• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

utangaçlik :(

BSariPapatya

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
16 Ocak 2009
974
2
116
Diğer
Merhaba arkadaslar,

Baslikta yazdigim gibi çok utangaç biriyim social hayatim fazla yok insanlarla konusamiyorum ortamlara giremiyorum daha dogrusu giriyorum ama konusacak birsey bulamiyorum herkez birseyler soyluyo sakir sakir konusuyor benim aklima hiç birsey gelmiyo surekli dusunuyorum ne desem ne desem diye sirf birsey soylemek için ama olmuyor hiç birsey soylemiyorum insanlar sen niye hiç konusmuyorsun diyolar hep çok üzülüyorum bu duruma artik ve ben uni mezunuyum bu sene mezun oldum bu sorunum yüzünden is bulamicam sanirim staj yaparken kadin çok utangaçsin pek konusmuyorsun bu sorunu hal etmen gerek demisti :( herkez ayni seyi soyluyor sosyal fobi degil bu cunku arkadaslarim var insan içine çikiyorum ama hiç birsey konusmuyorum konusamiyorum sanki dilim tutuluyor :( sadece evde çok rahatim ve agresifim sanirim disarda konusamadigim için evde patliyorum :( psykologa gittim bir kez derdin ne dinliyorum dedi utangaçim falan filan dedim tuhaf tuhaf bakti suratima sanki ben ne yapabilirim der gibi rahat hissetmedim kendimi kendimi bidaha gitmedim zaten çok pahaliydi gucum yetmez. spor yapiyorum dil kursuna gidiyorum ama hiç bir faydasi olmuyor ben umutsuz vakamiyim acaba :( bi önerisi olan veya benim gibi olan arkadaslardan yardim bekliyorum
 
Son düzenleme:
Senin yanina cok geveze bir arkadas lazim.
Surekli yaninda olan. Ve uzun bir sure.
Benimle beraber hem lise hemde uni okumus olan bir arkadasim var.
Oda senin gibi sessiz sakin.
Lise zamaninda bende deli doluydum.
O zamanlar fazla samimi degildik.
O tenefuslerde sessizce köseye cekilip kitap okurdu,
bende girgir pesindeydim.
Derkeen uniye basladik, hem birlikte zaman gecirdik,
sadece okulda degil okul disindada haftasonlari gorustuk.
Simdidee ondaki utangaclik gitti,
banada baktigin zaman onun sayesinde oturakli sessiz sakin hanim hanimcik oldum.

Uzum uzume baka baka kararirmis.
Gerci biz pedagoji okuduk, ondaki utangacligin gitmesinde okudugumuz bolum daha cok faydasi olmustur.
 
Merhaba arkadaslar,

Baslikta yazdigim gibi çok utangaç biriyim social hayatim fazla yok insanlarla konusamiyorum ortamlara giremiyorum daha dogrusu giriyorum ama konusacak birsey bulamiyorum herkez birseyler soyluyo sakir sakir konusuyor benim aklima hiç birsey gelmiyo surekli dusunuyorum ne desem ne desem diye sirf birsey soylemek için ama olmuyor hiç birsey soylemiyorum insanlar sen niye hiç konusmuyorsun diyolar hep çok üzülüyorum bu duruma artik ve ben uni mezunuyum bu sene mezun oldum bu sorunum yüzünden is bulamicam sanirim staj yaparken kadin çok utangaçsin pek konusmuyorsun bu sorunu hal etmen gerek demisti :( herkez ayni seyi soyluyor sosyal fobi degil bu cunku arkadaslarim var insan içine çikiyorum ama hiç birsey konusmuyorum konusamiyorum sanki dilim tutuluyor :( sadece evde çok rahatim ve agresifim sanirim disarda konusamadigim için evde patliyorum :( psykologa gittim bir kez derdin ne dinliyorum dedi utangaçim falan filan dedim tuhaf tuhaf bakti suratima sanki ben ne yapabilirim der gibi rahat hissetmedim kendimi kendimi bidaha gitmedim zaten çok pahaliydi gucum yetmez. spor yapiyorum dil kursuna gidiyorum ama hiç bir faydasi olmuyor ben umutsuz vakamiyim acaba :( bi önerisi olan veya benim gibi olan arkadaslardan yardim bekliyorum

