- 4 Temmuz 2019
- 620
- 549
- 103
- Konu Sahibi senvarsindiye
- #1
Merhabalar.
Son birkaç aydır zihnimi meşgul eden bir konuyu danışmak, paylaşmak istiyorum.
Şuan 24 yaşında güzel bir mesleği olan biriyim.
Hayatım çok şükür gayet güzel bir sıkıntım yok.
Kısaca kendime dert olmuş birşeyi danışmak istiyorum.
Ben öyle çok kolay beğenen birisi değilim. Karşıma birkaç insan çıktı şans vermek istediğim. Bu kişide onlardan biriydi. Yalnız bu kişiyi ailem istemedi. Özellikle annem ve bende onu dinleyip bu kişiye yol verdim. Yollarımızı ayırdıktan bir hafta sonra nişanlandı.( 6 ay önce) Görücü usulü. İki hafta sonra düğünü var.
Başlarda iyiydim takmamaya çalıştım ama zaman geçtikçe kötü oldum. Bunda birçok sebep var. Karşıma birileri çıkar diye düşündüm ama hala kimse yok. Çıkanları da onun kadar beğenmiyorum. Kız arkadaşlarımın sevgililerine bakıyorum pek düzgün bulmadığım tipler. Çevrem böyle insanlardan oluşunca ister istemez eskisini düşünüyorum ve pişmanlık mı ne anlamadığım çok tuhaf tüm günümü beni mahveden bir hisle geçiriyorum. Arada bir aileme sinirleniyorum. Yanlış mı yaptım diye soruyorum kendime. Olan oldu giden gitti. Geri döndürülemez artık. Hayatıma bakıyorum bende geziyorum tozuyorum ama en ufak bir şeyde aklıma gelmesini engelleyemiyorum. O düzgün birisiydi. Sanki bidaha onun gibisini bulamayacakmışım gibi geliyor. Biraz da bu konuda pozitif şeyler duymaya ihtiyacım var. Evlilik her şey değil biliyorum. Zaten bu kişiyle tanışmadan önce aklımda hiç böyle bir şey böyle bir istek yoktu. Onun da nişanlanmasıyla bende artık bendede bir şeyler olsun demeye, düşünmeye başladım.
Nasıl iyi hissedebilirim? Ne yapmalıyım? Yaşım küçük daha ama yine beğeneceğim insanlar çıkar mı karşıma?
Son birkaç aydır zihnimi meşgul eden bir konuyu danışmak, paylaşmak istiyorum.
Şuan 24 yaşında güzel bir mesleği olan biriyim.
Hayatım çok şükür gayet güzel bir sıkıntım yok.
Kısaca kendime dert olmuş birşeyi danışmak istiyorum.
Ben öyle çok kolay beğenen birisi değilim. Karşıma birkaç insan çıktı şans vermek istediğim. Bu kişide onlardan biriydi. Yalnız bu kişiyi ailem istemedi. Özellikle annem ve bende onu dinleyip bu kişiye yol verdim. Yollarımızı ayırdıktan bir hafta sonra nişanlandı.( 6 ay önce) Görücü usulü. İki hafta sonra düğünü var.
Başlarda iyiydim takmamaya çalıştım ama zaman geçtikçe kötü oldum. Bunda birçok sebep var. Karşıma birileri çıkar diye düşündüm ama hala kimse yok. Çıkanları da onun kadar beğenmiyorum. Kız arkadaşlarımın sevgililerine bakıyorum pek düzgün bulmadığım tipler. Çevrem böyle insanlardan oluşunca ister istemez eskisini düşünüyorum ve pişmanlık mı ne anlamadığım çok tuhaf tüm günümü beni mahveden bir hisle geçiriyorum. Arada bir aileme sinirleniyorum. Yanlış mı yaptım diye soruyorum kendime. Olan oldu giden gitti. Geri döndürülemez artık. Hayatıma bakıyorum bende geziyorum tozuyorum ama en ufak bir şeyde aklıma gelmesini engelleyemiyorum. O düzgün birisiydi. Sanki bidaha onun gibisini bulamayacakmışım gibi geliyor. Biraz da bu konuda pozitif şeyler duymaya ihtiyacım var. Evlilik her şey değil biliyorum. Zaten bu kişiyle tanışmadan önce aklımda hiç böyle bir şey böyle bir istek yoktu. Onun da nişanlanmasıyla bende artık bendede bir şeyler olsun demeye, düşünmeye başladım.
Nasıl iyi hissedebilirim? Ne yapmalıyım? Yaşım küçük daha ama yine beğeneceğim insanlar çıkar mı karşıma?
Son düzenleme:
ve siz pişman mı oldunuz?
birazda o umutsuzlukla iyi şeyler duymak istiyorum.
