Üniversite başka şehirde ama ya ANNEM ?

Merhaba.Size aylardır beynimi kemiren sorunu anlatmak istiyorum umarım yardımcı olursunuz
Bu yıl üni. sınavlarına girdim şu an bulunduğum şehirden başka yani İstanbul veya Bursa gelecek.Ve kendimi bildim bileli de herkese başka şehirde okuyacağımı söylemişimdir.Yani bu başka şehir mevzusu sürpriz olmadı.Gelelim ki sorun şurada başlıyor.
Daha çok küçükken babamı kaybettim.Annem yıllardır kendini feda etti büyüttü okuttu bizi hakkını hiç bir zaman ödeyemem.Abim İstanbulda okudu orada yaşamaya başladı.Başka kardeşim de yok.Yıllardır annemle başbaşa yaşarız.
Şimdi benim gideceğim kesin.Neden illa gidiyorsun derseniz gitmeliyim çünkü oradaki üni daha köklü, daha gelişmiş, daha fazla imkanlara sahip.Bunu gerek buradaki öğrencilerden gerek öğretim görevlilerinden duydu annem.Hepsi de orada okuması mümkünken burayı tavsiye etmem dediler.Gerçekten asıl gitme nedenimde bu.
Annem her zaman güçlü, mantıklı bir kadın olmuştur.Ama şu son 1 aydır kafayı yemek üzereyim.Annem sürekli üzülüyor, sürekli onu yalnız bırakacağıma dair laf söylüyor, beni istemiyorsun diyor, tek başıma evde ne yapacağım diyor ve daha neler neleeer...Ben onu şimdiye kadar hiç böyle duygusal görmedim.Onun mantıklı düşünmesini beklerken bana bu şekilde vicdan azabı çektirmeye çalışıyor.Bu durum öyle üstüme geldi ki tercihimi değiştirmeye çalıştım ama son günmüş değiştiremedim.Hayırlısı diyorum artık.Annem böyle yaptıkça bende çok üzülüyorum.Sabahlara kadar ağlıyorum.Çok suçlu hissediyorum kendimi.Ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım annem nasıl üzülmeyi bırakır :2:

annen çalışıyor mu. çalışmıyorsa oda seninle gelebilir.

O da gelsin canım, beraber küçük bi ev tutar geçinirsiniz

Cevap verdiğiniz için çok teşekkür ederim.Ama özellikle bu yıl annemin gelmesi pek mümkün değil çalışıyor kendisi emekli olmadı.Hem evimiz akrabalarımız kısaca her şey burada gelipte bunlardan benim yüzümden vazgeçmek zorunda kalırsa.Sonra yine mutsuz olabilir bunu hiiiç kaldıramam ki :2:

Ama sürekli kalmayacaksınız ki, tatillerde sömestrlerde geri döneceksiniz? Bu konuda duygusallık yapmayın bence, eğer imkanlarınız elveriyorsa neden daha iyi bir yerde okumayasınız ki?

canım öncelikle tebrik ederim. inşallah bölümün iyi bir şekilde bitirir ve daha da başarılı olursun.
2 yıl önce erkek kardeşim hiçkimsenin haberi olmadan şehir dışı tercihi yaptı kazandı ve gitti. gerçekten çok zor bir dönemdi. annemde kardeşimde hiç alışamadı buna. izmire gitmişti kardeşim sürekli istanbula gelmesi mümükün değildi ve annem her gün ağlıyordu. diğer yandan kardeşimde ortama hiç alışamadı sadece ders çalışıyordu doğru dürüst hiç arkadaşı bile yoktu.
bir gün annemi aldım karşıma sen böyle üzüldükçe onun başarısını etkiliyorsun, verdiği emeğin karşılığı orası geldi sevinmelisin ya kazanamayıp evde otursaydı dahamı iyi olacaktı. hem de erkek çocuğu biraz aileden uzak kalsın hayatı öğrensin dedim. o günden sonra annem kendini topladı. en azından telefonda falan ağlamıyordu bizim yanımda daha iyiydi.
kardeşimlede konuştum istemiyorsan şu an okulu bırak dön ama hayatın boyunca bunun pişmanlığını yaşarsın dedim.
kardeşim biraz da annemden dolayı hırs yaptı daha çok çalıştı. hazırlık+1sınıf toplamda 2yılın sonunda bu yıl istanbula yatay geçiş yaptı. şimdi en mutlu annem:)

annen sizin için çok fazla fedakarlık yaptığı için kendini ona karşı çok suçlu hissetmen normal ama canım bu senin hayatın. Allah gecinden versin ama yarın birgün hepimiz bu hayatta yalnız kalacağız. o zaman bizi kurtaracak olan şey elimizde iyi bir meslek ve ekonomik özgürlüğümüzün olmasıdır. sen git kazandığın yerde okulunu iyi bir dereceyle bitirmeye, kendini geliştirmeye bak.annen hiçbir zaman alışamayacak bu duruma ama zamanla kabullenecek. kendi annemden biliyorum. senin içinde zor olacaktır ilk başları ama alışacaksın. hep şunu düşün kendi geleceğimi kazanmak için bu şehirde olmalıyım. hayatımı kurmak için okumam lazım bunu aklından çıkarma.
annen anladığım kadarıyla mantıklı biri ama şu an senden ayrılacak olmanın verdiği duygusallıkla konuşuyordur yoksa herkesten daha çok seviniyordur eminim.
sen de tatillerde mümkün olduğunca gelirsin, her gün konuşursunuz. belki emekli olduktan sonra o da senin yanına gelir belli mi olur.
ama sen kendini üzüp canını sıkma iyi bir üniversite kazanmanın mutluluğunu yaşa canım.