Universiteyi kazandım ama mutsuzum

Avonlea07

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
22 Eylül 2019
26
6
1
26
2 gün oldu başlayalı. Bu bölümü isteyerek kazandım. Yol biraz uzun ama yine de memnunum. 4 kişilik bir grubumuz var. Ben çok sessizim. Daha doğrusu ozguvensizim. Yıllardır bu özgüven sorununu cozemiyorum artık umudumu kestim. Aile kucuklukten nasıl yetiştiriyorsa öyle devam ediyor. Şimdi kitap oku vs diyeceksiniz düzenli olarak okuyorum ama hiçbir işe yaramıyor. Sevgili vs deseniz aşktan umudumu kestim. Herkesin hayatında biri var ben yalnızım, hep platonigim. Bu durumdan çok sıkıldım. Aşktan da nefret ediyorum artık.
Askeri lise gibi eğitim veren liseden sonra üniversiteye geçince birden bocaladim. Ne yapacağımı bilmiyorum
 
Daha çok yeni zamanla alışır kaynaşırsın. Bak şimdiden bir arkadaş grubun olmuş. Kitap okuyarak değil, aktivitelere katılarak sosyalleşirsin doğa klüpleri, hobi gibi. Okulun o tarz klüpleri vardır mutlaka.
 
2 günden bir şey belli olmaz, ben ilk 5 ay hiç sevmemiştim sonra baya baya alıştım.

kendini geliştirebilirsin. Herkes aynı kalmaz. Ben mesela çok arkadaş edinemezdim çekingendim. Artık çok rahat edinebiliyorum 1. Sınıf ile son sınıf arasında dağlar kadar fark var kendim adına.

Eksikliklerini önce kabullen sonra da değiştirmeye çalış. Hayat bi deneme yanılma tahtası öyle düşün. Mesela konuşkan olmadığını mı düşünüyorsun? Konuşacak konu mu bulamıyorsun? Konuşan insanları gözlemle ve onlar gibi davranmaya çalış. Rezil olurum diye düşünme, dediğim gibi hayat hep deneye yanıla öğretiyor. Daha yaşın çok küçük, kendini geliştirmek için vaktin çok. Kendinde eksik yönlerini bulup, o yönlerden güçlü olan kişileri gözlemle derim. Senden farklı yaptıkları ne? Sende onları yapmaya calıs mesela.

Hep emir kipiyle konustum, rahatsız edici olmamıstır umarım
 
Ben ilk gittiğim aksam niye kazandim diye gece boyu ağladığımi bilirim.ilk defa aileden uzakta bi yere gidince bocaliyorsun.hissettiğin normal zamanla geciyor.alisiyorsun.hoş ben sonra okulu bırakmıştım ama tabi sonra paşa pasa bitirdim
 
Bende uniyeilk gittiğimde çok arkadaşsız kalmıştım, ama sonra sonra oluyor arkadaslar, kavgalar:) ama aklımda hep güzel günler kalıyor. Hic dert etme ordaki çoğu kişi senin gibi herkes birbiriyle arkadaş olmak isticek.
 
Hangi üniversite?

Ankarada, isim vermeyeceğim :)

Okulum kendi şehrimde :)
 
Ya üniversite de lise gibi olursa? İşte bundan korkuyorum...
 
Öncelikle hayırlı olsun okulun.

Özgüven sorununa gelirsek, zamanla açılamayabilirsin. Bende de vardı, destek aldım da üstesinden gelebildim. Öncesinde senelerce yenemedim, alışamadım.

Eğer küçüklükten gelen bir şey ise, karakterin gibi olmuşsa kesinlikle bunun için destek almalısın. Terapi ile çözülebilir. Ben keşke üniversite zamanı destek alsaydım keşke bu yaşımı beklemeseydim diyorum.
 
Zamanla alışacaksın.. Derslerine odaklan. Birkaç iyi arkadaş edinsen yeterli zaten. O da zamanla olacak. Ayrıca bu yaşta ne yaşadınız da aşktan nefret ettiniz ki? Bu kadar genç yaşta bu umutsuzluk niye? Her şeye olumsuz bakarsan hayata 1-0 yenik başlarsın zaten. Biraz olumlu olun yahu..
 

Psikiyatriye gidiyorum ama terapi pahalı olmaz mı?
 
tuh keske ayni yerde degil de baska sehirde olsaydi,
su durumunuza yurt ortami cok yardimci olurdu cunku.

yurda gittim ilk gun, aksaminda oda arkadaslarimla yemege cikmistik, ben de oyle girisken biri degilimdir ama bu tarz ortamlarin cok faydasi oluyor.
 

Valla yıllardır olumlu bakıyorum. Bakıyorum ama olmuyor işte. Asktan nefret etme sebebim su: bu dünya o kadar zalim ki, ben gerçekten sevsem bile karşımdaki erkek gidip onu sevmeyen haketmeyen kızla çıkıyor. Hep platonigim. Pozitiftim eskiden ama sırf bu yüzden sevdiğim çocuk bana çocukça davraniyor ve saf dedi.
Yıllardır pozitif olmaya çalışıyorum ama olmuyor. O kadar çok sıkıldım ki. Kendime "Artık pollyannacilik oynamayacagim" diyorum hep. Olumlu baksam da bakmasam da sanssizim.
Zaten üniversite güzel kızlarla dolu bana bakmazlar.
 

Okul klüplerine katılacağim.
Girişimcilik klubune girmek istiyorum. Zaten ileride de girişimci olmak istiyorum ama yapabilir miyim bilmiyorum
 
Okul klüplerine katılacağim.
Girişimcilik klubune girmek istiyorum. Zaten ileride de girişimci olmak istiyorum ama yapabilir miyim bilmiyorum

isterseniz yaparsiniz,
2. gunden moralinizi de bozmayin,
firsatlari degerlendirin,
zamanla kendinizi bulursunuz.
 
Sana bir şeyler anlatayım. Doğumdan 1 ay sonra bebeğimi kalp rahatsızlığından dolayı kaybettim, annemi 4 ay önce trafik kazasında kaybettim ama hala hayata umutla bakıyorum. Hala pozitifim. Daha yasadıkların hiçbir şey. Kendi gücünü kendi içinde bulmalısın. Ayrıca üniversite aşk meşk yeri ya da sevgili bulma yeri değil. Okul.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…