Aslinda bende boyle bi durumla karsi karsiyaydim! 5 ay oncesine kadar bi sevgilim vardi, ve onu gercekten sevmistim... ben yurtdisinda oldugum icin butun kis boyunca tel. ve msn den konustuk. Ona olan guvenim sonsuzdu, beni sevdigine inandirmisti. Yaz tatilinde Turkiyeye izine gittigimizde onunla bulusup gorusurduk, ve bana aynen bunlari soylerdi "Sen benim deilmisin, yakinda evlencez zaten biseyler olsa neolur?" derdi.. ve ben ona deli gibi asiktim... Istemedim tabikide evlenmeden once biseyler olmasini bunuda ona soyledim kac kere... ama o israrlar ayni seyleri soylerdi.. bi gun gece bulusmustuk, cok kotuydu babasiyla tartismisti ve cok sarhostu, bana gel yoksa ben gelirim diyordu... tabi ailem bilmedigi icin korkmustum.. evden ciktigimda gercekten cok kotu oldugunu gordum, bana "bizim eve gidelim" dedi o sarhos haliyle kabul ettim, cok sinirliydi, onu sakinlestirmeye calisirken bana sarildi ve "Tek sen varsin benim icin gerisi bos dedi" ne oldugunu soruodum ama soylemiodu... sonra beni opmeye basladi, ve defalarca beni sevidigni soyluodu.. sarhos oldugu icin ona karsi cikamiodum.. tam biseyler olcakti, ki olmadi, ittim onu ve odadan ciktim arkamda geldi bekle diye ama bi kere kizmistim ona kac defa soylemistim istemedigimi ama o devam etti... o gece bisey soylemedim sadece "sen iyi deilsin git uyu yarin konusuruz dedim" aynen dedigim gibi ertesi gun beni aradi ve ben herseyin bittigini artik aramizda bisey olmadigini soyledim.. delirdi, binlerce kez ozur diledi ama yasadiklarimizi degistirmezdi, hergun aradi donene kadar ama asla cevap vermedim.. onu hala seviyordum ama gunden gune bana yaptigi seyden sonra ona olan sevgim azaliodu, benim dusuncelerimi hafife almisti ve kendi bildigini yaptmisti.. 4 hafta sonra dondugumde... beni gene aradi ve elinde bi silah oldugunu, tetigi cekicegini soyluodu, o kadar korkmustumki onu affetigimi soyledim. o israrla "hayir yalan soyluosun oldurcem kendimi" diodu, o an aklim basimdan gitti ve onu hala sevdigimi soyldim, 2 ay sonra askere gitti, hergun ariodu beni, ve her aradiginda beni birakma diodu.. simdi askerdeydi ve ben onu nasil birakabilirim diodum... bana yakisirmydi asker ocaginda onu terk etmek.. kime yakisirki..
ama oyle oldu.. bi gun kuzenim aradi ve teyzemlerin onunla konustugumuzu duydugunu soyledi... o an ne yapicagimi sasirdim, ailem onu hic sevmemisti.. komsumuzun ogluydu ama kimse sevmezdi onu serseri derlerdi... belkide beni ona ceken bu oldu, ona asik olmustum kimsenin onu sevmemesi icimi acitiodu... eger ailem onunla konustugumu duysaydi naparlardi bilmiorm.. zaten bende onunla isteyerek barismamistim.. bana yaptiklarindan sonra zaten onu affetmem mumkun deildi... ona bi zarar gelmesin die yalan soylemistim ve bu oyun bi gun zaten biticekti ve bitti.. artik ona karsi bisey hissetmiorm.... ama, onunla yasadigim o sey aklimdan gitmio, dusunmek istemiorm ama elimde deil, her aklima geldiginde agliorm, ona olan askimi nasil nefrete cevirdigine inanamiorm.. kimse sevmezken ben sevdim onu, ama deger bilmedi...
hiç bisey diyemedim..