canımm evet utangaçlık falza olunca kötü bişi oluyor ama bunun sosyal yaşamla bi alakası yok sen insanlar içinde kendini rahat hissetceksin yoksa hiç bi zaman konuşamazsın rahat olup o an o ortamdaki konulara kulak verip fikir üretip düşünceni kim neder acaba doğru mu yanlış mı demeden söyle çekinme :34: psikologa gitmene gerek yok oda aynı şeyi söylücektir rahat olcaksın kendine telkinlerde bulun kendine güvenini ortaya koy kuzum korkma yapamıcağın bişi değil iş konusunda da kesinlikle işletmeler girişken konuşkan insanları seçiyolar, ama sen bunu yapabilirsin :34::34:
 
Ben de çok utangacımdır ancak yeni ortamlarda yeni insanlarla tanışırken rahatım. Gayet havadan sudan konuşurum yani sıkıntım olmaz. Ben en çok iltifatlarda utanıyorum, bugün çanta almaya gittiğim mağazada ki kız yüzün çok güzel dedi benim ağız kulaklarda ama yere bakıyorum yüzüm alev alev oluyor. Böyle durumlarda çok utangacımdır.

Bence de senin sürekli yanında olabilecek geveze demeyelimde bol sohbetli ortama rahat ayak uydurabilen kısacası sosyal kelebek birisiyle arkadaşlık kurmandır. Bir kaç ay sonra değiştiğini sen de fark edersin.
 
Senin yanina cok geveze bir arkadas lazim.
Surekli yaninda olan. Ve uzun bir sure.
Benimle beraber hem lise hemde uni okumus olan bir arkadasim var.
Oda senin gibi sessiz sakin.
Lise zamaninda bende deli doluydum.
O zamanlar fazla samimi degildik.
O tenefuslerde sessizce köseye cekilip kitap okurdu,
bende girgir pesindeydim.
Derkeen uniye basladik, hem birlikte zaman gecirdik,
sadece okulda degil okul disindada haftasonlari gorustuk.
Simdidee ondaki utangaclik gitti,
banada baktigin zaman onun sayesinde oturakli sessiz sakin hanim hanimcik oldum.

Uzum uzume baka baka kararirmis.
Gerci biz pedagoji okuduk, ondaki utangacligin gitmesinde okudugumuz bolum daha cok faydasi olmustur.

tsk ederim hep bahar olsa benim bir tane yakin arkadasim var deli dolu degil ama çok konusan biri 4 senedir tanisiyoruz ama ben hiç degismedim :(bir yere gittigimde zaten hep o konusuyor hemen atiliyor o ben çok çekingelim psykolojimi bozdu bu sorun artik kaldiramiyorum
 
canımm evet utangaçlık falza olunca kötü bişi oluyor ama bunun sosyal yaşamla bi alakası yok sen insanlar içinde kendini rahat hissetceksin yoksa hiç bi zaman konuşamazsın rahat olup o an o ortamdaki konulara kulak verip fikir üretip düşünceni kim neder acaba doğru mu yanlış mı demeden söyle çekinme :34: psikologa gitmene gerek yok oda aynı şeyi söylücektir rahat olcaksın kendine telkinlerde bulun kendine güvenini ortaya koy kuzum korkma yapamıcağın bişi değil iş konusunda da kesinlikle işletmeler girişken konuşkan insanları seçiyolar, ama sen bunu yapabilirsin :34::34:

ortama kulak veriyorum ama hiç birsey konusamiyorum canim aslinda kulturlu biriyim çok sey biliyorum ama olmuyo iste çikmiyo bir turlu
 
Ben de çok utangacımdır ancak yeni ortamlarda yeni insanlarla tanışırken rahatım. Gayet havadan sudan konuşurum yani sıkıntım olmaz. Ben en çok iltifatlarda utanıyorum, bugün çanta almaya gittiğim mağazada ki kız yüzün çok güzel dedi benim ağız kulaklarda ama yere bakıyorum yüzüm alev alev oluyor. Böyle durumlarda çok utangacımdır.

