Unutamıyorum, canım yanıyor :(

Eger bu arkadaslikta hic bir umudunuz kalmadiysa ve onu unutmaniz gerektigine kendinizi inandirdiysaniz aramayin. Ama hala umudunuz varsa arayin ki bu umuttan kurtulun. Umut senin uzuntunu uzatir.

Seninle ayni durumda degildim ama erkek arkadasimdan ayrilmistim. Ve bir suru umudum vardi. Belki yine? Sonra eski sevgiliyle nasil barismak gerekir falan diye bir suru yazi okudum ve sonuc? hic birini yapmadim. Mesela o sizinle konusmuyorsa sizde onunla konusmayin, mutlaka ilk o arayacaktir yaziyor. Oldu canim! Onunla konusmayim ama her gun, her saat, her dakika onun beni aramasini bekleyeyim. O hayatina devam ederken ben taktik geregi onu bekleyip gunlerim onu dusunerek gecsin ve sozde onu unutmus havasi verirken aslinda bu sekilde yapip kendimi ona iyicene baglayim! Belki aramak herseyin bitmesine sebep olacakti ama benim de istedigim oydu. iliski kanserli gibi oluyo. ne bitiyo, ne devam ediyo. Adam gibi bitirmek icin konusmak sartsa konustum!

Sizde olayin sizin acinizdan da bitmesini istiyorsaniz konusabilirsiniz. 10 sene dile kolay ve hala umudunuz var. Birakin, hayatiniza devam edin.

Yakın arkadaş çevremde de herkes: "kuyruğu dik tut" "boşver arama o arasın" "aman unut" cümlelerini söylüyor.
Evet unuturum, aramam, sormam ama mesele unutmak mı? Ya da neden böyle yarım yamalak kalsın ki? Bu vakitten sonra bir halt olmayacağının farkında değil miyim? Farkındayım.
Ama yarın birgün bir yerde karşıma çıktığında ne olur? nasıl olur? ya da ben bundan sonra hergün onun bir yerlerde karşıma çıkmasını mı bekleyeceğim? Hayırlısı doğrusu olsaydı, hayatımda kalıcı olsaydı, beni buralara dert yanacak hale getirmezdi zaten.

Eski sevgililerimde de hep son konuşmayı yaptım, çünkü yarım kaldıkça beni daha çok üzeceklerdi. Bunda tek fark, tam olarak sevgili bile olmamış olmamız. Ama onca sohbete muhabbete güvenerek son bir mesaj atmak istiyorum. "Neden?" diye değil.. "Nasılsın?" diye.. Tepkisine göre de şekil vererek, yoluma bakarım. Defter gider kavga biter.

Güçlü biri olduğuma inanıyorum, ama yarım kalan her şey canımı yakıyor... Artık tamamlayacak, nokta koyacak kadar gücümü topladım. Bakalım bu anının sonunda hangi cümleler yazıyor olacak.

Mesaj attım, her şey bitti...

Nasılsın? dedim. Özet olarak: Olamayacak dedi. Farklı şehirlerde yaşıyor olmamızdan kaynaklı sanıyorum.

Şu an içim daha rahat, yoluma bakacağım... Hayat...

unlucky .!.:

Mesaj attım, her şey bitti...

Nasılsın? dedim. Özet olarak: Olamayacak dedi. Farklı şehirlerde yaşıyor olmamızdan kaynaklı sanıyorum.

Şu an içim daha rahat, yoluma bakacağım... Hayat...

Genişletmek için tıkla...

Icin rahatladiysa iyi yaptin,
En azindan bir umut kalmadi icinde,
bosver böylesi daha hayirli demekki, hem uzaktan uzaga olmuyor yürümüyor tecrübeyle sabit
Hakkinda hayirlsi

Kızlar bugün bir haber aldım burada da paylaşayım. Bu başlığı açma sebebim olan kişi 1 sene sonunda geçen haftasonu itibari ile evlendi :)

Hayat çok hızlı geçiyor valla :)

unlucky .!.:

Kızlar bugün bir haber aldım burada da paylaşayım. Bu başlığı açma sebebim olan kişi 1 sene sonunda geçen haftasonu itibari ile evlendi :)

Hayat çok hızlı geçiyor valla :)

Genişletmek için tıkla...

