üniversitede evlenme kararı çıkmazı

İyi geceler. Yıllardır burayı okurdum fakat bugün bir sorum olduğu için üye oldum. Çok dardayım çıkmazdayım. Saat 5 e geliyor daha gözümde uyku yok. Saatlerdir ağlıyorum. İki yıldır tanıdığım erkek arkadaşım evlenme isteğini belirtti ve kabul ettim.Onu seviyorum ve şimdiye kadar içimde hiç böyle evlenme isteği olmamıştı onunla evlenmeyi çok isyorum. 21 yaşındayım üniversite okuyorum. Benim sıkıntım aileme konuyu nasıl açacağım. Ben köyde büyüdüm hiç kimse kızını sokağa salmazken babam beni üniversiteye gönderdi birbirimize çok düşkünüz. Ailemi hayal kırıklığına uğratmış olacağım. Sadece konuyu kuzenime açtım o bile karşı çıktı dedikleri çok haklı fakat mantığımı kullanamıyorum. Ne desem ne yapsam bilmiyorum dertleşmeye akıl almaya çok ihtiyacım var.
20 yaşında eşim öğrenciyken evlenmiş biri olarak zorluklarindan bahsedeyim biraz sana .......

Çok büyük olaylar yaşadık ,burda ne oldugunu yazarsam herkes tanır beni ,dünya duydu çünkü :D asla cinsellik, hamile kalıp zorla evlendirilmek gibi cirkin birşey değil ..


Ailelerimiz zengindi ama biz fakirdik :) eşim ogrenciydi ben de simarikliktan gezmiş tozmus okulu yarım bırakmış biriydim .aklım basima geldi .18 yaşında (lise bitmişti ) universiteye hazırlanmaya başladım . O sırada eşimle tanıştık ..sevdik birbirimizi ve o evlenmeyi çok istiyordu .ben de leyla ,kabul etmiyordum ama onu da birakamiyordum. Kabul ettirmek için her yolu denedi ve sonra o büyük olay oldu ben de kabul ettim . Aileler ayağa kalkmıştı olmaz okullar bitecek diye ama malum olaydan sonra herkes kuzu oldu ve önümüzü açtı . 1.5 yıl nişanlı kalıp evlendik .ama yıllarca millet bizi ve aşkımızı konuştu :) hala daha hikayemiz popülaritesini kaybetmedi :)


Evlenince çok zorlandık ..ailelerden maddi destek kabul etmedik ..eşim hem okuyor hem de çalışıyordu 800 lira bir maaşla :) evimiz kira değildi ,faturalarimiz da aileler tarafından ödeniyordu. Eşimin okul parası da öyle ..gel zaman git zaman okul bitti .eşim iyi bir şirkette çalışmaya başladı ve birden herşey düzeldi .artık her ihtiyacımızı kendimiz karşılıyorduk. Bir bebeğimiz oldu kaybettik .şimdi iki tane çocuğumuz var . Ben de okula başladım 2 sene önce ..yarım bıraktığım herşeyi 4 5 senedir tamamlamaya başladım ama çok zorlanıyorum .eşim destek evet ama yerime sınavlara girip geçemiyo:)evlenmeden önce okuyup meslek edınseydim şimdi çocuklarla birlikte bu zorlu süreci yaşamazdım . O kadar zor zamanlar geçirdik ki hamileyken aç bile uyudum (eşim bilmiyor tabi) ..İki taraf da okuyup meslek esmdinmeden evlilik çok zor ve devamı imkansız gibi .biz biraz imkansızı başardık ama çok zorladık. .en güzel yıllarımızı geçim sıkıntısı ve mücadeleyle geçirdik ..
Yani demem o ki seni bütün zorluklara rağmen üniversiteye gönderen aileni yarı yolda bırakma .emeklerine nankörlükle cevap verme ..hayallerini yarım bırakma ..okulunu bitir öyle evlen .çok seviyorsan da şimdi nisan yap ..bu süreçte nişanlın okulu bitirsin ,askerliğini yapsın öyle evlen ..evlenip okumak gibi bir hataya düşme ..istediğin kadar zorluk anlatırım sana ..gerçekten çok zor ..bir de şimdi çok seviyorsun ,göremiyorsun ,biraz aşk perdesini arala bakalım nedir bu çocuk ,necidır ,bu kadar sevilmeye değer ve doğru kişi mı ? Aşkın bittiğinde pişman olmamak için az daha sabırlı davran .çok uzun yazdım anca farkettim :))) ama daha okadar çok söyleyeceğim şey var ki anca bu kadar kısa oldu :) sonuç olarak evlenme arkadaşım ..yazık etme kendine ve ailene ..
 
söz meclisten dışarı ama okurken evlenen insanların aptal olduklarını düşünürüm. hiçbir zaman bu hevesi anlamadım. okurken evlenen iki insanın evliliği evlilik değil de evcilik benim nazarımda.

ekleme: kabul etmediği için ayrılmışsın, şimdi okudum. gerçekten akıllı kızmışsın :) mutluluklar dilerim sana.
 
Umarım ileriki yıllarda meslek hayatıma atılmamın müjdesini veririm buradan. Bi derdim olsa yine danışıcam buradan. Allahın sevgili kuluymuşum da sizlerden çok iyi dersler edindim
Doğru kararı verdiğin için gerçekten çok sevindim.:)
 
İyi geceler. Yıllardır burayı okurdum fakat bugün bir sorum olduğu için üye oldum. Çok dardayım çıkmazdayım. Saat 5 e geliyor daha gözümde uyku yok. Saatlerdir ağlıyorum. İki yıldır tanıdığım erkek arkadaşım evlenme isteğini belirtti ve kabul ettim.Onu seviyorum ve şimdiye kadar içimde hiç böyle evlenme isteği olmamıştı onunla evlenmeyi çok isyorum. 21 yaşındayım üniversite okuyorum. Benim sıkıntım aileme konuyu nasıl açacağım. Ben köyde büyüdüm hiç kimse kızını sokağa salmazken babam beni üniversiteye gönderdi birbirimize çok düşkünüz. Ailemi hayal kırıklığına uğratmış olacağım. Sadece konuyu kuzenime açtım o bile karşı çıktı dedikleri çok haklı fakat mantığımı kullanamıyorum. Ne desem ne yapsam bilmiyorum dertleşmeye akıl almaya çok ihtiyacım var.
Okul bitince evlilik istiyorsun degil mi? Simdi icinde ki evlilik istegi hormonlardan canim. Sen sevgililigini yaşa2 yil iliskiniz devam ederse okul bitince evlenin.

Seni seven erkek okulunun bitmesini ister evlenmek icin.
 
Burs alıyorum ve onunla geçiniyorum. Babam emekli onlara yük olmamak için de gizlice garson olarak çalişiyorum işten yeni geldim cevap yazamadım. Beyfendiye okul bitmeden evlenmek istemediğimi söyledim karşı çıktı her şeyi bitirdim. Babamı üzmektense 1-2 sene ben üzülürüm daha iyi. Köydeyim filan deyince cahil sanmayın ben ilk okulu birincilikle bitirince ailem il merkezine taşındı liseyi orda okudum 4 dil biliyorum. Şu an da iyi sayılabilecek bir bölümdeyim ve takdir toplayan iyi öğrencilerdenim. Çok isteyen de oldu çok teklif eden de ama kabul etmemiştim. Bunda böyle oldu. Gerçekten seviyorsa ilerde illa olur eğer sevmiyorsa dediğimiz gibi ömrüm çürüyeceğine bir iki yılım ziyan olsun. Zararın neresinden dönülse kardır. Ona niye acele ettiğini sordum beni kaybetmek istemediğini çok sevdiğini korktuğunu filan söyledi. Aklımı başıma tekrar getirdiğiniz için çok teşekkür ederim. Umarım bu yolda azimle devam edebilirim bu da bana ders olsun
Evlilik cüzdanını garanti belgesi olarak gören erkeklerle evlenmemek gerek. Seni kaybetmek istemiyorsa nikah kiymasi değil seni el üstünde tutması, eğitimine destek olması gerekirdi. Ya kendine güvenmiyor ya sana. Ne oldu şimdi tamamen kaybetti seni. Geçmiş olsun, doğru kararı verdin.
 
20 yaşında eşim öğrenciyken evlenmiş biri olarak zorluklarindan bahsedeyim biraz sana .......

Çok büyük olaylar yaşadık ,burda ne oldugunu yazarsam herkes tanır beni ,dünya duydu çünkü :KK70: asla cinsellik, hamile kalıp zorla evlendirilmek gibi cirkin birşey değil ..


Ailelerimiz zengindi ama biz fakirdik :) eşim ogrenciydi ben de simarikliktan gezmiş tozmus okulu yarım bırakmış biriydim .aklım basima geldi .18 yaşında (lise bitmişti ) universiteye hazırlanmaya başladım . O sırada eşimle tanıştık ..sevdik birbirimizi ve o evlenmeyi çok istiyordu .ben de leyla ,kabul etmiyordum ama onu da birakamiyordum. Kabul ettirmek için her yolu denedi ve sonra o büyük olay oldu ben de kabul ettim . Aileler ayağa kalkmıştı olmaz okullar bitecek diye ama malum olaydan sonra herkes kuzu oldu ve önümüzü açtı . 1.5 yıl nişanlı kalıp evlendik .ama yıllarca millet bizi ve aşkımızı konuştu :) hala daha hikayemiz popülaritesini kaybetmedi :)


Evlenince çok zorlandık ..ailelerden maddi destek kabul etmedik ..eşim hem okuyor hem de çalışıyordu 800 lira bir maaşla :) evimiz kira değildi ,faturalarimiz da aileler tarafından ödeniyordu. Eşimin okul parası da öyle ..gel zaman git zaman okul bitti .eşim iyi bir şirkette çalışmaya başladı ve birden herşey düzeldi .artık her ihtiyacımızı kendimiz karşılıyorduk. Bir bebeğimiz oldu kaybettik .şimdi iki tane çocuğumuz var . Ben de okula başladım 2 sene önce ..yarım bıraktığım herşeyi 4 5 senedir tamamlamaya başladım ama çok zorlanıyorum .eşim destek evet ama yerime sınavlara girip geçemiyo:)evlenmeden önce okuyup meslek edınseydim şimdi çocuklarla birlikte bu zorlu süreci yaşamazdım . O kadar zor zamanlar geçirdik ki hamileyken aç bile uyudum (eşim bilmiyor tabi) ..İki taraf da okuyup meslek esmdinmeden evlilik çok zor ve devamı imkansız gibi .biz biraz imkansızı başardık ama çok zorladık. .en güzel yıllarımızı geçim sıkıntısı ve mücadeleyle geçirdik ..
Yani demem o ki seni bütün zorluklara rağmen üniversiteye gönderen aileni yarı yolda bırakma .emeklerine nankörlükle cevap verme ..hayallerini yarım bırakma ..okulunu bitir öyle evlen .çok seviyorsan da şimdi nisan yap ..bu süreçte nişanlın okulu bitirsin ,askerliğini yapsın öyle evlen ..evlenip okumak gibi bir hataya düşme ..istediğin kadar zorluk anlatırım sana ..gerçekten çok zor ..bir de şimdi çok seviyorsun ,göremiyorsun ,biraz aşk perdesini arala bakalım nedir bu çocuk ,necidır ,bu kadar sevilmeye değer ve doğru kişi mı ? Aşkın bittiğinde pişman olmamak için az daha sabırlı davran .çok uzun yazdım anca farkettim :))) ama daha okadar çok söyleyeceğim şey var ki anca bu kadar kısa oldu :) sonuç olarak evlenme arkadaşım ..yazık etme kendine ve ailene ..
Tvlere öi çıktınız merak ettim cok
 
20 yaşında eşim öğrenciyken evlenmiş biri olarak zorluklarindan bahsedeyim biraz sana .......

