Unutmak diye bir şey yokmuş...

matahari25

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
6 Mayıs 2011
27
0
86
İstanbul
Ben istanbulda yaşayan ve bir tekstil atölyesinde çalışan genç bir bayanım
geçen gün sitenizi gördüm ve üye oldum benim 2 yıldan beri çıktğım birisi vardı
ilk zamanlar pekte istemedim sonra ona çok bağlandım hayatımın en güzel günleriydi benim bu dünyada pekte yüzüm gülmedi ama o 2 yıl o kadar güzeldi ki sonra bana
ben senden soğudum dedi ve ayrılmak istediğini söyledi inanamadım ben onu illa evlenelim diye sıkmadım hiç konusunu bile açmadım ona bıraktım herşeyi yalvardım açtım telefon
yok istemiyorum seni dedi sonra baktım hattını başka bir operatöre çevirmiş galiba bir başkası var o günden sonra içimde bitmeyen bir umut her gün arar diye bekledim ne zaman telim çalsa yada bir mesaj gelse o arıyor diye
yüreğim pıt pıt atıyordu hemen telefona bakıyordum ama hiç aramadı 2 ay oldu artık telefon kullanmıyorum internetten araştırmalar yaptım nasıl geçer bu içimdeki yangın diye
saçlarınızı kestirin boyatın polyannacılık oynayın dediler hepsini yaptım ama hiç geçmedi ben artık geceleri uyuyamıyorum kimseyle konuşmak istemiyorum yemek yemiyorum iş yerindeki
kızlar neden artık gülmüyorsun diyorlar geçen gün bir kız arkadaşım telefonla konuşuyordu bende yanından geçer oldum aşkım dediğini duydum gidip tuvalete ağladım 10 dakka
beni bu kadar mutlu eden bir aşk gittikten sonra vereceği acıyı hiç düşünmedim bu dünya gerçekten çok farklı ben sadece iyi bir insan olup mutlu olmak istedim ama olmadı
kaderime isyan etmiyorum artık bedenimi sürüklüyorum içimdeki bu acı ile aşkım seninle cennet bahçesinde yürüdüğüm günün hayaliyle yaşıyorum ben ölüyorum bittim artık
Aslında unutmak diye birşey yok bunu anladım UNUTTUM DEMEK BİLE ASLINDA ONU HATIRLAMAKMIŞ
 
Son düzenleme:
bu düşüncelerle kendi başına işin içinden çıkman çok zor canım. Psikolojik yardım alma imkanın varsa al derim ben.Saç kestirmeyle onu yapmayla bunu yapmayla geçecek bişey değil.önce kendin beyninde bitirmen gerekiyor. Zor bir durum Allah kolaylık versin. :70:
 
AlxFa yorumunuz için çok teşekkür ederim bilmiyorum ne yapıcam 2 aydır neler yaşadım anlatamam ruh gibi dolanıyorum bitsin istiyorum artık geçsin diyorum olmuyor bitmiyor
 
Ayrilik gercekten cok zor hicbir aciya benzemiyor. :50: Bende yasadim daha 16 yasindayim. Umarim zamanla alisirsin sende benim gibi. Unutamiyorsun ama alisiyorsun bi sure sonra. Canin daha az yaniyor. Yuregindeki aci yerini burukluga birakiyo zamanla. Guclu olmalisin, dua et, insallah atlatirsin. Allah yardimcin olsun. :71:
 
En kötüsü de biliyor musun. O yaşadığın güzel günlerde bu kötü günlerin geleceğini hiç düşünmüyorsun. Birden başına gelince de inanamıyorsun. Seni o kadar çok anlıyorum ki. Ama geçiyor. Zaman yolunu o kadar çok değiştiriyorki, dönüp baktığında geriye kocaman dönemeçli yollar görüyosun.
O dönemlerde bizi anımsatan bir kelime, bir müzik, bir ses.. hepsinde midemle kalbimin arasında kimsenin bilmediği kara bir boşlukta bir acı hissetmiştim. Acılar kolay kolay geçmiyor. Çünkü güzellikleri, mutluluklrı, heyecanları çabuk eksitiyoruz. Acıları, ulaşılmazlıkları hep en üst noktada tutuyoruz. Geride kalmasınlar diye. Napalım biz insanoğluyuz. Yapabileceğimiz birşey yok, çünkü hamurumuz böyle.
Nice yaşanmışlıklar, nice acılar, nice başlangıçlar, nice umutlar... Ben onları yürüdüğüm yoldaki taşlara benzetiyorum. Sadece bazen önümdeki taşlar büyük oluyor takılıp düşüyorum. Bazen canım acıyor. Ama yara sonuçta iyileşiyor. Yapman gereken, o düştüğün yerden hemen uzaklaşki, hatırlayıp yaran acımasın. Orda takılıp kaldığın sürece acımasa bile sana hatırlatma yapacak ve yaran sızlayacak.
Umarım bu zor günleri atlatmanı sağlayacak yeni heyecanlar kapındadır ve daha fazla karnındaki acı seni yakmaz. Bol şanslar..
 
