- 31 Mart 2012
- 10.869
- 7.482
- 448
- Konu Sahibi askitotomsu
- #1
Sınavda görevliydim bugün. Bir öğrenci bayılmış, öğretmen ve polisler ilgileniyordu. Ambulansı aramışlar. Çocuk titriyordu, elleri kasılmıştı, hızlı hızlı nefes alıp veriyordu. Kendine gelmedi. Sınav stresi ya da başka hastalık olabilirdi.
Rahatlasın diye gömleğinin birkaç düğmesini açtılar. Düğmeler açılınca göğsündeki jilet izleri göründü, çocuğun ruhen de iyi olmadığı maalesef ortadaydı. Ambulans çok kısa sürede geldi ama görevliler de uyandıramadılar. Muayeneden sonra ambulansa götürdüler sedyeyle.
Polis ve erkek öğretmenler olmasına rağmen benden refakat etmem istendi. Yola çıktık. Biraz sonra ambulansın hasta kısmından yüksek sesler gelmeye başladı. Sağlık görevlisi iki genç kız, şoföre seslendiler. 18 yaşındaki çocuk kendine gelmiş ve hastaneye gitmek istemiyormuş. Onu daha önceki gibi hastaneye yatırmalarından korkmuş. Tabii arka tarafta kargaşa çıkarırken pek kendinde sayılmaz, gözleri açık ama pek bilinçli gibi değil (Aklıma, kriz anında ambulans görevlilerine saldıran film karakterleri geldi. Sağlıkçıların durumu da zormuş. Şoför durup, çocuğun yanına gitti ve onu sakinleştirdikten sonra geri döndü. Ambulans şoförleri de sağlıkçıymış onu fark ettim.).
Hastaneye gelince çocuğu içeri taşıyıp gittiler. Muayeneden sonra sakinleştirici vurdular ve psikiyatri servisine gitmesini tavsiye ettiler. Tabii bunlar olurken çocuk zorluk çıkarıyor. "O iğneyi vurmayın, beni kötü yapıyor. Beni araştırmaya yollamayın, yatırırlar. Babamı aramayın, kızar. Sınavım iptal mi olacak?" İki güvenlik görevlisi yardımıyla iğneyi yaptılar.
Ben görevli olduğumdan yanıma telefon almamıştım. Evime ve çocuğun ailesine haber vermek için telefon sordum doktora, güvenliğe... Koca hastanede telefon bulamadım. Kontörlü telefon da yok. Bir sekreter ve bir hasta telefonlarını verdi sağolsunlar.
Ailesine haber verdik. Ama ailesinin muhtemelen bilmediği bir şey vardı. Beklerken, 14 yaşından beri uyuşturucu kullandığını anlattı çocuk. Azaltmaya çalıştığını da söyledi. Bırakmak için tövbe ettiğini, namaza başladığını anlattı. Kontrol edemediği öfkesi olduğunu, o anlarda kötü şeyler yapabildiğini ve buna engel olamadığını, ilaç kullandığını.
Ambulans şoförü, tahmin etmişti bu durumu. "Bu çocukların suçu yok, büyüdükleri mahalleler onlara uyuşturucu sunuyor." demişti.
Ne yapabilirim bilmiyorum. Tekrar kullanmaya başlar mı, ailesine ulaşsam çocuğa zarar vermiş olur muyum bilmiyorum. 15 gün psikiyatri servisine yatırmışlar daha önce. Uyuşturucu kullandığını doktorun bilmemesi veya aileye söylememesi gibi bir durum olabilir mi? Ben ne yapmalıyım sizce?
Aileler çocuklarınıza yakın olun. Onlar sert, kaba, geçimsiz, içine kapanık, kendine ya da başkalarına zarar veriyorsa bunu önemseyin. İlla ki bir sıkıntı olabileceği ihtimalini göz ardı etmeyin.
Rahatlasın diye gömleğinin birkaç düğmesini açtılar. Düğmeler açılınca göğsündeki jilet izleri göründü, çocuğun ruhen de iyi olmadığı maalesef ortadaydı. Ambulans çok kısa sürede geldi ama görevliler de uyandıramadılar. Muayeneden sonra ambulansa götürdüler sedyeyle.
Polis ve erkek öğretmenler olmasına rağmen benden refakat etmem istendi. Yola çıktık. Biraz sonra ambulansın hasta kısmından yüksek sesler gelmeye başladı. Sağlık görevlisi iki genç kız, şoföre seslendiler. 18 yaşındaki çocuk kendine gelmiş ve hastaneye gitmek istemiyormuş. Onu daha önceki gibi hastaneye yatırmalarından korkmuş. Tabii arka tarafta kargaşa çıkarırken pek kendinde sayılmaz, gözleri açık ama pek bilinçli gibi değil (Aklıma, kriz anında ambulans görevlilerine saldıran film karakterleri geldi. Sağlıkçıların durumu da zormuş. Şoför durup, çocuğun yanına gitti ve onu sakinleştirdikten sonra geri döndü. Ambulans şoförleri de sağlıkçıymış onu fark ettim.).
Hastaneye gelince çocuğu içeri taşıyıp gittiler. Muayeneden sonra sakinleştirici vurdular ve psikiyatri servisine gitmesini tavsiye ettiler. Tabii bunlar olurken çocuk zorluk çıkarıyor. "O iğneyi vurmayın, beni kötü yapıyor. Beni araştırmaya yollamayın, yatırırlar. Babamı aramayın, kızar. Sınavım iptal mi olacak?" İki güvenlik görevlisi yardımıyla iğneyi yaptılar.
Ben görevli olduğumdan yanıma telefon almamıştım. Evime ve çocuğun ailesine haber vermek için telefon sordum doktora, güvenliğe... Koca hastanede telefon bulamadım. Kontörlü telefon da yok. Bir sekreter ve bir hasta telefonlarını verdi sağolsunlar.
Ailesine haber verdik. Ama ailesinin muhtemelen bilmediği bir şey vardı. Beklerken, 14 yaşından beri uyuşturucu kullandığını anlattı çocuk. Azaltmaya çalıştığını da söyledi. Bırakmak için tövbe ettiğini, namaza başladığını anlattı. Kontrol edemediği öfkesi olduğunu, o anlarda kötü şeyler yapabildiğini ve buna engel olamadığını, ilaç kullandığını.
Ambulans şoförü, tahmin etmişti bu durumu. "Bu çocukların suçu yok, büyüdükleri mahalleler onlara uyuşturucu sunuyor." demişti.
Ne yapabilirim bilmiyorum. Tekrar kullanmaya başlar mı, ailesine ulaşsam çocuğa zarar vermiş olur muyum bilmiyorum. 15 gün psikiyatri servisine yatırmışlar daha önce. Uyuşturucu kullandığını doktorun bilmemesi veya aileye söylememesi gibi bir durum olabilir mi? Ben ne yapmalıyım sizce?
Aileler çocuklarınıza yakın olun. Onlar sert, kaba, geçimsiz, içine kapanık, kendine ya da başkalarına zarar veriyorsa bunu önemseyin. İlla ki bir sıkıntı olabileceği ihtimalini göz ardı etmeyin.
Son düzenleme:
