Üniversiteyi geldiniz ve kimseyi tanımıyorsunuz

Öncelikle bu konunun benimle bir ilgisi olmadığını belirterek başlıyorum. Sadece merakımdan soruyorum. Konuyu cevaplarken siz olsaydınız ne yapardınız şeklinde düşünüp öyle cevap vermenizi rica ediyorum.

Diyelimki üniversiteye geldiniz. Gayet büyük, gelişmiş bir üniversite. Ve bu üninin 1 sene hazırlığı var. Siz üniden kimseyi tanımıyorsunuz. İngilizce sınavını önceden geçip hazırlığı direk atlayıp 1.sınıfa geldiniz. Ve derslere girmeye başlıyorsunuz. Her bir dersinizde farklı sınıf, farklı kişiler var. Ama hoca ilk dakkadan son dakkaya kadar ders işliyor. Yani derste kimsenin birbiriyle konuşma şansı yok. Herkes derse geliyor ve kimseyle konuşmadan direk sınıftan çıkıyor. Kampüste bir sürü arkadaş grupları görüyorsunuz. Onlar ya da üni den önce birbirlerini tanıyordu ya da hazırlıkta arkadaş gruplarını oluşturdular. Sizse teksiniz. Klüplere yazılıyorsunuz. Kluplerde bir organizasyonda insanlarla konuşuyorsunuz. Ama sohbet sadece orda kalıyor. Herkes klube zaten kendi arkadaşlarıyla geliyor, yalnız gelenlerde klupteki şeyden sonra tekrar arkadaş gruplarına geri dönüyor. Sizse sadece klupteki kişilerle naber nasılsın sohbeti sürüyorsunuz. O da orda kalıyor. Ya da sınıfa girdiğinizde bir kişiye günaydın dediğinizde o da günaydın diyor ve yine orda kalıyor. Hiçbir arkadaş grubunuz yok. Ve yurtta da kalmıyorsunuz.

Bu durumda kendinizi nasıl bir arkadaş grubunun içine yazdırırsınız? Ya da dışarda kafeye filan beraber gidebileceğiniz, konuşabiliceğiniz bir arkadaş nasıl edinirsiniz?

Kısa değil biraz uzun cevaplar vermenizi rica ediyorum.

=S hiç ara verilmiyor mu sizin derslerde ya? Ben arkadaşımı ilk gün ders programına bakarken bulmuştum. Beraber inceliyorduk ve konuşmaya başladık sen de mi bu bölümdesin falan diye. Ve o esnada o kadar çok insanla tanıştım ki.
Zaten herkes benim gibi kimseyi bilmediği için kaynaşmak daha kolay oluyordu.
Ben de hazırlığı atlayıp 1.sınıfa başlamıştım.
Yani durumun oldukça tuhaf geldi. Konuşmaya başladığın insanın numarasını al vs. Ben tanıştığım gibi dışarı çıkıp gezmiştik. Sınıfta da tek değil de birinin yanına geç otur. Tek olan birinin. Aklıma bunlar geldi.

Bende kendimden ornek veriyim. Hollandada okudum ben ve haliyle ogrencilerin cogu Hollandaliydi. Sinifta turk gordugum zaman yanina oturuyodum ya da yanliz oturdugum zaman benim yanima birileri gelip oturuyodu. Genelde yanimda oturan kisilerle proje yapmam gerekirdi ve o sayede muhabetti ilerletirdik. Biz okulda projeye calisirken o kisilerin arkadaslarida gelirdi onlarlada tanisirdim. Sizdede boyle bi imkan varmi bilmiyorum ama birileriyle ders calisma fikri ise yarar belki.

Ben samsunda okudum.Okula gittiğimde herkes belli bir arkadaş çevresi yapmıştı,istanbuldan geldiğim için beni dışladılar havalı gördüler.Hiçbiriyle konuşma ihtiyacı duymadım 1 sene boyunca yurt arkadaşlarımla her yere gittim gezdim tozdum.Sınıf arkadaşlarımdan sadece bir kaç erkekle çok yakındım.Diğer erkekler ve kızlarla konuşmuyordum bile.Daha sonra herkes benimle konuşma içerisine girmeye başladı.Popüler olmaya başladım.Yine yüz vermedim ve okulu o iki erkek arkadaşımla bitirdim

valla 4 yıl ünide okudum 4 yılın sonunda adını bile bilmediğim sınıf arkadaşlarım vardı :) yurtta kalmaman ortam için sıkıntılı olmuş en azında bi arkadaşın olsa kimseye ihtiyaç duymazsın inan.zaten okadar farklı insanlar varki... bazen uzak durmak en iyisi..