Bence de senin sürekli yanında olabilecek geveze demeyelimde bol sohbetli ortama rahat ayak uydurabilen kısacası sosyal kelebek birisiyle arkadaşlık kurmandır. Bir kaç ay sonra değiştiğini sen de fark edersin.

ama bu utangaçligimla boyle bir arkadasi nerden bulacagim :(
 
Canim benim seni anlayabiliyorum.
Arkadasimin sorununda yeri geldi bende yardimci oldum,
ilk yil stajimizi beraber ayni yerde yaptik.
Ondan sonraki sene farkli farkli yerlerde.

Sen bence once bi etrafinda arastir, belki kurslar vardi.
Bunlarin disinda mutlaka bu utangacligi ele alan kitaplar vardir.
Onlari al oku, ve uygulamaya calis.

Karakterinde sessiz bir insan varsa, bunu degistirmek zor olur,
ayrica cok fazla gevezelikde iyi bisey degil.
Sessizlik herzaman en guzelidir, ama kendinide ezdirmiceksin.
Eger sen kendini ezdirmiyosan, bunlari kafana takmicaksin.
Is gorusmesindede sadece o gun utangac degilmissin gibi rol yapmaya calismakta fayda edebilir.
Seyde deneyebilirsin. Kendini zaman zaman kameraya cek, izle.
Biz bu bolumu okurken surekli kendimizle yuzlestik halimizle tavrimizla konusmalarimizla vs.
Belki bu sekilde daha cok ozguven sahibi olabilirsin ve utangacliginda azalabilir.
 
insanın huyu değişmez zaten değişmesinde sadece yapman gereken o kafandaki düşünceleri değiştirmek. peki bu nasıl olcak? öncelikle şöyle düşün ilk girdiğin ortamdaki insanların senin hakkında ne düşündüğünün gerçekten ne önemi var. o an saçma sapan bişe de söylesen hayatını ne kadar etkileyecek. mesela ben çok fazla değer verdiğim insanın yanında utangaç olurum laflarıma dikkat ederim ama bir arkadaş ortamında nasıl konuştuğunun önemi yok. bir de sen hep beynine olumsuz mesajlar gönderiyorsun. o yüzden konuşcak bişe bulamıyorsun çünkü rahat değilsin. önce kendine iyi şeyler söylemelisin çünkü beyin aptaldır. ne söylersen ona inanır. yapılan araştırmalarda mutsuz olan bir insan devamlı güler ve iyi olduğunu devamlı içinden söylerse bu gerçekten de böyle olur. sen de bu taktiği deneyebilirsin
 
2 3 sne öncesine kadar bnde öyleydim şunu söyliyim kendi ailemin bile yanında konuşmaya çekinrdim.:17::17::17: ama nasıl oldu ne ara oldu bilmiyourm şimdi ki halime bakıyorum susmuyorum:52: hiç insanlarla rahatça diyaloğa girebiliyorum eskiden kmseye bişey soramazdım artık çok rahatım bnde insanım onlarda insan hiç birimizin eksiği yada fazlası yok hepimizin 2 gözü 2 kulağı var nye çekiniyim yani sende böyle düşün :48:
 
karsindaki insanlarin seninle ilgili hep negatif, olumsuz seyler dusundugunu saniyo olabilirsin belki.. psikologa gitmissin ya.. belki de o seni dinlemek istemistir.. suskun kalmak istemistir seni anlayabilmek icin belki de.. ben de utangac oldugum zamanlarda insanlar sanki benim acigimi yakalamk istiyorlarmis gibi geliyodu. hepsi icinden bana guluyomus gibi geliyordu.. cocuklugumdan kalan bisey.. cocukken bazi arkadaslarim hep dalga gecerlerdi benim her hareketimle... ama ben oyle bi cocuk degildim.. oradan kalan bisey belki de...

tavsiyem su olabilir; insanlarin seninle ilgili ne dusunduklerini onemseme.. onlarin aklini okumaya calisma.. sen kendin oldugun gibi davran.. konusmam lazim diye kendini kasma.. sen de fazla konusan bi insan olmayabilirsin.. bu bi suc degil, kotu bisey de degil.. kimi insan cok konusur kimi insan az konusur..

insanlarla ilgili merak ettigin biseyler olmuyo mu mesela onlari sor.. nerde oturuyosun? vs. gibi...
 
