Hangi üniversite?
Ankarada, isim vermeyeceğim :)
2 günde 4 kişilik arkadaş grubuna karışmak gayet iyi bana kalırsa. Aşk meşk için de 2 günde olsun demiyorsunuz herhalde ?
Tabiki, ama içimdeki umudu kaybettim. Üniversite güzel kızlarla dolu. Ben güzel değilim. Onlar varken bana neden baksınlar?
Ben ilk gittiğim aksam niye kazandim diye gece boyu ağladığımi bilirim.ilk defa aileden uzakta bi yere gidince bocaliyorsun.hissettiğin normal zamanla geciyor.alisiyorsun.hoş ben sonra okulu bırakmıştım amatabi sonra paşa pasa bitirdim
Öncelikle hayırlı olsun okulun.
Özgüven sorununa gelirsek, zamanla açılamayabilirsin. Bende de vardı, destek aldım da üstesinden gelebildim. Öncesinde senelerce yenemedim, alışamadım.
Eğer küçüklükten gelen bir şey ise, karakterin gibi olmuşsa kesinlikle bunun için destek almalısın. Terapi ile çözülebilir. Ben keşke üniversite zamanı destek alsaydım keşke bu yaşımı beklemeseydim diyorum.
Psikiyatriye gidiyorum ama terapi pahalı olmaz mı?
Zamanla alışacaksın.. Derslerine odaklan. Birkaç iyi arkadaş edinsen yeterli zaten. O da zamanla olacak. Ayrıca bu yaşta ne yaşadınız da aşktan nefret ettiniz ki? Bu kadar genç yaşta bu umutsuzluk niye? Her şeye olumsuz bakarsan hayata 1-0 yenik başlarsın zaten. Biraz olumlu olun yahu..
İlaç kullanıyorum suanPsikiyatrlar bana hep ilac dayama pesindeler gibi gelmistir. Ama doktorunuz guzel yonlendiren bir doktorsa, terapiye ihtiyaciniz olmayabilir tabii ki.
tuh keske ayni yerde degil de baska sehirde olsaydi,
su durumunuza yurt ortami cok yardimci olurdu cunku.
yurda gittim ilk gun, aksaminda oda arkadaslarimla yemege cikmistik, ben de oyle girisken biri degilimdir ama bu tarz ortamlarin cok faydasi oluyor.
Okul klüplerine katılacağim.
Girişimcilik klubune girmek istiyorum. Zaten ileride de girişimci olmak istiyorum ama yapabilir miyim bilmiyorum
Sana bir şeyler anlatayım. Doğumdan 1 ay sonra bebeğimi kalp rahatsızlığından dolayı kaybettim, annemi 4 ay önce trafik kazasında kaybettim ama hala hayata umutla bakıyorum. Hala pozitifim. Daha yasadıkların hiçbir şey. Kendi gücünü kendi içinde bulmalısın. Ayrıca üniversite aşk meşk yeri ya da sevgili bulma yeri değil. Okul.Valla yıllardır olumlu bakıyorum. Bakıyorum ama olmuyor işte. Asktan nefret etme sebebim su: bu dünya o kadar zalim ki, ben gerçekten sevsem bile karşımdaki erkek gidip onu sevmeyen haketmeyen kızla çıkıyor. Hep platonigim. Pozitiftim eskiden ama sırf bu yüzden sevdiğim çocuk bana çocukça davraniyor ve saf dedi.
Yıllardır pozitif olmaya çalışıyorum ama olmuyor. O kadar çok sıkıldım ki. Kendime "Artık pollyannacilik oynamayacagim" diyorum hep. Olumlu baksam da bakmasam da sanssizim.
Zaten üniversite güzel kızlarla dolu bana bakmazlar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?