Okumak sadece atanmak için olmamalı. Bir vizyon kazanırsınız hayata karşı en genel anlamda. Ki bölümü okurken bile çok farklı fırsatlar çıkabilir karşınıza. Mesela Erasmus ile yurtdışına gitmek, okulda yarı zamanlı çalışmak, dışarıda özel ders vermek gibi. Ben 4 farklı öğretmenlik bölümü okudum. Atanmak için değil zaten ilk bölümüm o zaman ataması iyi olan bir bölümdü. Diğerleri sevdiğim, ilgi duyduğum içindi. En son okuduğum ise pek çok kişinin bildiği gibi özel eğitim öğretmenliği. Bu bölümü kızım için okumuştum ve çok güzel bir çevrem de oldu. Derdiniz atama olsa da olmasa da ilgi, sevgi ve sabrınız varsa özel eğitim öğretmenliği okuyun. Kızıma evde 50 dk ders veren öğretmenimiz 200 TL alıyor ki piyasanın altı bir rakam.
Aynı hissi paylaşıyorum, ömür boyu çakılı kalacağım mesleği 18 yaşında yanlış seçmem çok normal geliyor. Ama bir noktada da kendi önümüzü kendimiz açmalıyız. O yüzden “okumak boş geliyor” tavrı irrite ediyor. Her şey altın tepsiyle sunulmuyor ne yazık, biraz da kaba tabirle tırmalamak gerekiyor.
Ben sana diyorum işte evlenme programı falan çekeceğim diyetıp fakültesi de dahil mi?hiç güleceğim yoktu gece gece
o çöken sınava hazırlanmayan siz olmayasınız sakın?
boşa tıp a hazırlanıyorsun.bak işsiz kalacakmışsın okuma zengünn koca bullBen sana diyorum işte evlenme programı falan çekeceğim diye
İyiymiş üniversite okumayip evde somurtalim hep beraber madem
beş yıl edebiyat öğretmenliği okudum ben. Annemden uzak bir şehirde bir başıma yurt köşelerinde kaldım. Daha 17'me yeni basmıştım gittiğimde sudan çıkmış balık gibiydim. Parasızlığı gördüm, arkadaş seçiminin önemini anladım. Okulumu bitirdim atanamama stresini de çektim. 9 yıllık öğretmenim şimdi. Kız lisesinde çalışıyorum hiçbir öğrencime de üniversite okuma amann ne yapacaksın iş de bulamazsın boşver demem diyemem, hiçbir işe yaramasa bile üniversite hayali erken evliliklerin önüne geçer. Kızlar dünyayı tanır. 18' inde evlenecegine 22'sinde evlenir o da bir şey. Ben artık çalışır mı çalışmaz mı sorgusundan önce kızlarımız dünyayı ne kadar tanıyabilir derdindeyim. 
Okumak, yeni şeyler öğrenmek bile inanılmaz haz verici değil mi? Bilmek, öğrenmek orgazm gibi bir his benim için. Ölene kadar okumak istiyorum. Sırf merakımdan bile okuyabilirim. 27 yaşında boyle düşünüyorum. 18 yaşındaki genç nasil olur da üniversite hayati, kampüsü, yeni arkadasliklari icin heyecan duymaz anlamıyorum.
tmm kuzum sen onlardan olma okuma üniversite vizyon da kazandırmaz meslek de haklısın.Bim nasıl pekiiiii?
Sırf bu sebepten okumak ağır geliyor işte. "Okumayıp ne yapacağım, mecburum" diye düşünmek istemiyorum. Okul bittikten sonra ne yapacağım o zaman? O zaman ne mecburiyetim olacak peki? Bundan daha büyük sorunlarla karşı karşıya kalacağım. Keşke yurtdışına çıkma imkanım olsa ama o da yok.
