yok sayılma durumunu yaşamıyorum.
Ben kendimi aşmaya çalışıyorum. Yapmaya çalıştıklarımı yazayım
-Oncelikle beni görmezden gelenleri bende görmezden geliyorum. ( dört ay nerdeyse hiç muhabbet kurmadigimiz is arkadaşımla şimdi sakalasiyoruz) başta umursamazdı kendi çevresi arkadaşları vardı. Bende umursamadim ve ortamda başka arkadaslarla konuştum. Şimdi ise birbirimize takılıriz, cok sık olmasa da muhabbet ederiz.
-Karşındaki insanın ilgi alanına yönelik konuşmak. Olabildiğince kendi ilgini çekmese de dinlemek , ilgilenmek.
- Çok fazla derine dalmamak, sıkarım vs diye düşünmemek .
-Sende insansın onlar da. Kimse mükemmel değil. Karşındakinı gözünde buyutursen konuşurken dilin sürcer
-İnsanların yeterince problemleri var. Canın sıkkın olsa bile gülümse. Onların problemleriyle ilgilen ama sen hemen açma kendini. Dışarıya karşı negatif elektrik vermemek lazım. Ne kadar baygın içi geçmiş diye düşünmesinler.
Bunlari en çok kendime söylüyorum :)
Bir de fark ettim ki karşımdaki insan bana samimi geliyorsa o kadar da zorlanmiyorum. Ancak çok uyusamadiysam olmuyor . Kendimi zorlamamaya karar verdim.
En çok bunu başarmaya çalışın. Kendinizi zorlarsaniz ters tepebilir.
tatlım işte insanlarla konuşmaktan çekindiğin için onlarda artık senle konuşmuyor. millet nerden bilsin bu hallerini. kara kuru değilsin. mükemmel kıyafetlerle ve süper bir bakımla tüm kızlardan güzel olursun. tedavi ol bu durumun hemen geçer. ALLAH başka dert vermesinNerden baslasam hangisinden bahsetsem bilmiyorum
Bir suru küçük küçük derdim var ama hepsi dağ gibi birikti altindan kalkamiyorum
Her seyi kafama takmaktan surekli kendi icimde kendimi elestirmekten yoruldum
Kendimden bıktım gercekten
Birincisi insanlarla dogru duzgun iletisim kuramiyorum. Yani biriyle konusurken sanki o an dusunmuyorum gibi. Soru sorulduysa zaten ne duaunuyorsun diye ben bitmisim. O tedirgin halim, surekli dil surtcmelerim, cumleyi kurmak icin sacmalamam vs vs. Surekli yanlis telafuz ediyorum kelimeleri. Bu durumlardan sakinmak icin konusmuyorum ben de. Sessiz sakin takiliyorum. Dislanmis gibi. Insanlar garip oldugumu dusunuyorlar gercekten.
Kendimi duzgun guzel bir diksiyonla kibar kibar ifade edemiyorum. Sacmaliyorum. Bugun topluluga karsi konustum. Bitirdigimde kalbim ağzımda atiyordu resmen. Heycandan ben iptal
Ikincisi gercekten kaale de alinmiyorum. 25 yasinda genc bi kadinim. Boyum 167 ama kilom 43. Lise ogrencisi kıvamında bile gorunmuyorum belki. Bunu samimiyetle soruyorum. Insanlarin beni kaale almamasinda bu kara kuru halimin etkisi var midir
Misal is yaptigimiz bir adam. Yemek yerken afiyet olsun diyor. Bana kesinlikle denmiyor bu. Yanindakine deniyor her daim. Ben adamin suratina baksam bile o yanimdakine bakarak diyor oluyor mesela.
Belki ufacik seyi buyutuyorsun diyeceksiniz ama bunlar birikiyor ve hayattan soguyorum gercekten. Nerden nasil basliycam bu sorunu bilmiyorum. Ezik ve silik olmaktan bıktım
Nerden baslasam hangisinden bahsetsem bilmiyorum
Bir suru küçük küçük derdim var ama hepsi dağ gibi birikti altindan kalkamiyorum
Her seyi kafama takmaktan surekli kendi icimde kendimi elestirmekten yoruldum
Kendimden bıktım gercekten
Birincisi insanlarla dogru duzgun iletisim kuramiyorum. Yani biriyle konusurken sanki o an dusunmuyorum gibi. Soru sorulduysa zaten ne duaunuyorsun diye ben bitmisim. O tedirgin halim, surekli dil surtcmelerim, cumleyi kurmak icin sacmalamam vs vs. Surekli yanlis telafuz ediyorum kelimeleri. Bu durumlardan sakinmak icin konusmuyorum ben de. Sessiz sakin takiliyorum. Dislanmis gibi. Insanlar garip oldugumu dusunuyorlar gercekten.
