benzer durumda olan arkadaşlar,,,
bir gelişme var mı?
ben her geçen gün kötüye gidiyorum..
kaşlar kısmen de olsa varken çizmek mümkündü..
korkuyorum yakında hiç kalmayacak ve ne çizeceğim..
kaşımın fotoğrafını karşıma koyup baka baka mı çizeceğim..
van goghun aynaya bakarak yaptığı portre misali kendimi görerek mi kendimi kendime benzeteceğim..
çok yoruldum..
Cok haklisin bu kaygilarinda...
ben doktora gittim, acilma var mi dedi, kontrol altinda tutmaya calisiyorum ama zorlaniyorum dedim,
kafamda bi sorun vardi karar vermekte zorlandigim birsey, onu netlestir hayatini yoluna koy benzeri seyler soyledi,
kas icin mi yoksa benim icin mi bilmiyorum...
Bu arada iradi olarak biraktim desem tam olarak oyle degil, ama sıkligi azaldi, bir de ellerimi hic bos birakmiyorum, kalemle oynamak gibi vs.
kas icin de dovme hic dusundun mu?
Ben sıkıntili oldugum zaman yapiyorum demedim ama ; )ben artık sıkıntılı olunca olur stresten olur açıklamalarına inanmaz oldum..
en rahat ve huzurlu olduğum dönemler de en fazla yoldum çünkü..
çok gamsızımdır çok rahatım diyen trikotillomanlar tanıdım..
artık yok denecek hale geldi, zavallılar çıkıyor uzuyorlar ama hızıma yetişemiyorlar..
bi dönem azalıyor sonra birden geri geliyor..
psikoterapi çözüm olabilir belki henüz denemedim..
hala kendim başedebileceğime inanıyorum sanırım.. bunu kırmam lazım..
kaş için dövme evet bi süredir aklımda ama sanki bu da herşeyin bittiğini kabul etmek gibi geliyor..
hala umudum var düzeleceğime..
çok ciddi ve nedeni çözümü tam bulunamamış bir hastalıkla mücadele etmek zor..
kendi inadımla da :)
teşekkürler cevabın için canım sağol..
Ben sıkıntili oldugum zaman yapiyorum demedim ama ; )
En rahat oldugum zamanlarda da var... aliskanliktan mi yoksa o saplanip kaldigim kaygilardan mi bilemiyorum, belki de cocukluk... ama birseyleri cozmem gerektigi kesin...
kendim epey ugrastim fakat iradi olarak savassam da ek bir destegin zarari olmaz diye dusundum,
Sonucta buna yol acan icsel bir huzursuzluk var diye dusunuyorum...
yok canım sen değil genel uzman tavrı bu yönde.. derdiniz var yoluyorsunuz gibi..
tabiki destek çok önemli ve faydalı ama ben bi sürece girdim kaşımla savaş hali bu bi dinsin diyorum bilmem doğru mu?
irade sanırım yeterli olmuyor davranış bozukluğu beyinle ilgili gibi..
içsel huzursuzluk ben de hep var doğuştan gibi..
çok dertli kaygılı depresi insanlar var ama kaşlarını yolmuyorlar ne bileyim neden biz yapıyoruz?
Hep icimize attigimizdan bence : ))
Bak cok dertli depresif insan olarak tanimliyorsun onlari, senin derdini bilen kac kisi var peki?
hani ofkesini de bagirip cagirip bosaltamayanlarin, karikaturlerde saclarini yoldugu gibi...
ben de o dertli depresiflerden biriyim zaten :) hatta öfkesini boşaltsa bile tekrar dolduranlardan :)
Benimki daha farkli, ne ofkemi bilirler ne de derdimi,
ama ozumde dertli depresif miyim evet : )
Ya da ifkemi disa vursam bile, yine icimde birikenler olur mu, evet.
Bir o kadar da umursamaz takilirim,
her yol var : )))
Kendimi cozsem, zaten dogustan seyrek olan kaslarim azalmak yerjnd ormana kacacak bence : )
danıştığım bir psikolog somutlaştıramadığın öfkeni kendine yönlendirmişsin demişti..
içimden "yoo gayet somut.. biliyorum neye öfkeli olduğumu.. hatta öfkemi kustum da" dedim..
ama oldu işte.. sebebi yok belki de.. bir gün geldi.. gidecek belki.. belki de kalacak hep..
koparacak kaşım kalmayınca nere mi koparacağım onu merak ediyorum şimdilerde..
ben de kusuyorum ama karsımdaki insanlar ofkemden etkilenmeyip uzulmedikce, sadistce olusan onları uzme istegimin (cunku bunu goze alarak ofkemi dısavuruyorum, onceden onu da yapmazdım) gecmedigini farkediyorum...
bu sefer psikolojik siddet uygulamaya baslama yolundayım...
sanırım kıllardan cok daha ciddi sorunlarım var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?