Yıllar önce tanıdığım hatta çocukluğumuzu birlikte geçirdiğimiz ve kendisine hayran olduğum biri var. Hep bekledim acaba o da aynı şeyleri hissediyor mu, bi adım atar mı diye. Bekledim çünkü benden yaşça büyüktü. (Ortalama 4 yaş) ama Onun kardeşinden dahi küçüktüm. Belki beni bi ufaklık olarak görüyordu...
Ama çoğu zaman bakışlarını yakalıyordum bu bende umut bırakıyordu. Yalnız zaman geçtikçe içimdeki bu hayranlık derinleşti. Derken o evlendi. Tamam dedim salak gibi neler düşünmüşüm. Tek taraflıymış toparla kendini. (Hatta beni bi arkadaşına tavsiye etmiş.) Ben de evlendim.
Ve geçen günlerde öğrendim ki o da bana çok derin duygular besliyormuş, ama annem karşı çıktığı için bana hiçbişey söylememiş. Zaten unutmak benim için çok zor olmuştu. Bunu duyduğumdan beri aklımdan çıkaramıyorum. Hep aklımda şuan bambaşka hayatım olabilirdi vs vs diye. Düşündükçe elim ayağım titriyor. Sizce bunu nasıl aklımdan çıkarabilirim