Kendimi duzgun guzel bir diksiyonla kibar kibar ifade edemiyorum. Sacmaliyorum. Bugun topluluga karsi konustum. Bitirdigimde kalbim ağzımda atiyordu resmen. Heycandan ben iptal
Ikincisi gercekten kaale de alinmiyorum. 25 yasinda genc bi kadinim. Boyum 167 ama kilom 43. Lise ogrencisi kıvamında bile gorunmuyorum belki. Bunu samimiyetle soruyorum. Insanlarin beni kaale almamasinda bu kara kuru halimin etkisi var midir
Misal is yaptigimiz bir adam. Yemek yerken afiyet olsun diyor. Bana kesinlikle denmiyor bu. Yanindakine deniyor her daim. Ben adamin suratina baksam bile o yanimdakine bakarak diyor oluyor mesela.
Belki ufacik seyi buyutuyorsun diyeceksiniz ama bunlar birikiyor ve hayattan soguyorum gercekten. Nerden nasil basliycam bu sorunu bilmiyorum. Ezik ve silik olmaktan bıktım
Nerden baslasam hangisinden bahsetsem bilmiyorum
Bir suru küçük küçük derdim var ama hepsi dağ gibi birikti altindan kalkamiyorum
Her seyi kafama takmaktan surekli kendi icimde kendimi elestirmekten yoruldum
Kendimden bıktım gercekten
Birincisi insanlarla dogru duzgun iletisim kuramiyorum. Yani biriyle konusurken sanki o an dusunmuyorum gibi. Soru sorulduysa zaten ne duaunuyorsun diye ben bitmisim. O tedirgin halim, surekli dil surtcmelerim, cumleyi kurmak icin sacmalamam vs vs. Surekli yanlis telafuz ediyorum kelimeleri. Bu durumlardan sakinmak icin konusmuyorum ben de. Sessiz sakin takiliyorum. Dislanmis gibi. Insanlar garip oldugumu dusunuyorlar gercekten.
Kendimi duzgun guzel bir diksiyonla kibar kibar ifade edemiyorum. Sacmaliyorum. Bugun topluluga karsi konustum. Bitirdigimde kalbim ağzımda atiyordu resmen. Heycandan ben iptal
Ikincisi gercekten kaale de alinmiyorum. 25 yasinda genc bi kadinim. Boyum 167 ama kilom 43. Lise ogrencisi kıvamında bile gorunmuyorum belki. Bunu samimiyetle soruyorum. Insanlarin beni kaale almamasinda bu kara kuru halimin etkisi var midir
Misal is yaptigimiz bir adam. Yemek yerken afiyet olsun diyor. Bana kesinlikle denmiyor bu. Yanindakine deniyor her daim. Ben adamin suratina baksam bile o yanimdakine bakarak diyor oluyor mesela.
Belki ufacik seyi buyutuyorsun diyeceksiniz ama bunlar birikiyor ve hayattan soguyorum gercekten. Nerden nasil basliycam bu sorunu bilmiyorum. Ezik ve silik olmaktan bıktım
Az çok bende sizin gibi olduğum için iyi anladım :) ama benim bir rahatlığım var ki samimi olmadığım sevmediğim insanları çok takmam . Yukarıda bir yerde "Benimle tanismaya geldi biri çok sevindim "demişsiniz. Zaten samimiyet oluşacaksa oluyor inanin. Kalpler isinacaksa ısınıyor.Bana boyle tavsiyeler laziiiim.cok tsk ederim.ben soguk ve ciddi gorunumlu biriyim. Insanlar antipati duyuyo muhtemelen. Gulumseyince de yapmacik mi geliyorum ne anlamadim. Bi dediginiz gibi ay benden sikilcak mi ne dusuncek aptal oldugumu mu dusundu diye konsantrede olamiyorum.
Bugun o adama veda ediyoduk. Tanistigimiza cok memninildumhiicaym. Gibi bisey cikti agzimdan. Ya zaten kurdugum cumle sayili o da agzimdan boyle cikio sinir krizi gecircem. Niye boyle oluyoo niye niye niyeAz çok bende sizin gibi olduğum için iyi anladım :) ama benim bir rahatlığım var ki samimi olmadığım sevmediğim insanları çok takmam . Yukarıda bir yerde "Benimle tanismaya geldi biri çok sevindim "demişsiniz. Zaten samimiyet oluşacaksa oluyor inanin. Kalpler isinacaksa ısınıyor.
Peki çok sık mi oluyor? Bugün bende yukarı kattayım diyene kadar dilim sürctuBugun o adama veda ediyoduk. Tanistigimiza cok memninildumhiicaym. Gibi bisey cikti agzimdan. Ya zaten kurdugum cumle sayili o da agzimdan boyle cikio sinir krizi gecircem. Niye boyle oluyoo niye niye niye
Kilo alabilir tabi ama bunun için kendisini kötü hissetmesin.Kilo al. 43 kilo çok kötü.
Nerden baslasam hangisinden bahsetsem bilmiyorum
Bir suru küçük küçük derdim var ama hepsi dağ gibi birikti altindan kalkamiyorum
Her seyi kafama takmaktan surekli kendi icimde kendimi elestirmekten yoruldum
Kendimden bıktım gercekten
Birincisi insanlarla dogru duzgun iletisim kuramiyorum. Yani biriyle konusurken sanki o an dusunmuyorum gibi. Soru sorulduysa zaten ne duaunuyorsun diye ben bitmisim. O tedirgin halim, surekli dil surtcmelerim, cumleyi kurmak icin sacmalamam vs vs. Surekli yanlis telafuz ediyorum kelimeleri. Bu durumlardan sakinmak icin konusmuyorum ben de. Sessiz sakin takiliyorum. Dislanmis gibi. Insanlar garip oldugumu dusunuyorlar gercekten.
