Bunun içn evlendim.bi erkeğin şefkatli kollarına(!)ihtiyaç duyduğum için değil.bi işim var.evlenmeden önce ailemin yanında yaşamıyordum kendi evimdeydim.maddi ya da manevi anlamda bi erkeğe gerçekten ihtiyacım yoktu.bi çocuğum olsun istedim.(evlatlık almayı düşündüm,ailem üzüldü).bunu da kendisine dürüst bi şekilde söyledim.onun çocuğuna çocuğun annesinden daha Yakınım.Ama en ufak bi tartışmada ya da kendisine bi sitemimde aldığım cevap”seçmeseydin bu hayatı,boşanalım,ayrılalım”diye bağırmalar çağırmalar.