Ufak bir dert

science2004 .!.:

Evet duygusal bosluktan....Adam 1 haftada nisanlanmis, kisaca evlenmek icin evleniyor. Ya da her neyse. Bence annenin ellerini tutup "annem sen beni Ser'den korudun, iyi ki varsin" de öp o elleri.

Bu arada daha karsina kimlerrrrrr kimlerrrrrr cikar, rahat ol yahu.

Genişletmek için tıkla...

senvarsindiye .!.:

Evet

Ama değilim. Karakter olarak maalesef hala düzgün birisi olduğunu düşünüyorum. Yaptığı hareket tartışılamaz derecede kötü olsada genel hayatında düzgün birisi. Eşinede öyle olacaktır.

Genişletmek için tıkla...

senvarsindiye .!.:

Bende bu tarz şeyler duymak istiyorum sanırım teşekkür ederim inşallah

Genişletmek için tıkla...

dr_yad .!.:

Bir hafta içinde görücü usulü tanışıp nişanlanmaya karar vermiş ve daha bir gün öncesinde size yalvarıyormuş neresi sadece kötü davranış olarak geçilecek bir şey bunun?
Görücü usulü evleneceği kadına hatta ileride doğacak çocuklarına haksızlık bu.
Bir ömürün kararı bir haftada alınır mı?
Alınırsa da kötü davranış denip geçilir mi?
Düşüncesizin teki işte.
Size de gerçekten düzgün biri hiç çıkmamış demek ki.
Ondan zor beğenen biriyim diyorsunuz.
Düzgün adam tanımı buysa başka açıklama bulamıyorum

Genişletmek için tıkla...

science2004 .!.:

Yaz yaklasiyor, gencsin, asik olacagin birini bul

Genişletmek için tıkla...

senvarsindiye .!.:

Söylediğiniz her sözde çok haklısınız. Aşk hayatı değilde geri kalanı kast etmiştim ben. Peki ben reddeden biri olduysam hep yine de düşüncesiz tabiri caizse kaypak olan o mu olur? Suçluluk duygum için soruyorum bunu

Genişletmek için tıkla...

Cledyana .!.:

Adam bir hafta sonra nişanlandığına göre ortada güzel bir aşk bile yokmuş. Evlenmis olmak için evlenecekmiş boşuna üzülüyorsunuz.

Genişletmek için tıkla...

senvarsindiye .!.:

Merhabalar.

Son birkaç aydır zihnimi meşgul eden bir konuyu danışmak, paylaşmak istiyorum.
Şuan 25 yaşında güzel bir mesleği olan biriyim.
Hayatım çok şükür gayet güzel bir sıkıntım yok.
Kısaca kendime dert olmuş birşeyi danışmak istiyorum.

Ben öyle çok kolay beğenen birisi değilim. Karşıma birkaç insan çıktı şans vermek istediğim. Bu kişide onlardan biriydi. Yalnız bu kişiyi ailem istemedi. Özellikle annem ve bende onu dinleyip bu kişiye yol verdim. Yollarımızı ayırdıktan bir hafta sonra nişanlandı.( 6 ay önce) Görücü usulü. İki hafta sonra düğünü var.
Başlarda iyiydim takmamaya çalıştım ama zaman geçtikçe kötü oldum. Bunda birçok sebep var. Karşıma birileri çıkar diye düşündüm ama hala kimse yok. Çıkanları da onun kadar beğenmiyorum. Kız arkadaşlarımın sevgililerine bakıyorum pek düzgün bulmadığım tipler. Çevrem böyle insanlardan oluşunca ister istemez eskisini düşünüyorum ve pişmanlık mı ne anlamadığım çok tuhaf tüm günümü beni mahveden bir hisle geçiriyorum. Arada bir aileme sinirleniyorum. Yanlış mı yaptım diye soruyorum kendime. Olan oldu giden gitti. Geri döndürülemez artık. Hayatıma bakıyorum bende geziyorum tozuyorum ama en ufak bir şeyde aklıma gelmesini engelleyemiyorum. O düzgün birisiydi. Sanki bidaha onun gibisini bulamayacakmışım gibi geliyor. Biraz da bu konuda pozitif şeyler duymaya ihtiyacım var. Evlilik her şey değil biliyorum. Zaten bu kişiyle tanışmadan önce aklımda hiç böyle bir şey böyle bir istek yoktu. Onun da nişanlanmasıyla bende artık bendede bir şeyler olsun demeye, düşünmeye başladım.

Nasıl iyi hissedebilirim? Ne yapmalıyım? Yaşım küçük daha ama yine beğeneceğim insanlar çıkar mı karşıma?

Genişletmek için tıkla...

Pamukannesi83 .!.:

Adam bir hafta sonra nisanlandigina göre nisanlisi da varmis bir yandan.

