TÜP BEBEK SÜRECİNDE BERBAT HİSSETTİREN EŞ

Üzülmüyor musunuz peki ?

34 yaşındayım. Boşandım. Çocuksuzum. Bir tane merhametli çocuk isteyen adam karşıma çıkmıyor.

Karşıma çıkanlar inanılmaz kro.
üzülcek bir şey yok burada...

illa çocuk demiş olsam, benim karşıma "senden harika anne olur çok güzel çocuk bakarsın, çocuk yapalım" diyen çok adam çıktı.
ama öyle yağma yok
sırf ben sorumluluk sahibi, aklı başında bir insanım diye, (evlilik içinde de olsa) tek başıma büyüteceğim çocuğu neden yapayım?
yapan kendisi bilir. ben yapmak istemedim. şimdiye kadar da bu fikrim değişmedi. kendi kararım, souçlarını da kndim yaşıyorum. şimdiye kadar kararlarım için üzülmedim.

ben hem aşık olayım, hem birlikte çocuk büyütmek istesin hem de bu öyle istemekle olacak şey değil o kapasitesinin olduğunu bana hele bi göstersin istiyorum. o da çıkmadı karşıma.

çok üzülsem, bunu amaç haline getirsem böylesini aramaz, daha kolay erişebileceğim ya da karşıma çıkanlardan birini kabul eder yapardım.
 
Tamam ama bir daha çocuk yapabilecek bir adam bulabilecek mi ?

30 yaşından sonra anne olmak çok zayıf bir ihtimal değil mi ?

Artık erkekler evlenmek istemiyor
Herkes çocuk sahibi olmak zorunda değil. Bu kadın kocasından boşanmaz. O evde kendi mutsuzluğuna çocuğunu da alet eder. Bu resmen bencillik. Benim şahsi fikrim ama iyi bir aile ortamı sunamayacak kişiler çocuk sahibi olmamalı. Sunamayacağını bile bile üreyenler net bencildir. Niye? Sadece kendi arzularını tatmin etmek için başka bir cana kıymak bu.
 
Evet analizleriniz doğru, ben daha aktif, pratik, çözüm odakli biriyim. O pasif, üşengeç daha yavaş bir tip. Sorumluluk almak konusunda ben başı çekerken o hep geriye çeker kendini. Bugüne kadar bu seviye yormamıştı beni bu durum, ancak geldiğim noktada kendimi çok kötü hissediyorum. Bugün araçta ağladım tutamadım kendimi, aklımdan hep her işi görülen değer verilen diğer kadınlardan eksik miyim ben acaba geçti. Psikiyatr için randevu almıştım süreçten önce bahane bulup gelmedi.
Sürekli idare ettiğiniz için degersizleştirilmissiniz, mesela ben tırnağım kırılsa 3 gün evde yas ilan ederim niye mi erkek milleti bunu hakkediyor, eşim etrafımda fır döner çünkü canım kıymetli , geçen regl oldum diye 3 gün yemek yapmadım evde eşime dedim ay belim çok ağrıyor, ne iş yaptım ne bisey sadece bebeğimi besledim gerisini eşime bıraktım, ben şunu öğrendim bu hayatta ay uy eden kadınlar el üstünde tutuluyor ama Osman abi gibi 10 kg lik damacana kaldıran, evin her yükünü çeken kadınlar asla değer görmüyor sizin evdeki dinamikler maalesef idare etmeniz yüzünden bu hale gelmiş. Eşiniz de zaten öküzlüğe baya yatkın, ısrarla bu öküzü baba yaparak doğmamış bir çocuğa haksızlık yapacaksın, hamilelik öyle kolay mı ben ölümlerden döndüm, erken doğum oldu , eşim en büyük destekçimdi, ilişkimiz bu süreçte büyük bir sınavdan geçti diyebilirim, eğer eşim bu sınavı gecemeseydi onu boşardım , evde 2tane bebekle nasıl herseyin üstesinden geleceksiniz, ki ikincisi de 30 40 yas arasında asalak embesil bir bebek , haaa eğer bana şunu derseniz anlarım, ' ekonomik gücüm var bebek sahibi olup Bu embesile tekmeyi koyacağım, çocuğuma da kendim en güzel şekilde bakacağım "eğer bu şekilde düşünüyorsanız bir nebze olsun saygı duyarım ama şuanda asla ısrarla çocuk yapma isteginize saygı duyamıyorum, hayatı mahvolmuş bir bebek gelecek dünyaya yazık değil mi , daha kendin evde sürekli her türlü şiddete maruz kalmışken o bebegin suçu ne , bana çok bencil geldiniz bu isteğinizle, her çocuk mutlu bir eve doğmalı , cok yazık gerçekten...
 
