aynı ben işteee embriyolar ölmedi ama blast da olmadılar...eski hastaneden belgelerimi bi alayım mail atarım olmazsa...7. sene hikayesini yakınlarımdan hem yaşadım hem duydum...o yüzden 7.senede inşallah bizde anne olacaz...ayrıca yazdıklarına aynen katılıyorum...ilk sene bebeğimiz olsaydı şimdi okula başlardı diye bende çoookkk düşündüm.bazen ne yere ne göğe sığamıyorum daralıyorum...umudumuz var hala onada şükrediyorum ama anne olamamak her geçen sene daha fazla koyuyor insana...etraftakilerin üzerime 2.çocukları oldu...hatta bi arkaşadım benden sonra evlendi 1 yıl bebekleri olmadı..sonra kız bi doğurdu ardarda şimdi 3 tane çocuğu var...bizimde sınavımız buymuş rabbim böyle sınıyor bizi...bak duygulandım yineee
ay bende daralıyom benimmm arkadalarımın çocukları okula başladı
(( kabusmuu bu yaaa en kötüsü ne biliyomusun kızlarla buluşuyoruz akşam yemeğe falan gidioruz hoopp sohbet doğal olarak çocuklara geçiyo onlar okula başladı ilk aşklara bile başadılar öle güzel sohbetki sen yarım kalıyosun orda eksik kalıyosun bahsettiğin tek şey negatif olan tedaviler sana edilen dualar çaresizlik.....valla ağlıcam gene offf gülden bu sınav yetti bana artık bitsin artık doktor olcam bu kadar sınavla ben...sanki artık günleri ayları tutamıyorum okadar hızlı gidiyoki korkum 2 katına çıkıyo ben bu mücadeleye 2010 martta başadım yıl 2012 elde var sıfır...
..
ilacti tedaviydi yumurtaydi hormondu derken stress oldunuz,siz buraya cikin cikin gelin bacilarim
seni daha önce tanımalıydımmm