ay_3778 yazınızı defalarca okudum çok beğendim inanın çok güzeldi o kadar güzel anlatmışsınızki beni sanki galiba sizde bunları yaşamışsınız Allah ım bu acıları düşmanıma vermesin sizin içinde üzüldüm umarım siz atlatmışsınızdır.Binlerce defa teşekkür ederim yazdıklarınız için
 
Son düzenleme:
Aşk acısını yaşayan insan çok var ben de olmak üzere.Ama bunun üstesinden gelmeniz lazım.Hiçbir insan vazgeçilmez değildir kendinize bu eziyeti yapmayın gerçekleri görün sizi istemeyen,soğudum diyen kişinin arkasından bu kadar yas tutmak niye?O kişi hayatına dönerken siz neden dönemiyorsunuz?Biraz güçlü olun lütfen.Allah daha iyilerini karşınıza çıkartır,umutsuz olmayın.
 
Öncelikle çok orjinal bir nick almışsın kendine kutlarım :51: Konuna gelince herkes benzer şeyler yaşıyor, dünyada aşk acısı çeken tek kişi olmadığını hatırlat kendine. Bir ayrılıktan sonra hele ki uzun ve ciddi bir ilişkiyse insan çok üzülüyor tabi ki ama hayatın akışı içinde yeni heyecanlar, belki de yeni aşklar bekliyor bizi. Zamanla şu an hissettiğin acı geçmese bile hafifleyecektir. Gün gelir bir bakmışsın ki başkasına gönlünü kaptırmışsın bile. Hayatta herşey aşk da değil ayrıca, ailenle arkadaşlarınla vakit geçir, işine odaklan, zaten aşk seni tekrar bulacaktır zamanı geldiğinde...
 
Son düzenleme:
Yaşınız kaç?

Hayatınız ondan ibaret değildiki.. Zor olsada ayrılıklar hayatın bir gerçeği.

Her şeye rağmen hayat devam ediyor.


Karşınıza öyle bir insan çıkarki "iyiki ondan ayrılmışımda bu kişi çıkmış karşıma" dersiniz. Hayat süprizlerle doludur.
Böyle ağlayıp sızlamayla ne giden geri dönüyor, nede bir şeyler değişiyor. insan sadece kendini yıpratıyor.


Her doğan güneş bir umuttur, her aldığımız nefes yeni bir heyecanın habercisidir.

Hayat o kadar kısaki anı yaşayın, oluruna bırakın, üzmeyin, sıkmayın kendinizi,

Dua et Rabbine, dök içini ona... seni senden iyi bilen O...

İçini ferah tut, bunların hepsi geçicek emin ol..

Her şey gönlünüzce olsun inş.

Sevgiler.
 
benden hoşlanan birisi vardı sürekli bir yerlere gidelim derdi bende onunla bir cafede oturdum ertesi günde sinemaya gittim olmadı o gülerken konuşurken hep tarttım o olsa daha güzel gülerdi o olsa başka konuşurdu sonra onada yazık dedim içimden üzülmesin istemedim içimde bitmeyen bir yangın anladım artık bu yangın benimle mezara kadar gidicek en azından bitmese de azalması için her gün dua ediyorum
 
Son düzenleme:
hiç bir zaman insan sevdiğini unutamaz ama biraz gayret et başka şeylerle ilgilen zamanla en azından acısı azalır
 
Unutmak yok,alışmak var...
En azından benim için...
Alışkanlıklarımı değiştirdiğimde yoluma devam edebiliyorum,isterseniz bir de bunu deneyin!
 
ay_3778 yazınızı defalarca okudum çok beğendim inanın çok güzeldi o kadar güzel anlatmışsınızki beni sanki galiba sizde bunları yaşamışsınız Allah ım bu acıları düşmanıma vermesin sizin içinde üzüldüm umarım siz atlatmışsınızdır.Binlerce defa teşekkür ederim yazdıklarınız için

Evet canım yaşadım. Bir kere de değil malesef. Ama atlattım. Biraz acımasız olmaya alıştırıyor ve bazen hüzünlendiriyor tabi.. O da normal sanırım. Umarım sen de benim gibi atlatırsın birtanem. Mutluluklar seninle olsun...
 
Hasta bir Annem var benim canım benim herşeyim o benim bana soruyor ne oldu kızım neyin var diye küstün dünya ya onun o hali ni görünce yüreğim daha da parçalanıyor beni bu hale koyanların Allah bin belasını versin sizinde kafanızı şişirdim
 
Back
X