Genişletmek için tıkla...

senvarsindiye .!.:

Merhabalar.

Son birkaç aydır zihnimi meşgul eden bir konuyu danışmak, paylaşmak istiyorum.
Şuan 25 yaşında güzel bir mesleği olan biriyim.
Hayatım çok şükür gayet güzel bir sıkıntım yok.
Kısaca kendime dert olmuş birşeyi danışmak istiyorum.

Ben öyle çok kolay beğenen birisi değilim. Karşıma birkaç insan çıktı şans vermek istediğim. Bu kişide onlardan biriydi. Yalnız bu kişiyi ailem istemedi. Özellikle annem ve bende onu dinleyip bu kişiye yol verdim. Yollarımızı ayırdıktan bir hafta sonra nişanlandı.( 6 ay önce) Görücü usulü. İki hafta sonra düğünü var.
Başlarda iyiydim takmamaya çalıştım ama zaman geçtikçe kötü oldum. Bunda birçok sebep var. Karşıma birileri çıkar diye düşündüm ama hala kimse yok. Çıkanları da onun kadar beğenmiyorum. Kız arkadaşlarımın sevgililerine bakıyorum pek düzgün bulmadığım tipler. Çevrem böyle insanlardan oluşunca ister istemez eskisini düşünüyorum ve pişmanlık mı ne anlamadığım çok tuhaf tüm günümü beni mahveden bir hisle geçiriyorum. Arada bir aileme sinirleniyorum. Yanlış mı yaptım diye soruyorum kendime. Olan oldu giden gitti. Geri döndürülemez artık. Hayatıma bakıyorum bende geziyorum tozuyorum ama en ufak bir şeyde aklıma gelmesini engelleyemiyorum. O düzgün birisiydi. Sanki bidaha onun gibisini bulamayacakmışım gibi geliyor. Biraz da bu konuda pozitif şeyler duymaya ihtiyacım var. Evlilik her şey değil biliyorum. Zaten bu kişiyle tanışmadan önce aklımda hiç böyle bir şey böyle bir istek yoktu. Onun da nişanlanmasıyla bende artık bendede bir şeyler olsun demeye, düşünmeye başladım.

Nasıl iyi hissedebilirim? Ne yapmalıyım? Yaşım küçük daha ama yine beğeneceğim insanlar çıkar mı karşıma?

Genişletmek için tıkla...

senvarsindiye .!.:

Çok koştu peşimden. Ben sürekli reddettim onu. Yinede pişman olmalı mıyım bilmiyorum. Kendimde de hata buldum hep

Genişletmek için tıkla...

senvarsindiye .!.:

Evet. Ortak arkadaşlarımız var herkes şok oldu. Ama durum tam olarak böyle

Genişletmek için tıkla...

senvarsindiye .!.:

Merhabalar.

Son birkaç aydır zihnimi meşgul eden bir konuyu danışmak, paylaşmak istiyorum.
Şuan 25 yaşında güzel bir mesleği olan biriyim.
Hayatım çok şükür gayet güzel bir sıkıntım yok.
Kısaca kendime dert olmuş birşeyi danışmak istiyorum.

Ben öyle çok kolay beğenen birisi değilim. Karşıma birkaç insan çıktı şans vermek istediğim. Bu kişide onlardan biriydi. Yalnız bu kişiyi ailem istemedi. Özellikle annem ve bende onu dinleyip bu kişiye yol verdim. Yollarımızı ayırdıktan bir hafta sonra nişanlandı.( 6 ay önce) Görücü usulü. İki hafta sonra düğünü var.
Başlarda iyiydim takmamaya çalıştım ama zaman geçtikçe kötü oldum. Bunda birçok sebep var. Karşıma birileri çıkar diye düşündüm ama hala kimse yok. Çıkanları da onun kadar beğenmiyorum. Kız arkadaşlarımın sevgililerine bakıyorum pek düzgün bulmadığım tipler. Çevrem böyle insanlardan oluşunca ister istemez eskisini düşünüyorum ve pişmanlık mı ne anlamadığım çok tuhaf tüm günümü beni mahveden bir hisle geçiriyorum. Arada bir aileme sinirleniyorum. Yanlış mı yaptım diye soruyorum kendime. Olan oldu giden gitti. Geri döndürülemez artık. Hayatıma bakıyorum bende geziyorum tozuyorum ama en ufak bir şeyde aklıma gelmesini engelleyemiyorum. O düzgün birisiydi. Sanki bidaha onun gibisini bulamayacakmışım gibi geliyor. Biraz da bu konuda pozitif şeyler duymaya ihtiyacım var. Evlilik her şey değil biliyorum. Zaten bu kişiyle tanışmadan önce aklımda hiç böyle bir şey böyle bir istek yoktu. Onun da nişanlanmasıyla bende artık bendede bir şeyler olsun demeye, düşünmeye başladım.