Kendimi duzgun guzel bir diksiyonla kibar kibar ifade edemiyorum. Sacmaliyorum. Bugun topluluga karsi konustum. Bitirdigimde kalbim ağzımda atiyordu resmen. Heycandan ben iptal
Ikincisi gercekten kaale de alinmiyorum. 25 yasinda genc bi kadinim. Boyum 167 ama kilom 43. Lise ogrencisi kıvamında bile gorunmuyorum belki. Bunu samimiyetle soruyorum. Insanlarin beni kaale almamasinda bu kara kuru halimin etkisi var midir
Misal is yaptigimiz bir adam. Yemek yerken afiyet olsun diyor. Bana kesinlikle denmiyor bu. Yanindakine deniyor her daim. Ben adamin suratina baksam bile o yanimdakine bakarak diyor oluyor mesela.
Belki ufacik seyi buyutuyorsun diyeceksiniz ama bunlar birikiyor ve hayattan soguyorum gercekten. Nerden nasil basliycam bu sorunu bilmiyorum. Ezik ve silik olmaktan bıktım
Ya cok sık oluyor. Zaten arada olsa neyse. Nasil biliyo musun. Bisey dicem mesela o an cok degisik hissediyorum. Sanki kelimeler agzimdan cikarken agzim ayri oynuyo o agiz bana ait degilmis gibi. Bi cesit kendime yabancilasiyorum. Herkes bana bakio ya konusurken rahatsiz olup soyleyecegim seye odaklanamiyorum. Bi olayi uzun uzun tatli tatli aktaramoyorum.o yuzden hemen kisa kesiyorum. Birine tas catlasa 2 dk duraksiz konusabilirim. Karsidaki insan sikilcak sanki beni dinlemicek tinlamicak onun ilgisisini cekmicek gibi geliyo.Peki çok sık mi oluyor? Bugün bende yukarı kattayım diyene kadar dilim sürctu
Eskiden olsa bende utanirdim . Şimdi gülüp geçiyorum, ay bir söyleyemedim diyerek.
Bazen bana da oluyor çok sık olmuyorsa normal görün. Sık oluyorsa da hep heycandan oluyor. Heyecanı yenmeyi ogrenirseniz o da geçer yahut azalır diye düşünüyorum
Biliyorum. Kilo almak cok zor alamiyorumKilo al. 43 kilo çok kötü.
Öncelikle birinin size afiyet olsun demesi için sizin de onlara afiyet olsun demeniz gerekir. İnsanların arasında bu kadar kasarak, çekinerek ve bu denli kendinizi dışlatarak yaşarsanız insanların da size olan yaklaşımı bu şekilde olur. Bu sadece siliklikle alakalı bir durum değil. Mesela ben öğretmenim, okulda 15 öğretmeniz. Herkese iyi dersler, günaydın derim. Ancak bir öğretmenimiz burnu kaf dağında ve kendini fazlasıyla birşey sanan biri olduğu için onu kimse sevmez ve asla da iyi dersler falan demem, yemekte afiyet olsun falan da demem. Öncelikle siz insanlara yaklaşmalısınız ki insanlar da size yaklaşacak güveni bulsunlar. Derdiniz için bir psikolog yardımı almanızda fayda var.Misal is yaptigimiz bir adam. Yemek yerken afiyet olsun diyor. Bana kesinlikle denmiyor bu.
Hayir ama orda durum su. Yanindaki arkadasla ben yiyoruz. O yanimizdan geciyor ve ona diyor. Hadi dedim olabilir ikinci kez tam kalkarken adamla karsi karsiya gelmisiz ona bakmama ragmen arkadasima donup dedi yine. Ya da bri Bisey sorucak mesela bana degil ona soruluyor. Insanlarin gozunde ne gibi bi algi olusuyor niye olusuyor anlamiyorumÖncelikle birinin size afiyet olsun demesi için sizin de onlara afiyet olsun demeniz gerekir. İnsanların arasında bu kadar kasarak, çekinerek ve bu denli kendinizi dışlatarak yaşarsanız insanların da size olan yaklaşımı bu şekilde olur. Bu sadece siliklikle alakalı bir durum değil. Mesela ben öğretmenim, okulda 15 öğretmeniz. Herkese iyi dersler, günaydın derim. Ancak bir öğretmenimiz burnu kaf dağında ve kendini fazlasıyla birşey sanan biri olduğu için onu kimse sevmez ve asla da iyi dersler falan demem, yemekte afiyet olsun falan da demem. Öncelikle siz insanlara yaklaşmalısınız ki insanlar da size yaklaşacak güveni bulsunlar. Derdiniz için bir psikolog yardımı almanızda fayda var.