Aksine tıpta alımlar artacak hatta belki de puanlar (hem bölüme girerken hem de atanırken) düşecek. Çünkü kafası çalışanlar ülkeyi terk etti. Yurt dışında, hiç olmadığı kadar Türk doktorlara oturum için yardım eden şirketler var. Biz bile sürekli reklamlarını görüyoruztıp fakültesi de dahil mi?hiç güleceğim yoktu gece gece
. Yakında ortalıkta doğru düzgün doktor bulamayacağız.Tıp okuyan dil de bildi mi tüm dünyada çalışır.ama konu sahibine göre işsiz kalırlarmışAksine tıpta alımlar artacak hatta belki de puanlar (hem bölüme girerken hem de atanırken) düşecek. Çünkü kafası çalışanlar ülkeyi terk etti. Yurt dışında, hiç olmadığı kadar Türk doktorlara oturum için yardım eden şirketler var. Biz bile sürekli reklamlarını görüyoruz
Haklısınız, Ücretli öğretmenlik kalkmadığı sürece atamalar değişmez o yüzden bu umutsuz yorumu yaptım, bence bu sistem aynen devam edecek çünkü az paraya çok fazla öğretmen istihdamı sağlamak daha makul geliyor maalesef, keşke ücretli öğretmen diye bir kavram ve düzen olmasaydı..
Peki okumazsanız ne yapacaksınız, meslek lisesi bitirmediyseniz zanaat bilmiyorsunuz demektir. Evde oturduğunuzda aileye yük olmayacak mısınız?
Zor geldiği için.
Türkiye'deki üniversitelerin hiçbirinde dünyayı tanıyabilme imkanı yok ki. Gerçekten hemen hepsi boş, kurulmuş olmak için kurulan üniversiteler. Özellikle 2000'den sonra kurulanlar. Akademisyen diye siyasi çevresi olan kişileri doldurmuşlar, onlardan ders alsak ne olur, almasak ne olur? Arkadaş çevresi desen, illa üniversite okumaya gerek var mı insan tanımak için?İyiymiş üniversite okumayip evde somurtalim hep beraber madem
Sınava giren herkes üniversiteye giriyor zaten. Bilim aşkıyla da gitmiyorlar okula o da doğru. Ama gençliğini de yaşıyor o yaşlar biraz zaten başı boş kendince özgürce yaşanmasi gereken zamanlar. Sosyal etkinliklere katilacaksin, arkadaş çevresi edineceksin, gücün yettiğince gezeceksin, kimse okula git o kafeden bu kafeye gez demiyor. Gerekirse part -time iş bulur tecrübe kazanırsın. Sosyal kulüpler farklı kapılar da açabilir. Artık gerisi hayal gücüne kalmış.
Önerilere kapaliysan niye konu açtın?
Seçimi 18 yaşına bırakmak doğru gelmiyor bana. Ben ilkokuldayken hangi okulda okuyacağımı belirlemiştim. Ortaokula kadar hayalim çok sık değişse de en uzun süreli olanı öğretmenlikti. Zamanla da dile yatkınlığım, yeteneğim olduğunu fark ettik, İngilizcem iyi olduğu ve İngilizce’yi sevdiğim için İngilizce öğretmenliği bölümüne liseye başlamadan karar verdim. Ve o andan itibaren her yıl bu hedefe yaklaşmak için çalıştım. Yetenek, yatkınlık ve hayaller erken yaşlarda belirlenirse bu denli hayat değiştiren kararlarda yanlış seçim olasılığı azalır.Aynı hissi paylaşıyorum, ömür boyu çakılı kalacağım mesleği 18 yaşında yanlış seçmem çok normal geliyor. Ama bir noktada da kendi önümüzü kendimiz açmalıyız. O yüzden “okumak boş geliyor” tavrı irrite ediyor. Her şey altın tepsiyle sunulmuyor ne yazık, biraz da kaba tabirle tırmalamak gerekiyor.
Umarım siz de umduğunuz mesleğe kavuşursunuz tez vakitte