Muhtemelen bu bebeği doguracaksiniz burda yazılanları dinlemeyip ama ben size sonrasını anlatayım.
Eşiniz anneci gibi geldi bana, kayinvalideniz de asalak bir tipse annesini hastaneye bile göturmedigi bebeği bir anda sahiplenecekler. Ama sırf sizin moralinizi bozmak için.
Kayinvalidenizgilin olmadığı yerde yine aynı ilgisizliklerine devam edecek eşiniz.
Hiç şaşmıyor bu boyle oluyor
 
Tamam ama bir daha çocuk yapabilecek bir adam bulabilecek mi ?

30 yaşından sonra anne olmak çok zayıf bir ihtimal değil mi ?

Artık erkekler evlenmek istemiyor
Ben bu kadar çok anne olunmak istenmesini anlamıyorum zaten.30 yaşından sonra anne olmak zayıf ihtimal değil ayrıca.
 
Sırf doğurma sevdasına böyle bir adamdan çocuk yapmak akıl işi değil.

Bu adam sadece kimlikte adı yazan bir baba olacak o kadar.

Çocuğunuzun hiçbir isteklerini, ihtiyaçlarını severek değil sayarak söverek alıp yapacak ki o da alırsa ve yaparsa.

Şurada onlarca kadın kadar bile yanmıyor yüreğiniz daha doğmamış evladınıza. Yeter ki doğurun varsın sevilmesin, istenmesin. Mutsuz hayatınıza ortak olsun, yediğiniz azarlar, değersizlik, sevgisizlik ikiye bölünsün razısınız. Sonra çocuk büyüyüp sorgulamaya başlayınca senin için katlandım şiirini okursunuz kendinize göre en cefakar, çilekeş ana olursunuz.

Çocuk sevgisi bu değildir. Gerekirse bağrınıza taş basarsınız yine de böyle bir adamdan, evlilikten çocuk yapmazsınız. Daha kendiniz sevilmez, kıymet görmezken çocuğunuzun da sizden aşağı kalmayacağını bilir günahına girmezsiniz.

Bu yazdıklarım siz ve sizin gibi evlilikler içerisine ısrarla çocuk yapmak isteyenler için. Lütfen mutsuz hayatlarınıza bir ortak getirip günah keçisi yapmak için doğurmayın. Çocuklar stres topu, kum torbası, üreme ispat aracı değildir. Sonra zorlaya zorlaya dünyaya getirdiğiniz o çocukların ahı da boynunuza yük oluyor hayat boyu mutlu olamıyorsunuz.
 
Eşiniz tüp bebek yapma konusunda çok istekli değil gibi geldi bana hatta biraz daha üstelerseniz benim gibi koca bulduğuna şükret diyebilir gibi sanki.
Bebek konusunu tekrar gözden geçirmenizde fayda var,istemeyen birini zorla baba yapmak ileride doğacak çocuğa haksızlık olur bence
 
Sürekli idare ettiğiniz için degersizleştirilmissiniz, mesela ben tırnağım kırılsa 3 gün evde yas ilan ederim niye mi erkek milleti bunu hakkediyor, eşim etrafımda fır döner çünkü canım kıymetli , geçen regl oldum diye 3 gün yemek yapmadım evde eşime dedim ay belim çok ağrıyor, ne iş yaptım ne bisey sadece bebeğimi besledim gerisini eşime bıraktım, ben şunu öğrendim bu hayatta ay uy eden kadınlar el üstünde tutuluyor ama Osman abi gibi 10 kg lik damacana kaldıran, evin her yükünü çeken kadınlar asla değer görmüyor sizin evdeki dinamikler maalesef idare etmeniz yüzünden bu hale gelmiş. Eşiniz de zaten öküzlüğe baya yatkın, ısrarla bu öküzü baba yaparak doğmamış bir çocuğa haksızlık yapacaksın, hamilelik öyle kolay mı ben ölümlerden döndüm, erken doğum oldu , eşim en büyük destekçimdi, ilişkimiz bu süreçte büyük bir sınavdan geçti diyebilirim, eğer eşim bu sınavı gecemeseydi onu boşardım , evde 2tane bebekle nasıl herseyin üstesinden geleceksiniz, ki ikincisi de 30 40 yas arasında asalak embesil bir bebek , haaa eğer bana şunu derseniz anlarım, ' ekonomik gücüm var bebek sahibi olup Bu embesile tekmeyi koyacağım, çocuğuma da kendim en güzel şekilde bakacağım "eğer bu şekilde düşünüyorsanız bir nebze olsun saygı duyarım ama şuanda asla ısrarla çocuk yapma isteginize saygı duyamıyorum, hayatı mahvolmuş bir bebek gelecek dünyaya yazık değil mi , daha kendin evde sürekli her türlü şiddete maruz kalmışken o bebegin suçu ne , bana çok bencil geldiniz bu isteğinizle, her çocuk mutlu bir eve doğmalı , cok yazık gerçekten...
7 senedir bu düsturla ilerliyorum valla kafam rahat kocamda gayet memnun.Annelerimiz kendini paralamışlar da ne olmuş.Yeri gelmiş kocası anasına babasına hatta kardeşlerine ezdirmiş yeri gelmiş köle gibi kullanılmış.
 
