ben de iste gebeleri cok cirkin bulurdum. hatta ben cocukken kiralik annelik ilk cikmisti da, o cocuk aklimla, oh cocugumu baskasi dogurur, ben hic oyle sismanlayamam, sarkamam diye dusunmustum. yani ben de gebe kalmamaya programladim kendimi galiba, bilincaltima gebeligin kotu birsey oldugunu mu yazdim nedir.
gel gor ki bunu birine soylesem delirmis gozuyle bakacaklar, korkuyorum. bunun terapisini kim yapiyor, yok oyle birisi. daha once baska konular icin psikologa ve aile terapistine gitmis biri olarak bu tur adamlarin da cozum olamayacagini biliyorum.
ama sorun buradan kaynaklaniyor sanki.
gebelik fikrine de yakin bir arkadasim hamile kaldi, dogurdu, ondan sonra olabilir diye bakmaya basladim. yoksa ciddi korkuyordum.
bir arkadas burada akupunkturdan bahsetmisti, acaba faydasi olur mu ?
bu arada ben de 29u bitiriyorum. 30uma gelmeden cocugum olsun diye cok istedim, o da mesela cocuklugumdan beri kafamdaydi; biryerlerde de 30 oncesi gebe kalmak kadinin vucudunu yeniliyormus tarzi birsey okumustum, bu 30u da dert ettim. 2 senedir calisiyoruz ama evdeki plan program uymuyor iste.
umarim herkesin keyfi yerindedir...cuma gunu moralim bozuktu ama sanirim cumayi cumada biraktim bugun cok moralli basladim haftaya icim cok rahat ....biliyorum iyi olacak hersey hepimiz icin....
geriye acaba kollarıma alabilecekmiyim, doğumum rahat mı gececek, sütüm yetecek mi, ilk adımlarını ne zaman atacak, gibi çooooooook tatlı endişeler kaldı. içini ferah tut, hamileliğinin tadını çıkar 
