hiçbi zaman uyum sağlayamadım ben. hiç kimseyle kafam uyuşmadı. meraba meraba sadece. kimle muhabbete girdiysem sıkıcı geldi bana. kimisiyle de hayat görüşlerim aynı değildi, paylaşacak bi şey bulamazdık. sonra zaten herkes gruplaştı, ben hiçbir gruba dahil olmadım.
insanlar telefonla haberleşip okula birlikte gelirken ben çoğuna numaramı bile vermedim. zaten istemediler de.
bi tanesiyle tam kaynaşır gibi oldum, tamam dedim buldum. bi iki kez evine bile gittim, okulda hep birlikte olduk falan.
nişanlım beni almaya gelirdi sık sık. doğal olarak bu kızı tanıştırmıştım. bi gün burs hakkında bi kaç şey sordu nişanlıma, derken derken ''sana numaramı vereyim de bana öğrenince bilgi ver'' dedi kız.
bi gün nişanlım bana ''bu kızla görüşme'' dedi, nedenini sordum telefonunu verdi elime mesajları okuttu. kız baya baya asılmış resmen. hatta beni ne övdüğü ne yerdiği belli olmayan mesajlarla alttan alttan beni bile kötülemiş.
onu da öyle çıkardım hayatımdan.
sonra hep tek takıldım gittiğim süre boyunca. taktım kulaklığı müzik dinledim hep. yalnız yedim yemeğimi. kütüphaneye yalnız gidip ders çalıştım.
ay zaten bölümü de okulu da sevemeyerek, istemeyerek gitmiştim, ısınırım dedim ısınamadım da. bıraktım ben de