6 aydır çıkıyorduk. Ben bile nasıl bu kadar zaman geçti bilmiyordum göz açıp kapayıncaya kadar bitti. Hiç tahmin etmezdim onu bu kadar çok sevdiğimi bi insan 6 ayda bu kadar çok sevebilir mi birini ? sevmişim işte. Onu düşünmediğim 1 dakikam geçmiyo nereye baksam onu görüyorum sanki. Aynı yerde çalışıyoruz. Unutmam kat ve kat zor olacak biliyorum. Ayrıldığımızı bilmeyenler senin ki nabıyo diye sormazlar mı bide artık benimki değil diyemiyorum. Çünki hala benim gibi ayrılmamışız gibi ama değil. Sabahları kalktığımda ilk işin günaydın mesajını atmak olurdu atmasam günüm aydınlanmazdı sanki. Hele karanlık çöktü mü gökyüzüne iyi geceler deyip sesini duymadan uyuyamazdım. Şimdi hayalini kuruyorum sabahları kalktığımda mesaj atmış gibi yapıyorum gece yatarken de aynısını. Biliyorum bu şekilde unutamam onu işimi daha da zorlaştırıyorum. Ama unutmam lazım başarmam lazım. Çünki o artık yok olmayacakta bunu biliyorum. İşten ayrılmayı düşündüm ama yapamadım onu görmemek için çalıştığım yerden dışarı çıkmıyorum. Görsem ağlarım diye korkuyorum. Kime anlatsam derdimi diğerlerini unuttuğun gibi bunuda unutrsun diyorlar yeni biri girer hayatına unutturur yeni birini istemiyorum ki en azından onu unutmadan hayatıma girecek yeni kişiye haksızlık yapmak istemiyorum kalbim bi başkasına aitken rol yapamam yanında mutlu olamam. Peki hayatıma birini sokmadan nasıl unutabilirim onu nasıl başarabilirim..