Çok büyük olaylar yaşadık ,burda ne oldugunu yazarsam herkes tanır beni ,dünya duydu çünkü :KK70: asla cinsellik, hamile kalıp zorla evlendirilmek gibi cirkin birşey değil ..


Ailelerimiz zengindi ama biz fakirdik :) eşim ogrenciydi ben de simarikliktan gezmiş tozmus okulu yarım bırakmış biriydim .aklım basima geldi .18 yaşında (lise bitmişti ) universiteye hazırlanmaya başladım . O sırada eşimle tanıştık ..sevdik birbirimizi ve o evlenmeyi çok istiyordu .ben de leyla ,kabul etmiyordum ama onu da birakamiyordum. Kabul ettirmek için her yolu denedi ve sonra o büyük olay oldu ben de kabul ettim . Aileler ayağa kalkmıştı olmaz okullar bitecek diye ama malum olaydan sonra herkes kuzu oldu ve önümüzü açtı . 1.5 yıl nişanlı kalıp evlendik .ama yıllarca millet bizi ve aşkımızı konuştu :) hala daha hikayemiz popülaritesini kaybetmedi :)


Evlenince çok zorlandık ..ailelerden maddi destek kabul etmedik ..eşim hem okuyor hem de çalışıyordu 800 lira bir maaşla :) evimiz kira değildi ,faturalarimiz da aileler tarafından ödeniyordu. Eşimin okul parası da öyle ..gel zaman git zaman okul bitti .eşim iyi bir şirkette çalışmaya başladı ve birden herşey düzeldi .artık her ihtiyacımızı kendimiz karşılıyorduk. Bir bebeğimiz oldu kaybettik .şimdi iki tane çocuğumuz var . Ben de okula başladım 2 sene önce ..yarım bıraktığım herşeyi 4 5 senedir tamamlamaya başladım ama çok zorlanıyorum .eşim destek evet ama yerime sınavlara girip geçemiyo:)evlenmeden önce okuyup meslek edınseydim şimdi çocuklarla birlikte bu zorlu süreci yaşamazdım . O kadar zor zamanlar geçirdik ki hamileyken aç bile uyudum (eşim bilmiyor tabi) ..İki taraf da okuyup meslek esmdinmeden evlilik çok zor ve devamı imkansız gibi .biz biraz imkansızı başardık ama çok zorladık. .en güzel yıllarımızı geçim sıkıntısı ve mücadeleyle geçirdik ..
Yani demem o ki seni bütün zorluklara rağmen üniversiteye gönderen aileni yarı yolda bırakma .emeklerine nankörlükle cevap verme ..hayallerini yarım bırakma ..okulunu bitir öyle evlen .çok seviyorsan da şimdi nisan yap ..bu süreçte nişanlın okulu bitirsin ,askerliğini yapsın öyle evlen ..evlenip okumak gibi bir hataya düşme ..istediğin kadar zorluk anlatırım sana ..gerçekten çok zor ..bir de şimdi çok seviyorsun ,göremiyorsun ,biraz aşk perdesini arala bakalım nedir bu çocuk ,necidır ,bu kadar sevilmeye değer ve doğru kişi mı ? Aşkın bittiğinde pişman olmamak için az daha sabırlı davran .çok uzun yazdım anca farkettim :))) ama daha okadar çok söyleyeceğim şey var ki anca bu kadar kısa oldu :) sonuç olarak evlenme arkadaşım ..yazık etme kendine ve ailene ..
dillere destan hikayenizi çok merak ettim :)
 
21 yaş evlilik için çok erken bir yaş...
Önce okulunuzu bitirip mesleki anlamda kendinizi gelistirmeniz gerekiyor.
Tabi erkek arkadaşinda bu süre zarfinda askerlik ve iş gibi hayatınızın en önemli konularını düzenler.
Madem ki babacigin senin arkanda durmuş sen de zaten olması gerektiği gibi okulunu bitir .
Bütün bunları erkek arkadsina net bir şekilde ifade et.
 
