- 19 Şubat 2015
- 3.494
- 2.753
- 35
- Konu Sahibi bigunmutlaka
- #1
Bu bolum derdi olanlar icin caresiz olanlar icin ya sizlere kendi caresizligimi ve sonunda ne oldugunu kisaca paslasmak istedim ici daralan ceresiz hissedenlere biraz umutlu olmalari icin umud etmek inanmak ve her katanligin bir sabahi oldugunu bilmeleri icin yaziyorum
6 yil once esimle severek evlendik ailem onaylamadi sebep ise aile yapilarimizin cok uc noktalarda zit olmasiydi bana surekli sen bu aileyle yapamazsin dediler yok dedim direttim evlendik ne evimiz vardi ne esimin isi gucu askerden geldi ve bir ay icinde cahil cesaretiyle evlendik ailesiyle yasayacaktik ve durumlari bi hayli kotuydu e ama cok seviyordum evliligimin ilk ayinda hamile oldugumu ogrendim herkesin issiz oldugu bi aile dunya kadar borc kayinlar gorumceler yuzsuz bi kaynana umursamaz ickici bi kayin baba...esim girdigi islerde duzen tutturamadi 2 aylik mutlu evlikigimden sonra ailesi yuzunden her gjn gozyasi doktum esimi sevsemde tek basina yetmiyordu derken sansimiz yaver gitmedi 2 sene birlikte yasadiktan sonra dayanamayip kocami sevdigim halde baba evine dondum aileme esimle bana yardim etmeleri icin yalvardim bebegim oldugu icin kiyamadilar tamam dediler ev actilar esya aldilar birde esimi ise yerlestirdiler tam hersey yoluna girmisti derken bi bayram gunu ailemle ailesi ilk defa bizim evde yuzyuze geldi ve kavga kiymamet olaylar olaylar...sonunda babam kapi disari etti onlari ve esimde arkalarindan gitti tam 2 ay ayri kaldik sonra esim "ben onlarin esiri degilim ev avtilar diye aileme boyle davranamazlar ama seni seviyorum gel annemlere " dedi ciktim gittim sonucta kucuk bebegim vardi sevgim daha agir basti ofkemden..kurulu duzenimi biraktim gittim yine birlikte oturmaya tam 4 sene daha zulum gibi kabus dolu gecti en ufak bi olayda kapiyi gisterdiler maddi imkansizliklar yuzunden acamadik bi ev..babamda aldigi esyalari vermedi e ben ise girsem cocuguma bakcak kimse yoktu (annem calisiyor kayinvalidem de bakmiyor)
Sonuc olarak : kizim 5 yasina geldi bende 1 senedir calisip kavinvalidemlerde yasamaya devam ediyodum tek istegim evi ayirmakti biraz daha calisip para biriktirip ayrilacaktik onlardan ki hamile oldugumu ogrendim tabi o sartlarda dogurmayi asla istemedim esim cok istedigi icin aldirmadim vee kayinvalideyle gorumcelerle zaten canim burnumda oldugumuz bi gun sirf bizi istemediklerinden bi kavga cikardilar esim yokken..bi ocak ayi disarda kar kiyamet evde birbirimize girdik ve 2 aylik hamileyim kayin validem gidecek yerimiz olmadigini bile bile hamile halimle bizi kapinin onune koydu esim,kizim ben ve karnimdaki sabi..kaldik disarda ne bi akraba ne bi es dost kimsemizde yok annemler desen ilk bize ev actiklarinda birakip gittik diye bir daha tovbe ev filan kurmayiz diuolar ofkeliler..tabi caresiz gittik annemlere ..ben dogum yapana kadar babamlar ayni binadan bize ev tuttular ayni gun aylar once yaptigim is basvurusundan ses cikti ise cagirdilar hemde rahat bi is hamilelik boyunca calistim hemde onlar destek oldular esimi bi kuruma sozlesmeli yerlestirdiler maddi manevi hep yanimdaydilar derken ben dogum yaptim dogum parasi aldim eksik esyalarimizi tamamladik ve esimde devlet kadrosuna gecti memur oldu ayni anda annemlerin kiracisi evi bosaltti ve annemler bize ev verdi kiradan da kurtulduk derken hayatim mucize gibi yoluna girmeye basladi ikinci cocugum rizkiyla geldi esimde tum zorluklarda hep yanimda oldu bende yillarca ailesine ragmen birakmadim el ele verince astik herseyi tabiki ailem cok yardim etti saolsunlar bugunku rahatimi huzurumu onlara borcluyum..
