Toplum içinde girişken olma

kbr26 · 25 Aralık 2015

Normalde fıtrat gereği ev dışında çok sessiz ve sakin bir karakterim. Ev içinde ne kadar cıvıl cıvılsam ev dışında o kadar ölü ruhlu.

Ettiğim her hareket yanlış olacak, yanlış anlaşılacak, gereksiz görülecek gibi bir hissiyat oluyor içimde. Ne istediğim gibi konuşabiliyorum ne de güleceğim şeye gülebiliyorum.

Gayet donuk ve tutuk. Özellikle ilk defa gördüğüm insanlar varsa işin içinde, bu durum iki kat artıyor.

Yarın da ilk defa bir grupla tanışacağım ve çok gerginim. Çay saati benzeri bir etkinlik olacak. Kendimi kalmamak,girişken olmak için neler tavsiye edersiniz? Ortamdaki herkes birbirini tanıyor, ben aralarına ilk defa giriyorum. Çay servisinde, ortamdaki muhabbete ne derece dahil olmalıyım?ilk tanışma anında nasıl bir duruş sergilemeliyim? Teşekkürler

papatya335 · 25 Aralık 2015

içinizden geldiği gibi davranmakta neden bu kadar zorlaniyorsunuz? yapi olarak cekingen olunabilir ama kendi gibi davranamayacak derecede cekingen olmak iyi degil kendinizi rahat birakin kimse kimseden ustun veya baska birsey degil kaldi ki kimsenin ya ne gereksiz bir hareket yapti ya nasil guldu vs diye dusunecegini sanmiyorum bu dusunceleri atin kafanizdan..

kbr26 · 25 Aralık 2015

papatya335 .!.:
içinizden geldiği gibi davranmakta neden bu kadar zorlaniyorsunuz? yapi olarak cekingen olunabilir ama kendi gibi davranamayacak derecede cekingen olmak iyi degil kendinizi rahat birakin kimse kimseden ustun veya baska birsey degil kaldi ki kimsenin ya ne gereksiz bir hareket yapti ya nasil guldu vs diye dusunecegini sanmiyorum bu dusunceleri atin kafanizdan..

Çok saçma biliyorum ama elimde değil. Yapmacıklık ya da olduğumdan başka bir tavır takınmıyorum da tavırlarına ciddi sınırlar koyuyorum. Aynı şeyi kendim yaptığım için başkaları da yapacak sanıyorum sanırım.

tulipa · 25 Aralık 2015

Doğal olmaya çalışarak üstesinden gelebilirsin belki.Bende de var biraz ,bu şekilde üstesinden gelebiliyorum biraz ama benimki depresyondan kaynaklı içe kapanıklık.

northamerica · 25 Aralık 2015

Güleryüzlü ve içten olduktan sonra yüzde yüze yakın oranda insanı olumlu olarak etkilersiniz ve yine aynı şekilde de reaksiyon alırsınız.Karşınızda bi ruh hastası yoksa eğer kesinlikle ayna gibi verdiğinizi alırsınız.

Unfortunate · 25 Aralık 2015

Bunu yenmek için bir süreliğine toplu bir yere gidersen yanında tanıdığın bir arkadaşını,kardeşini,ablanı götürsen ? Daha rahat davranmaz mısın ? Ortama alıştıktan birileriyle tanıştıktan sonra tek gitmeye başlarsın ? Zamanla arkadaş edinirsin alışırsın daha rahat olursun ?

prince · 25 Aralık 2015

Bende oyleyim.
Evde cıvıl civil, pozitif,bazen muzur :)
Ama bi toplumda ve dışarda çok aşırı agirim.girişken olamiyorum.
Bi turlu evdeki gibi cıvıl cıvıl olamiyorum.
Muhabbet sohbet edemiyorum.
İşte evdeki gibi olsam etrafim pozitif enerjiden arkadaş kaynar :KK53:

The Calender · 25 Aralık 2015

kbr26 .!.:
Normalde fıtrat gereği ev dışında çok sessiz ve sakin bir karakterim. Ev içinde ne kadar cıvıl cıvılsam ev dışında o kadar ölü ruhlu.

Ettiğim her hareket yanlış olacak, yanlış anlaşılacak, gereksiz görülecek gibi bir hissiyat oluyor içimde. Ne istediğim gibi konuşabiliyorum ne de güleceğim şeye gülebiliyorum.

Gayet donuk ve tutuk. Özellikle ilk defa gördüğüm insanlar varsa işin içinde, bu durum iki kat artıyor.