İşe başlamadan evlenme derim. Bilmiyorum ya, ben sizin yaşınızda bu konuda kesinlikle ikileme girmezdim, ne kadar şanslısın baban arka çıkmış, okutmuş, daha bir farkında olman lazım elindeki şansın. Çoğu insan senin yerinde olmak için neler vermezdi. 25 yaşından önce evlilik için erken bence.
 
İyi geceler. Yıllardır burayı okurdum fakat bugün bir sorum olduğu için üye oldum. Çok dardayım çıkmazdayım. Saat 5 e geliyor daha gözümde uyku yok. Saatlerdir ağlıyorum. İki yıldır tanıdığım erkek arkadaşım evlenme isteğini belirtti ve kabul ettim.Onu seviyorum ve şimdiye kadar içimde hiç böyle evlenme isteği olmamıştı onunla evlenmeyi çok isyorum. 21 yaşındayım üniversite okuyorum. Benim sıkıntım aileme konuyu nasıl açacağım. Ben köyde büyüdüm hiç kimse kızını sokağa salmazken babam beni üniversiteye gönderdi birbirimize çok düşkünüz. Ailemi hayal kırıklığına uğratmış olacağım. Sadece konuyu kuzenime açtım o bile karşı çıktı dedikleri çok haklı fakat mantığımı kullanamıyorum. Ne desem ne yapsam bilmiyorum dertleşmeye akıl almaya çok ihtiyacım var.
Neden hayal kırıklığına uğratmış olasın ki? Evlenilip gayet güzel okunuyor da. Üniversite 3 de evlendim. Okul ve evlilik gayet güzel yürüyor. Derslerdeki başarım bile arttı evlenince. Şuan 4. Sınıfı okuyorum ve iki aylık kızım var. Başarım aynı güzellikte devam ediyor. Mezun olduğumda da kızım ele avuca gelmiş olacak ve iş hayatıma devam edeceğim. Evlenmek çocuk sahibi olmak eğer doğru insanı buldysan hayal kırıklığı değil. Benim babam okumam için elinden gelenin en iyisini yaptı. Kolejde okudum bu yaşıma kadar. Arabamı evimi aldı evlenmiyim hayatımı yaşıyım işimde başarılı olayım diye. Ama iş ve okul hayatumın en başarılı dönemi evlenince oldu. Babamın emeklerinin karşılığını dünya güzeli bi torun ve başarılı iş okul hayatımla ödemeye çalışıyorum şimdilerde. Kuzen eş dost bunlara aldanıp kendini yıpratma. Karşına al güzelce konuş. İlk başta karşı çıkacaklar. Babamın günlerxe ağladığını benimle konuşmadığını biliyorum. Sırf evlenmek istedim diye. Ama şimdi iyi ki evlenmişsin diyor. Ö
 
20 yaşında eşim öğrenciyken evlenmiş biri olarak zorluklarindan bahsedeyim biraz sana .......

Çok büyük olaylar yaşadık ,burda ne oldugunu yazarsam herkes tanır beni ,dünya duydu çünkü :KK70: asla cinsellik, hamile kalıp zorla evlendirilmek gibi cirkin birşey değil ..


Ailelerimiz zengindi ama biz fakirdik :) eşim ogrenciydi ben de simarikliktan gezmiş tozmus okulu yarım bırakmış biriydim .aklım basima geldi .18 yaşında (lise bitmişti ) universiteye hazırlanmaya başladım . O sırada eşimle tanıştık ..sevdik birbirimizi ve o evlenmeyi çok istiyordu .ben de leyla ,kabul etmiyordum ama onu da birakamiyordum. Kabul ettirmek için her yolu denedi ve sonra o büyük olay oldu ben de kabul ettim . Aileler ayağa kalkmıştı olmaz okullar bitecek diye ama malum olaydan sonra herkes kuzu oldu ve önümüzü açtı . 1.5 yıl nişanlı kalıp evlendik .ama yıllarca millet bizi ve aşkımızı konuştu :) hala daha hikayemiz popülaritesini kaybetmedi :)


