- 12 Mart 2016
- 113
- 80
- 48
- Konu Sahibi Harmonican
-
- #1
Hepimiz ölecegımızı bılerek yaşıyoruz.Allah gani gani rahmet eyledin neslicana.O zaman psıkolojımızı ıyıce bozup hepımız hasta olalım?Pozitif enerj8 diye bsy varsa neslican neden kurtulamadı
Umutsuzluğa kapılmak istemezdim hiçbir zaman ama sanırım tükendim. Son altı yıldır boşa kürek çekmekten başka bişey yapmadım. Üniversite hayatım bir iki kişi edinmekten başka birşey katmadı bana. İşsiz ve beyni uyuşmuş, gerilemiş biri olarak mezun oldum. Özgüvenim azaldı. Ya da en doğrusu benim potansiyelim bu kadarmış ama kabullenmek zoruma gidiyor. İlerisi içim adım atacak gücü bulamıyorum. İş başvurularıma dönüş bile yapmıyorlar. Kim görse iş buldun mu diye soruyor çok sıkıldım cevap vermekten sanki gerçekten merak ediyorlar da. Son üç senedir kimseden hoşlanmadım kimseden ilgi de görmedim. Çok uzun zamandır işler yolunda gitmeyince hiç güzel birşey olmayacak gibi hissediyorum. Var mıdır böyle yıllarca tükenip işleri hayatı düzelen?
Hepımızın hayatı karmakarısık.Amane yapalım.Bu pozitif enerji olayını da denedim. Şikayet etmeme orucu da tuttum. Evrene mesajlar da ilettim artık inanmıyorum o işe. Hayat pozitif enerji üzerine değil gerçeklik mantık olayı üzerine kurulu sanırım. Benim yanlışım ne ki bu kadar ters işlerim
Çoğu hastalıği tetikleyen psikojiyken,mutluluk vücudumuzda o kadar güzel-yararli hormonlar salgılatiyorken. Biz hala pozitif enerji var mı yok mu onu konuşuyoruzPozitif enerj8 diye bsy varsa neslican neden kurtulamadı
Pozitif enerji denilen mutluluktur. Ama öyle oruçla vs ile değil gerçekten umursamadan kendini en kiymetli bilip mutlu olmaktır. Misal ben yapamıyorum ama bunu oruc vs diye düşünmeyin.Bu pozitif enerji olayını da denedim. Şikayet etmeme orucu da tuttum. Evrene mesajlar da ilettim artık inanmıyorum o işe. Hayat pozitif enerji üzerine değil gerçeklik mantık olayı üzerine kurulu sanırım. Benim yanlışım ne ki bu kadar ters işlerim
yüzde doksan üniversite mezunu insanlar, sizinle aynı şeyleri yaşıyor...sanırım, gündemi de takip etmiyorsunuz...Umutsuzluğa kapılmak istemezdim hiçbir zaman ama sanırım tükendim. Son altı yıldır boşa kürek çekmekten başka bişey yapmadım. Üniversite hayatım bir iki kişi edinmekten başka birşey katmadı bana. İşsiz ve beyni uyuşmuş, gerilemiş biri olarak mezun oldum. Özgüvenim azaldı. Ya da en doğrusu benim potansiyelim bu kadarmış ama kabullenmek zoruma gidiyor. İlerisi içim adım atacak gücü bulamıyorum. İş başvurularıma dönüş bile yapmıyorlar. Kim görse iş buldun mu diye soruyor çok sıkıldım cevap vermekten sanki gerçekten merak ediyorlar da. Son üç senedir kimseden hoşlanmadım kimseden ilgi de görmedim. Çok uzun zamandır işler yolunda gitmeyince hiç güzel birşey olmayacak gibi hissediyorum. Var mıdır böyle yıllarca tükenip işleri hayatı düzelen?
Okuduğunuz bölümle ilgili mi iş başvurusu yapıyorsunuz? Öyleyse farklı alanlarda iş başvuruları yapın. Ben okurken part time girdiğim bir şirkette , kendi alanım dışındaki bir pozisyonda 17 senedir çalışıyorum. Hayat arkadaşımı da işim sayesinde tanıdım. Mutluyum. Hayatın ne getireceği belli olmaz, kalıplarının dışına çıkmayı dene..Bu pozitif enerji olayını da denedim. Şikayet etmeme orucu da tuttum. Evrene mesajlar da ilettim artık inanmıyorum o işe. Hayat pozitif enerji üzerine değil gerçeklik mantık olayı üzerine kurulu sanırım. Benim yanlışım ne ki bu kadar ters işlerim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?