Yarın da ilk defa bir grupla tanışacağım ve çok gerginim. Çay saati benzeri bir etkinlik olacak. Kendimi kalmamak,girişken olmak için neler tavsiye edersiniz? Ortamdaki herkes birbirini tanıyor, ben aralarına ilk defa giriyorum. Çay servisinde, ortamdaki muhabbete ne derece dahil olmalıyım?ilk tanışma anında nasıl bir duruş sergilemeliyim? Teşekkürler

haha aynı beni anlattınız yani 5 yıl önceki beni bu arada yaş 38 tabi :))))ben bu durumumdan kaynaklı kendimi kasardım yani bir yabancı topluluk yada akraba ortamları farketmez ortam dağıldığında kaslarım ağrırdı o derece :))))bu durumdan şikayetçiydim ama dışardan bakılan ben soğuk,içine kapanık,çekimser ,mesafeli,ağırbaşlı,hatta hiç alakası yok ama kibirli ,yobaz,pısırık vs vs bu tip eleştirilerde almıştım tabi iyice sağlam dostlar edindiğimde bana söylenirdi yanılmışız senin için diye:)bence kasma kendini toplumda söylediğin bir söz veya yaptığn bir hareketin seni küçük düşürmesinden korkuyor olabilirsin durum bende böyleydi çünkü....zor aştım ama geç oldu şimdi rahatım sadece beni rahatsız eden davranış ve hareketlere zamanında engel olmadığım için haksızlığa uğramış hissediyorum hep galiba biraz özgüven meselesi ....bence git bir doktora ve anlat durumunu bunu yaşadım ve nasıl bir travma yada yöntemle çözdüğümü farkedemedim...sana yardımcı olmak isterim ama bence kesin doktora gitmelisin çünkü bu tutumun kendine zarar verecek ve ilerki yaşlarda öfke patlamaları yaşayabilirsin......

themis1990 · 25 Aralık 2015

kbr26 .!.:
Normalde fıtrat gereği ev dışında çok sessiz ve sakin bir karakterim. Ev içinde ne kadar cıvıl cıvılsam ev dışında o kadar ölü ruhlu.

Ettiğim her hareket yanlış olacak, yanlış anlaşılacak, gereksiz görülecek gibi bir hissiyat oluyor içimde. Ne istediğim gibi konuşabiliyorum ne de güleceğim şeye gülebiliyorum.

Gayet donuk ve tutuk. Özellikle ilk defa gördüğüm insanlar varsa işin içinde, bu durum iki kat artıyor.

Yarın da ilk defa bir grupla tanışacağım ve çok gerginim. Çay saati benzeri bir etkinlik olacak. Kendimi kalmamak,girişken olmak için neler tavsiye edersiniz? Ortamdaki herkes birbirini tanıyor, ben aralarına ilk defa giriyorum. Çay servisinde, ortamdaki muhabbete ne derece dahil olmalıyım?ilk tanışma anında nasıl bir duruş sergilemeliyim? Teşekkürler

Evde aslan ,dışarıda süt dökmüş kedi gibisiniz yani

kendinizi frenlemeyin dışarıda da içinizden nasıl geliyorsa öyle hareket edin

EnHarbiKiz · 25 Aralık 2015

Aslında insanları çok onemsemezseniz geçer bu durum. Rahat olun,onlarinda sizin gibi olduğunu düşünün

beyaz_-_ · 25 Aralık 2015

Korkunun üzerine git sık sık ortamlara gir asacaksindir.İnsanlari hep kendimizden farklı sanariz ama psikolojiyle çok hasır nesir olduktan sonra aslında herkesin 3 , 5 ana duygulara sahip olup bunların küçük türev duygularında ayrıldığını gördüm.Hepimiz eksikliklerimizde esitiz.

deynepnaz · 25 Aralık 2015

Özgüven eksikliğinden,kendini beğenmemekten ileri geliyor.Belki baskıyla büyüdüyseniz yapma etmelerle onunda etkisi olabilirÖnce kendinizi sevmeli,güvenmelisiniz.Ortamlarda konuya dahil olmayınca kendinizi dışlanmış hissedersiniz,halbuki sohbet etmeyen sizsiniz.Havadan sudan konular açabilirsiniz,siz konuştukça cevaplar aldıkça kendinize olan güveniniz yerine gelir.Tvde gödüğünüz bir haber olabilir,çocuğunuz varsa Onun hakkında olabilir,bahsettikleri konu hakkında varsa bildiğiniz komik fıkralar olabilir,ne kadar çok konuşursanız o kadar açılırsınız

kbr26 · 25 Aralık 2015

beyaz_-_ .!.:
Korkunun üzerine git sık sık ortamlara gir asacaksindir.İnsanlari hep kendimizden farklı sanariz ama psikolojiyle çok hasır nesir olduktan sonra aslında herkesin 3 , 5 ana duygulara sahip olup bunların küçük türev duygularında ayrıldığını gördüm.Hepimiz eksikliklerimizde esitiz.