Bunu kabullenmek çok güç geliyor.

Biraz duygusallıktan uzaklaşıp mantıklı düşünür müsünüz? Ben bazen bi işin olmasında da ya da olmamasında da hayır vardır diye düşünüyorum. Böyle bi insanı baba olmamasının da bi hayrı var bence.

Bu kadar zorluyorsunuz kaderi, çocuk istiyorsunuz vs olabilir. Ama bu çocuk olup da doğduktan sonra böyle duyarsız bi babayla, gamsız bir babayla hayata karşı nasıl mücadele edecek bunu hiç düşünüyor musunuz? Size, babasıyla ilgili mutsuz olduğunu, ilgisiz olduğunu söylese, sevilmemiş hissettiğini söylese nasıl bir vebalin altına gireceğinizi hesap ediyor musunuz? Daha şu an, en önemli zamanlarken halbuki, gördüğünüz değer ve ilgi yerlerde. Daha her şeyin en başındayken böyle davranan bir adam, çocuk olduktan sonra sizi hem evin babası hem de evin annesi rolüne zorlar. Siz de, yorulmak neymiş o zaman anlarsınız.

Biraz oturup evliliğiniz ve eşiniz hakkında düşünün.
 
Ben bu konuya cok uzuldum. Konu sahibi lutfen cok cok cok iyi dusunun esinizle cocuk sahibi olmak icin. Cok yeni dogum yaptim ve lohusalik beni hic tahmin etmeyecegim bir duygu durumuna soktu. Hastanede sanci cekmeye basladigimdan su ana kadar surekli esimi yanimda istiyorum, o olmadan kendimi asla guvende hissetmiyorum. Sanci cekerken ebemiz sirtima masaj yapmak istedi (yurtdisindayim, Turkiye'de nasil oluyor bilmiyorum) ben esime gosterin o yapsin dedim, dogumda asla elini birakmak istemedim, bebegimiz dogdugunda sakin kizimizi goz onunden ayirma bi saniye bile diye hemsireler aldiginda pesinden ayirmadim, simdi de ne zaman cok bunaldigimi hissetsem sarilalim mi diye yanina gidip 5dk agliyorum sarilip. Evden 1 saat zorunlu bir is icin gitse geliyorsun dimi, ne zaman gelirsin diye darliyorum ki asla yapmazdim oncesinde bunu. Sanki esim yanimizda olmadiginda daha savunmasiz hissediyorum, gercekten ona cok yuklendigimin ve bunaltici oldugumun farkindayim ama engel olamiyorum kendime.
Lohusalik beni neye ugradigimi sasirtti ve verdigim tepkilere karsi aman ben yapamam, gelemem, sunu yaptim ya yeter, gibi tepkiler verse esim su an muhtemelen postpartum depresyonu ile bogusuyor olurdum.

Es hamilelik ve oncesinde cok iyidir, sonra degismistir ona bir sey diyemem. Ama bu kadar belirgin red flaglerin oldugu bir es ile hamilelik ve lohusalik yasamak en cok sizin caniniza yazik edecek. Evlat evet cok seviliyor ama siz de cok degerlisiniz, mutlu anne = mutlu cocuk.
 
Son düzenleme:
Çocuğu canla başla isteyen erkek sayısı çok az öyle her şey türk dizilerindeki gibi aa tekme atıyor ne heyecanlı baba figürleri kadar yapmacık olmuyor gerçek hayat maalesef konu sahibi ya bunları gözden geçirerek kendi başına sorumluluğu alarak çocuğu yapacaksınız ya da yolunuza bakacaksınız ben sırf çocuk istemiyor diye ayrılın diyemem çünkü geneli bu şekilde hatta en isteyen model bile karısının lohusa zamanında bir tiksinme geliyor kadında da erkeğe karşı bir uzaklaşma oluyor doğal olarak.
Adam şimdiden açık ediyor zaten istemediğini az beklentiyle giderseniz sizin için daha verimli olur ama beklentiniz çok ve siz takıntılıysanız üzgünüm evliliğiniz siz istemesenizde sıkıntıya girecek. En sağlam evlilikler bile bebek olduğunda bu dönemde biraz çatırdamaya giriyor genelde
En çok erkeklerin aldatma süreci ve evden uzaklaşması da bu dönemlerde başlıyor. İyi düşünün çocuktan önce aşılmamış farklı sorunlar var gibi
 
Benim de eşim bu süreçte bana destek olmak yerine ilk evliliğinden olan çocuklarıyla daha fazla alakadar olmaya başladı belki de ben abartıyorum hormonlardan boşanma noktasına geldim
 
X