Sen unutmayı başarmışsan ne güzel.. Hayatında inşallah güzel kişiler çıkar karşına..

maviask .!.:

Sen unutmayı başarmışsan ne güzel.. Hayatında inşallah güzel kişiler çıkar karşına..

Genişletmek için tıkla...

Unutmaktan başka bir seçenek yoksa, insan bir şekilde yoluna bakmasını biliyor :) Böylesi daha iyidir muhakkak.. Mutluyum çok şükür

unlucky .!.:

Kızlar selam,

Yıllarca gizli gizli platonik takıldığım biri vardı. En sonunda benimle hiç ilgilenmeyince, arkadaş olarak kabul edip kendisini unuttum. Son bir kaç senedir de ben farklı bir şehre taşındığımdan hiç görüşmemiştik.
Yaz başında bir kez görüştük. Birden benimle ilgilenmeye başladı. Önceleri çaktırmadan kaçtım, ama sonra sıksık mesajlaşmaya başladık (hep ilk mesajı o atıyordu) ve birkaç kez daha buluşştuk.. Benimle inanılmaz ilgiliydi. Çok heyecanlı ve mutluydum...

Sonra ne oldu bilmiyorum. Birden muhabbeti kesti. Ben arada mesaj atınca kısa cevaplar vermeye başladı. "öyle canım:)" vs. gibi. Ben de mesaj atmayı kestim artık. Ama onu aklımdan çıkaramıyorum. Sürekli mesaj atıp "Neden?" diye sormak istiyorum. Aynı şehirde yaşamıyoruz. Sorunun temelinde bunun olabileceğini düşünüyorum. Ama bu durumda da bana açık olması gerekmez miydi? Bu şekilde beni ne kadar üzebileceği ortada, bu kadar mı umrunda değilim acaba?

Ben şimdi ne yapayım? Tamamen ilgilenmeyip unutmaya çalışıyorum. Ama çok zor

Genişletmek için tıkla...

bence unut canım. insan sevdiğine kısa cevap vermez yada kısa ama anlamlı cevap verir. bak benim de vardı kaç yıl sevmiştim allah bilir ama soylememistim ona. sonra meğer o da seviyormuş falan acemice bi çıkma macerası oldu. sonra ayrıldık ama arkadaşça arada konuşuyorduk. ben içimden of ne utangac çocuk ya sevdiğini soyle artık of falan diyordum ama yok. arada güzel şeyler yazıp umut verirdi sonra da sadece arkadaş gibi gördüğünü düşünmemi sağlardı. çok kafam karışıktı ama sonra bi olay oldu ve ailem onunla gorusmemi istemedi. yoksa ailemle aram gerçekten çok kötü olacaktı üzülecektim. inan uğruna ağladığım ve hep dusundugum çocuğu bir kaç haftaya unuttum. belki benimle dalga gecmeyip aşkını itiraf etse mücadele ederdim ama o beni kaybetti bi öyle bi böyle olmaz tren kalktı maalesef :) pisman da değilim. sevdiğini her an söyleyen ve ilgisini eksik etmeyen bir sevgilim var şimdi. bence sen de salla başka denizlere yelken aç . onu mu bekleyeceksin

bu arada unutamam o olmadan ölürüm biterim başkasıyla yapamam demeyin. ben bu duyguyu kim bilir kaç kez yaşadım ve inanın zamanla hepsi geçiyor ve hatta inanmiyorum ya ben bununla zamanımı nasıl harcamışim meğer sevilmeye layık daha iyileri varmış diyeceksiniz .