İşim gereği sürekli insanlarla içiçeyim alında. Eskiden çok daha çekiniktim, şimdi biraz aştım ama.

prince · 25 Aralık 2015

Aynı ben

Önerileri bekliyoruz arkadaşlar .
Bu durumu asmam lazım benimde

kbr26 · 25 Aralık 2015

deynepnaz .!.:
Özgüven eksikliğinden,kendini beğenmemekten ileri geliyor.Belki baskıyla büyüdüyseniz yapma etmelerle onunda etkisi olabilirÖnce kendinizi sevmeli,güvenmelisiniz.Ortamlarda konuya dahil olmayınca kendinizi dışlanmış hissedersiniz,halbuki sohbet etmeyen sizsiniz.Havadan sudan konular açabilirsiniz,siz konuştukça cevaplar aldıkça kendinize olan güveniniz yerine gelir.Tvde gödüğünüz bir haber olabilir,çocuğunuz varsa Onun hakkında olabilir,bahsettikleri konu hakkında varsa bildiğiniz komik fıkralar olabilir,ne kadar çok konuşursanız o kadar açılırsınız

Özgüven eksikliğim var,bunu biliyorum. Baskıyla büyümedim ancak tek çocuk olduğum için ailem herşeyi hep benim yerime yaptığından, birşeylere girişmeye gerek duymadım. Şimdi birden iş hayatına atılıp, çok insanla muhattap olunca haliyle zorlanıyorum

kbr26 · 25 Aralık 2015

tulipa .!.:
Doğal olmaya çalışarak üstesinden gelebilirsin belki.Bende de var biraz ,bu şekilde üstesinden gelebiliyorum biraz ama benimki depresyondan kaynaklı içe kapanıklık.

Kendimi gülümseyerek rahatlatabiliyorum. Sürekli gülümseyince de sahte imajı mı çiziyorum diyorum. Her hareketimde bir mana arıyorum kendi kendime.

KaPrisLiPazen · 25 Aralık 2015

İşte hep bunlar küçüklükten gelen proplemler bende ayni durumu yaşıyorum esimle bile sohbet ederken acaba kizarmi yanlış biseymi soylerim veya dedigim seylerle dalga gecilirmi

(bu yuzden pedagoglar cocuklarinizi dinleyin onlara sen kücüksün sus demeyin asağilamayin diyorlar.sendebu durumu aşabilmek için sadece daha fazla topluluklara girerek basarabilirsin ćekinmeyin rahat olun icinizden geleni konusun yapin

kbr26 · 25 Aralık 2015

northamerica .!.:
Güleryüzlü ve içten olduktan sonra yüzde yüze yakın oranda insanı olumlu olarak etkilersiniz ve yine aynı şekilde de reaksiyon alırsınız.Karşınızda bi ruh hastası yoksa eğer kesinlikle ayna gibi verdiğinizi alırsınız.

Yapmacık bir insan değilim aslında, tam sevgi insanıyım. Herkese iyi niyetli yaklaşırım ilk etapta,kendi duruşları değerlerini ve tavırlarımı belirler. Ama ne bileyim sanki karşımdaki insanlar beni ezik görüyormuş, söylediklerimi geçiştiriyormuş gibi geliyor.

kbr26 · 25 Aralık 2015

Unfortunate .!.:
Bunu yenmek için bir süreliğine toplu bir yere gidersen yanında tanıdığın bir arkadaşını,kardeşini,ablanı götürsen ? Daha rahat davranmaz mısın ? Ortama alıştıktan birileriyle tanıştıktan sonra tek gitmeye başlarsın ? Zamanla arkadaş edinirsin alışırsın daha rahat olursun ?

İş dışında hemen hemen her ortama ailemle gidiyorum. Sanırım bunun en büyük tetikçisi tek çocuk olmam. Ailem kendimi aşmam için benimle gelmek istemiyorlar artık ancak kendimi kötü hissedince dayanamıyorlar

beyaz_-_ · 25 Aralık 2015

kbr26 .!.:
Kendimi gülümseyerek rahatlatabiliyorum. Sürekli gülümseyince de sahte imajı mı çiziyorum diyorum. Her hareketimde bir mana arıyorum kendi kendime.

Aslında içten içe hep hareketlerini elestiriyo olabilirsin ay çok gulumsuyorum nekadar yapmacigim veya nekadar ciddiyim gibi genelde sürekli eleştirilerek büyüyen çocuklar bu duruma dusebiliyo arti k ebeveyninin sesi kendi iç sesi oluyo kendisini hep suçlu hatalı hissettiği için her hareketini elestiriyo.İç sesine kulak asma o hep biseyler söyler yoksa bu yazdiklarimi nerden biliyorum saniyosun.Ama önemli olan bu içsel konusmalarini onemsememen. Onlar senden bağımsız aksın gitsin sadece izle bütünleşme.Bide en kötüsü kendinle ilgili yargılarına kendini inandırmak.Bu sefer hayat sana hep düşüncelerini doğrular şekilde gelicek.Yapmacık olduğuna kendini inandirirsan bi sure sonra insanlarin yapmacık olduğunu belirten tavırlarına maruz kalacaksindir.Ne yap ne et kendinle ilgili kararlarını yargılarını olumluya çevir bak nasıl toparlanicaksin.

Toplum içinde girişken olma

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

ΛŁŁ -SТΛЯ başlangıç 66; güncel 62; hedef 60

Terzi,kendi söküğünü dikemez

Aktif Üye

Popüler Üye

Guru

canım oğlum mertim

Mikemmel Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Nirvana

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Guru

Aktif Üye

Aktif Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Benzer Konular