Yani her karanlik gece sona erer ve mutlaka gunes tekrar dogar
6 yil once esimle severek evlendik ailem onaylamadi sebep ise aile yapilarimizin cok uc noktalarda zit olmasiydi bana surekli sen bu aileyle yapamazsin dediler yok dedim direttim evlendik ne evimiz vardi ne esimin isi gucu askerden geldi ve bir ay icinde cahil cesaretiyle evlendik ailesiyle yasayacaktik ve durumlari bi hayli kotuydu e ama cok seviyordum evliligimin ilk ayinda hamile oldugumu ogrendim herkesin issiz oldugu bi aile dunya kadar borc kayinlar gorumceler yuzsuz bi kaynana umursamaz ickici bi kayin baba...esim girdigi islerde duzen tutturamadi 2 aylik mutlu evlikigimden sonra ailesi yuzunden her gjn gozyasi doktum esimi sevsemde tek basina yetmiyordu derken sansimiz yaver gitmedi 2 sene birlikte yasadiktan sonra dayanamayip kocami sevdigim halde baba evine dondum aileme esimle bana yardim etmeleri icin yalvardim bebegim oldugu icin kiyamadilar tamam dediler ev actilar esya aldilar birde esimi ise yerlestirdiler tam hersey yoluna girmisti derken bi bayram gunu ailemle ailesi ilk defa bizim evde yuzyuze geldi ve kavga kiymamet olaylar olaylar...sonunda babam kapi disari etti onlari ve esimde arkalarindan gitti tam 2 ay ayri kaldik sonra esim "ben onlarin esiri degilim ev avtilar diye aileme boyle davranamazlar ama seni seviyorum gel annemlere " dedi ciktim gittim sonucta kucuk bebegim vardi sevgim daha agir basti ofkemden..kurulu duzenimi biraktim gittim yine birlikte oturmaya tam 4 sene daha zulum gibi kabus dolu gecti en ufak bi olayda kapiyi gisterdiler maddi imkansizliklar yuzunden acamadik bi ev..babamda aldigi esyalari vermedi e ben ise girsem cocuguma bakcak kimse yoktu (annem calisiyor kayinvalidem de bakmiyor)
Sonuc olarak : kizim 5 yasina geldi bende 1 senedir calisip kavinvalidemlerde yasamaya devam ediyodum tek istegim evi ayirmakti biraz daha calisip para biriktirip ayrilacaktik onlardan ki hamile oldugumu ogrendim tabi o sartlarda dogurmayi asla istemedim esim cok istedigi icin aldirmadim vee kayinvalideyle gorumcelerle zaten canim burnumda oldugumuz bi gun sirf bizi istemediklerinden bi kavga cikardilar esim yokken..bi ocak ayi disarda kar kiyamet evde birbirimize girdik ve 2 aylik hamileyim kayin validem gidecek yerimiz olmadigini bile bile hamile halimle bizi kapinin onune koydu esim,kizim ben ve karnimdaki sabi..kaldik disarda ne bi akraba ne bi es dost kimsemizde yok annemler desen ilk bize ev actiklarinda birakip gittik diye bir daha tovbe ev filan kurmayiz diuolar ofkeliler..tabi caresiz gittik annemlere ..ben dogum yapana kadar babamlar ayni binadan bize ev tuttular ayni gun aylar once yaptigim is basvurusundan ses cikti ise cagirdilar hemde rahat bi is hamilelik boyunca calistim hemde onlar destek oldular esimi bi kuruma sozlesmeli yerlestirdiler maddi manevi hep yanimdaydilar derken ben dogum yaptim dogum parasi aldim eksik esyalarimizi tamamladik ve esimde devlet kadrosuna gecti memur oldu ayni anda annemlerin kiracisi evi bosaltti ve annemler bize ev verdi kiradan da kurtulduk derken hayatim mucize gibi yoluna girmeye basladi ikinci cocugum rizkiyla geldi esimde tum zorluklarda hep yanimda oldu bende yillarca ailesine ragmen birakmadim el ele verince astik herseyi tabiki ailem cok yardim etti saolsunlar bugunku rahatimi huzurumu onlara borcluyum..
Yani her karanlik gece sona erer ve mutlaka gunes tekrar dogar