Konuya nasıl başlayacağımı ne diyeceğimi bilemiyorum birisi beni 3yıl önce ki hayatıma geri dönderse.o lanet olası hastalıkla lösemiyle hiç tanışmamış olsaydım.bu yaşta bu kadar sınav fazla değil mi?sabrım yok tükendim bitti ,konuşmaya mecalim yokhayat bir insanın üstüne bu kadar gelmez ki ben ne yaptım suçum neydi.yaşıtlarım günlerini gün yaparken ben niye bu kadar düşüncelere gark oldum. iyileştim iyileştiğim günede lanet olsun,ilik nakli olduğum günede lanet olsun. insanların bir hayalleri var mutlular mesutlar. hastalık benden gülüşümü çaldı ağız dolusu kahkahalarımı çaldı geri versin biri bana.kısır döngüdeyim ne olur bana yardım edin geçirdiğim hastalık yüzünden hiç bir zaman anne olamayacağım.bir mucize olursa bel ki.hani şu tv de ilik nakli bekleyen çocuklar için üzülmeyin öyle iliği bulunca hayat güllük gülistanlık olmuyor.bu insanları bir sürü sorun bekliyor ileriki safhalar için hiçbir zaman anne,yada baba olamayacaklar.bunun yüzünden hayatları her gün zehir olacak.karşılarına bir seçenek çıkacak yaa bu hayatı böyle kabullenip yaşamak yadaa donasyon düsenecekler.Buda hiç kolay değil dinimizce caiz değil.Ama yapanları kınamıyorum bende ilerde yaptırmayı düşünüyorum.Allahım bu genç yaşta beni kanser ette ben kısır olayım demedim.bu benim tercihim değil yapılacak bişi yok.sendeliyorum sendeliyorum çok yıprandım.kulaklarım uğulduyor.ailemle sorunumu paylaşınca milyonlarca insan var bebeği olmayan sadece sen değilsin diyor .o her milyonun içinde olmak zorundamıyım kanser olurum ben,kısır olurum ben.hiç bir zaman anne olamayacağım için sevgilisi tarafından terkedilen yine ben.yaşamak bana ağır geliyor yaa,galiba başaramadım güçlü olmayı.cümleler dağınık ve kopuk zaten ekranı suanda göremiyorum ağlamaktan yorgun düştüm.yine sığınacağım siz vardınız o yüzden yine burdayımm her zaman ki gibi.