bence kendini konuşmak zorunda hissedeceğin ortamlara girme bir süre. insanların senin konuşmanı beklediklerini bilmek seni gerecektir. konuşasın varsa da konuşamazsın. hiç tanımadığın insanlarla dış ortamlarda konuşmayı dene. mesela eczaneye girdin diyelim alışverişini yaparken bir iki cümle bişey söyle. yada bankada sıra beklerken yanındakine bişeyler söyle. ya da mağzaları gez senle ilgilenen satış elemanıyla konuş. denediğin kıyafetle ilgili kendinle ilgili bişeyler söyle.
yani istediğin an konuşmayı kesip çıkıp gidebileceğin durumlarda ve bir daha karşılaşmayacağın insanlarla alıştırma yap. insanların seni yemediğini görüp :) ikna olunca tanıdığın insanlarla takılmaya geçebilirsin belki. tanıdıklarınla da dışarda buluşmalar ayarlamaya çalış. kapalı ortamlar sende mecburiyet baskısı yaratabilir.
bir de kendini örtpas etmeye çalışma bence. utangaç yapıda olduğunu kabul et ve yakınlarına da burdaki gibi izah et. bunu gizlemek öyle değilmiş gibi davranmaya çalışmak daha da kötüleştirir diye düşünüyorum. sorunu konuşursan çevrendekilerle zamanla sorun olmaktan çıktığını görürsün. hem de sana konuşacak bir konu işte. neden konuşmuyorsun dediklerinde yapım böyle bende kendimden memnun değilim ama ne yapacağımı bilmiyorum falan de gerisi karşıdan gelir zaten.
 
Merhaba arkadaslar,

Baslikta yazdigim gibi çok utangaç biriyim social hayatim fazla yok insanlarla konusamiyorum ortamlara giremiyorum daha dogrusu giriyorum ama konusacak birsey bulamiyorum herkez birseyler soyluyo sakir sakir konusuyor benim aklima hiç birsey gelmiyo surekli dusunuyorum ne desem ne desem diye sirf birsey soylemek için ama olmuyor hiç birsey soylemiyorum insanlar sen niye hiç konusmuyorsun diyolar hep çok üzülüyorum bu duruma artik ve ben uni mezunuyum bu sene mezun oldum bu sorunum yüzünden is bulamicam sanirim staj yaparken kadin çok utangaçsin pek konusmuyorsun bu sorunu hal etmen gerek demisti :( herkez ayni seyi soyluyor sosyal fobi degil bu cunku arkadaslarim var insan içine çikiyorum ama hiç birsey konusmuyorum konusamiyorum sanki dilim tutuluyor :( sadece evde çok rahatim ve agresifim sanirim disarda konusamadigim için evde patliyorum :( psykologa gittim bir kez derdin ne dinliyorum dedi utangaçim falan filan dedim tuhaf tuhaf bakti suratima sanki ben ne yapabilirim der gibi rahat hissetmedim kendimi kendimi bidaha gitmedim zaten çok pahaliydi gucum yetmez. spor yapiyorum dil kursuna gidiyorum ama hiç bir faydasi olmuyor ben umutsuz vakamiyim acaba :( bi önerisi olan veya benim gibi olan arkadaslardan yardim bekliyorum

Senin Yanına Benim Gibi Biri Lazım.. :60:
Ben Seni 2 Günde Kabak Çiçeği Gibi Açarım :1:

Neyse ..
Canımcım.. Çok Sosyal, Konuşkan Arkadaşın Falan Varsa Onunla Takıl..
Beraber Sinemaya Gidin, Tiyatroya Gidin..
Ne Bileyim Böyle Yabancı Dil Dışında, Spor Yap..:34:
 
ne konuşcam diye kastığın için düşünmekten konuşmaya fırsatın olmuyor :) aklına geleni konuş işte. şunu desem ne düşünürler, bunu desem ne düşünürler şeklinde sürekli ölçme tartma yapma. suskun insan sıkıcı olur, sevilmez. ben sürekli geyik yapan ve hatta saçmalayacak kadar özgüveni olan insanı tercih ederim mesela susan insana. o kadar da küçümseme kendini, herkesin söyleyecek bir şeyleri vardır. konuş ve değişimi yaşa :)
 
çok sıkıcı bi durum birinin karsısına cıkacagım zaman ayaklarım zangır zangır titrer yüzüm kızarır ter boşalır yüzümden felan bi çözüm bulan varsa banada söylesin:)
 
Back
X