ben 2 yıllık ünv okuduğumda okuduğum ünv ilçedeydi ben ilde yaşiyordu 30 dk ile gidip geliyordum. halbuki kimseyi tanimiyordum. okulumu o sekilde bitirdim. ne arayan oldu nede soran. kimseyi tanimiyorsun ki.

Yalnızlığı kafanıza takarsanız bu sorunu aşamazsınız gibime geliyor. Ben de ilk gittim, kimseyi tanımıyordum, yurda yerleştim falan. 4 kişilik oda ama ben valizimle beraber odaya çıktığımda kimse yoktu odada. Biraz oyalanırken kapı açıldı ve oda arkadaşım içeri girdi, birbirimizi görünce gülümsedik ve tanıştık. Ben İzmirliyim, şansıma o da İzmirliymiş. Daha ilk günden İzmirli birini bulmak, üstelik bu kişinin oda arkadaşım olması beni mutlu etmişti. Sonra ben yalnız başıma şehir merkezine inip gezmiştim. Tek başıma, evet. Önce bi güzel yemek yedim bir lokantada, sonra dolaştım. Daha sonra hiç bilmediğim o küçük kentte otobüse binip yurda geri döndüm akşam. Odaya geldim, yeni tanıştığım oda arkadaşım yan odadaki kızlarla birlikte film izlediğini söyledi ve beni de çağırdı. Gittim. Tanıştık hepsiyle, katıldım onlara, filmi izlemeye başladık. Bir saat kadar izledikten sonra çok yorgun olduğumu farkedip kızlardan müsade istedim ve odama girip yattım. Yerimi yadırgayacağımı ve uyuyamayacağımı düşünüyordum ama gayet güzel uyudum ki ben uykuya zor dalan ve yer yadırgayan, sese karşı falan çok hassas bir insanım.

Ertesi gün ders vardı, derse tek başıma mı gittim yoksa arkadaşla mı hatırlamıyorum -diğer 3 oda arkadaşımla aynı sınıftaydık, bu bir tesadüf değil idarenin kayıt sırasında bütün oda arkadaşlarıma sorarak yaptığı bişeydi çünkü bana da sorulmuştu, xx numaralı odada 3 tane senin sınıfından arkadaş var, seni o odaya verelim mi diye- ama sınıfta ilk gün ben de kimseyle konuşmadım, muhatap olmadım. Zamanla tabi insanlarla tanıştım ama 3 yıl olmasına rağmen sınıfta ismini bilmediğim birçok insan var, hatta bizim sınıfta olduğunu bilmediğim kişiler bile var. Yalnız şöyle de bir durum var, sınıfta benim tanımadığım kişiler beni tanıyorlar. Yani daha önce tanışmadığım ve ismini bilmediğim insanlar benim ismimi, nerde kaldığımı falan biliyorlar.

Her neyse, benim için sıkıntılı değildi yani, kurduğum arkadaşlıklar içinde sorunlu olanlar da oldu, hala devam ettiklerim de var. 1. sınıftaki oda arkadaşlarımdan biriyle 4. sınıfta da aynı odada olacağız mesela, 1, 2 ve 3. sınıfta da birlikteydik ve yine birlikte olacağız. Aynı odada olmayı biz tercih ettik Diğerleri dağıldı mesela. Sağlam arkadaşlıklar bulursanız kaçırmayın yurtta, okulda ama kendini biraz geç belli ediyor. Daha ilk yıldan neyin ne olacağı belli olmuyor yani, insanlara önyargılı yaklaşmayın, anlayışlı ve saygılı olun, sohbetiniz biraz sarsın ve içi dolu olsun, insanlar size kendiliğinden geliyor.

Bir de ben öyle çok yabancılık da çekmedim zira okuduğum şehir İzmir'e yakın olduğu için okul falan İzmirli kaynıyordu o yüzden çok yadırgamadım. Yabancılık çekmememin bunda etkisi büyük.