Canim beni birakip gideli yaklasik 1,5 ay oldu ama ben hala cok kotuyum aslinda hayatim boyunca hic boyle olmamistim zaten zor uyuyabildigim gecelerim hep bir cirpinmayla sarsiliyor, kalbim carpiyor,nefes alamaz oluyorum, danistigim doktorlar bunun Panik Atak olabilecegini dusunuyorlar ama ben yine de onerilen sakinlestiricileri almadan, kendi gucumle savasmak istiyorum.Hep onu dusunuyorum, simdi yanimda olsaydi suna, buna ne gulerdik diye hep aklimdan geciriyorum ama diger yandan beni artik hic istemiyor ki bu karari almis,saygi duymak lazim, eh o zaman durumu kabullenmekten baska care yok diye dusunuyorum ama gonul bu iste,gercekten ruh ikizimi, gonul esimi nasil unutabilecegimi, kendimi nasil tedavi edebilecegimi hic kestiremiyorum,gercekler o kadar zor ve aci ki....gercek kalp agrisi bu olsa gerek...dilerim Allah bir defa daha vermez...