kızlar merhaba 13 senelik arkadaslık 2 senelik iliski ve bağlar tamamen koptu nerdeyse.
güvenemiyormuş, küçük ilçede yaşadığımız için eski görüştüğüm kişileri biliyor bu yüzden kabul edemiyormuş
ben asla unutamıyorum dualar ediyorum sürekli görmek geliyor içimden kendimi dizginliyorum ama o çok farklı bi hayat yaşamaya başladı. sana dönmemek için kendimi tanıyamıyorum dedi hatta.
sonuç olarak karşıma birisi de çıkmıyor 25 yasındayım mesleğim var maddi olarak çok şükür hiç bir problemim yok, işyerimdeki insanlar falan her gün bugün çok güzel olmuşsun bunu nerden aldın bu çok yakışmış vs diye sorarlar (övünmek için söylemiyorum, dışardan duyduklarıma göre çokta çirkin bir kız değilim onu söylemek istiyorum)
aileme birisi geliyor mesela tanıştıralım bizim oğlanla diyor bizimkiler tamam diyor atıyorum sonra ne ses çıkıyor ne soluk. yani o olmasın olmadı hadi kabullensem, başkasıda mı olmaz hiç? aylardır bu böyle. başkasının olmasını çok istediğimden değil ama kaderi zorlayabileceğim kadar zorladım yaşım 25 tanıştık tanıdık ettik hayat paylaşabilmeye karar verene kadar 27-28 olacağım zaten.anlayamıyorum bende bi kısmetsizlik mi var? yoksa onunla tekrar olacağım için mi başkası girmiyor hayatıma? çok üzgünüm, bi de herkes nişanlanıp evlenince daha da çok üzülüyorum benim verdiğim emekler boşa çıktı karşımdaki biraz daha düzgün olsaydı şuan çocuklarımız vardı...
güvenemiyormuş, küçük ilçede yaşadığımız için eski görüştüğüm kişileri biliyor bu yüzden kabul edemiyormuş
ben asla unutamıyorum dualar ediyorum sürekli görmek geliyor içimden kendimi dizginliyorum ama o çok farklı bi hayat yaşamaya başladı. sana dönmemek için kendimi tanıyamıyorum dedi hatta.
sonuç olarak karşıma birisi de çıkmıyor 25 yasındayım mesleğim var maddi olarak çok şükür hiç bir problemim yok, işyerimdeki insanlar falan her gün bugün çok güzel olmuşsun bunu nerden aldın bu çok yakışmış vs diye sorarlar (övünmek için söylemiyorum, dışardan duyduklarıma göre çokta çirkin bir kız değilim onu söylemek istiyorum)
aileme birisi geliyor mesela tanıştıralım bizim oğlanla diyor bizimkiler tamam diyor atıyorum sonra ne ses çıkıyor ne soluk. yani o olmasın olmadı hadi kabullensem, başkasıda mı olmaz hiç? aylardır bu böyle. başkasının olmasını çok istediğimden değil ama kaderi zorlayabileceğim kadar zorladım yaşım 25 tanıştık tanıdık ettik hayat paylaşabilmeye karar verene kadar 27-28 olacağım zaten.anlayamıyorum bende bi kısmetsizlik mi var? yoksa onunla tekrar olacağım için mi başkası girmiyor hayatıma? çok üzgünüm, bi de herkes nişanlanıp evlenince daha da çok üzülüyorum benim verdiğim emekler boşa çıktı karşımdaki biraz daha düzgün olsaydı şuan çocuklarımız vardı...