Nasıl iyi hissedebilirim? Ne yapmalıyım? Yaşım küçük daha ama yine beğeneceğim insanlar çıkar mı karşıma?

Genişletmek için tıkla...

senvarsindiye .!.:

Merhabalar.

Son birkaç aydır zihnimi meşgul eden bir konuyu danışmak, paylaşmak istiyorum.
Şuan 25 yaşında güzel bir mesleği olan biriyim.
Hayatım çok şükür gayet güzel bir sıkıntım yok.
Kısaca kendime dert olmuş birşeyi danışmak istiyorum.

Ben öyle çok kolay beğenen birisi değilim. Karşıma birkaç insan çıktı şans vermek istediğim. Bu kişide onlardan biriydi. Yalnız bu kişiyi ailem istemedi. Özellikle annem ve bende onu dinleyip bu kişiye yol verdim. Yollarımızı ayırdıktan bir hafta sonra nişanlandı.( 6 ay önce) Görücü usulü. İki hafta sonra düğünü var.
Başlarda iyiydim takmamaya çalıştım ama zaman geçtikçe kötü oldum. Bunda birçok sebep var. Karşıma birileri çıkar diye düşündüm ama hala kimse yok. Çıkanları da onun kadar beğenmiyorum. Kız arkadaşlarımın sevgililerine bakıyorum pek düzgün bulmadığım tipler. Çevrem böyle insanlardan oluşunca ister istemez eskisini düşünüyorum ve pişmanlık mı ne anlamadığım çok tuhaf tüm günümü beni mahveden bir hisle geçiriyorum. Arada bir aileme sinirleniyorum. Yanlış mı yaptım diye soruyorum kendime. Olan oldu giden gitti. Geri döndürülemez artık. Hayatıma bakıyorum bende geziyorum tozuyorum ama en ufak bir şeyde aklıma gelmesini engelleyemiyorum. O düzgün birisiydi. Sanki bidaha onun gibisini bulamayacakmışım gibi geliyor. Biraz da bu konuda pozitif şeyler duymaya ihtiyacım var. Evlilik her şey değil biliyorum. Zaten bu kişiyle tanışmadan önce aklımda hiç böyle bir şey böyle bir istek yoktu. Onun da nişanlanmasıyla bende artık bendede bir şeyler olsun demeye, düşünmeye başladım.

Nasıl iyi hissedebilirim? Ne yapmalıyım? Yaşım küçük daha ama yine beğeneceğim insanlar çıkar mı karşıma?

Genişletmek için tıkla...

senvarsindiye .!.:

Merhabalar.

Son birkaç aydır zihnimi meşgul eden bir konuyu danışmak, paylaşmak istiyorum.
Şuan 25 yaşında güzel bir mesleği olan biriyim.
Hayatım çok şükür gayet güzel bir sıkıntım yok.
Kısaca kendime dert olmuş birşeyi danışmak istiyorum.

Ben öyle çok kolay beğenen birisi değilim. Karşıma birkaç insan çıktı şans vermek istediğim. Bu kişide onlardan biriydi. Yalnız bu kişiyi ailem istemedi. Özellikle annem ve bende onu dinleyip bu kişiye yol verdim. Yollarımızı ayırdıktan bir hafta sonra nişanlandı.( 6 ay önce) Görücü usulü. İki hafta sonra düğünü var.
Başlarda iyiydim takmamaya çalıştım ama zaman geçtikçe kötü oldum. Bunda birçok sebep var. Karşıma birileri çıkar diye düşündüm ama hala kimse yok. Çıkanları da onun kadar beğenmiyorum. Kız arkadaşlarımın sevgililerine bakıyorum pek düzgün bulmadığım tipler. Çevrem böyle insanlardan oluşunca ister istemez eskisini düşünüyorum ve pişmanlık mı ne anlamadığım çok tuhaf tüm günümü beni mahveden bir hisle geçiriyorum. Arada bir aileme sinirleniyorum. Yanlış mı yaptım diye soruyorum kendime. Olan oldu giden gitti. Geri döndürülemez artık. Hayatıma bakıyorum bende geziyorum tozuyorum ama en ufak bir şeyde aklıma gelmesini engelleyemiyorum. O düzgün birisiydi. Sanki bidaha onun gibisini bulamayacakmışım gibi geliyor. Biraz da bu konuda pozitif şeyler duymaya ihtiyacım var. Evlilik her şey değil biliyorum. Zaten bu kişiyle tanışmadan önce aklımda hiç böyle bir şey böyle bir istek yoktu. Onun da nişanlanmasıyla bende artık bendede bir şeyler olsun demeye, düşünmeye başladım.

Nasıl iyi hissedebilirim? Ne yapmalıyım? Yaşım küçük daha ama yine beğeneceğim insanlar çıkar mı karşıma?

Genişletmek için tıkla...