Evlenince çok zorlandık ..ailelerden maddi destek kabul etmedik ..eşim hem okuyor hem de çalışıyordu 800 lira bir maaşla :) evimiz kira değildi ,faturalarimiz da aileler tarafından ödeniyordu. Eşimin okul parası da öyle ..gel zaman git zaman okul bitti .eşim iyi bir şirkette çalışmaya başladı ve birden herşey düzeldi .artık her ihtiyacımızı kendimiz karşılıyorduk. Bir bebeğimiz oldu kaybettik .şimdi iki tane çocuğumuz var . Ben de okula başladım 2 sene önce ..yarım bıraktığım herşeyi 4 5 senedir tamamlamaya başladım ama çok zorlanıyorum .eşim destek evet ama yerime sınavlara girip geçemiyo:)evlenmeden önce okuyup meslek edınseydim şimdi çocuklarla birlikte bu zorlu süreci yaşamazdım . O kadar zor zamanlar geçirdik ki hamileyken aç bile uyudum (eşim bilmiyor tabi) ..İki taraf da okuyup meslek esmdinmeden evlilik çok zor ve devamı imkansız gibi .biz biraz imkansızı başardık ama çok zorladık. .en güzel yıllarımızı geçim sıkıntısı ve mücadeleyle geçirdik ..
Yani demem o ki seni bütün zorluklara rağmen üniversiteye gönderen aileni yarı yolda bırakma .emeklerine nankörlükle cevap verme ..hayallerini yarım bırakma ..okulunu bitir öyle evlen .çok seviyorsan da şimdi nisan yap ..bu süreçte nişanlın okulu bitirsin ,askerliğini yapsın öyle evlen ..evlenip okumak gibi bir hataya düşme ..istediğin kadar zorluk anlatırım sana ..gerçekten çok zor ..bir de şimdi çok seviyorsun ,göremiyorsun ,biraz aşk perdesini arala bakalım nedir bu çocuk ,necidır ,bu kadar sevilmeye değer ve doğru kişi mı ? Aşkın bittiğinde pişman olmamak için az daha sabırlı davran .çok uzun yazdım anca farkettim :))) ama daha okadar çok söyleyeceğim şey var ki anca bu kadar kısa oldu :) sonuç olarak evlenme arkadaşım ..yazık etme kendine ve ailene ..
Bilmiyorum tv ye çıktık mi ama gazetelerde vardı :) ben şoku kolay atlatamadim ilgilenemedim bütün bunlarla
Olmaz ki ama bombayı atıp kaçmışsınız. Madem gazetelere de çıkmış , pek gizlenecek bir şey kalmamış demek ki. Birde kesinlikle sebep cinsellik yada hamilelik değil demişsiniz ama malum olaydan sonra mecbur kabul ettiler gibi bir ifade kullanmışsınız, nedir o mecbur kaldıkları malum olay? Hiç değilse azıcık ucundan anlatın.
 
Olmaz ki ama bombayı atıp kaçmışsınız. Madem gazetelere de çıkmış , pek gizlenecek bir şey kalmamış demek ki. Birde kesinlikle sebep cinsellik yada hamilelik değil demişsiniz ama malum olaydan sonra mecbur kabul ettiler gibi bir ifade kullanmışsınız, nedir o mecbur kaldıkları malum olay? Hiç değilse azıcık ucundan anlatın.
bende bilemedim ama kaçma mı acaba diye düşündüm
 
Üniv. Okurken evlenen çok arkadaşım var ama genelde son sınıfta nişanlanıp okul bitince evleneniyorlar.
2. Sınıftayken bence bekle derim. Sevgililik ve nişanlılık özellikle evlilik aynı oluyor. Dersler varken agır gelir.
Açıktan okumak bile evliyken zorken normal üniv. Aşırı zorlar.
 
Yaşın için yorum yapamıyorum çünkü insanı yaş değil yaşadıkları düşünceleri olgunlaştırır.
Evlilikte olgunluk gerektirir.
25 yaşından önce erken bilmem ne gibi çok şey söyleyenlere saygım var ama yaş sadece sayıdır. Her konu beyinde biter. O sorumlulugu 18-20 sinde alıp evlenende var. 25-30 da aldım sanıp olgunlaşmayanda.
 
Back
X