Üzülmenizi anlıyorum, kırılmanızı da. Hak da veriyorum. Ben de zamanında böyle ilişkiler yaşadım arkadaşlarımla.
Bana bir şekilde fazla fedakarlık fazla yakınlık kurarak kurduğunuz ilişkide kendi değerinizi ortaya koymamışsınız ve bu nedenle kolay vazgeçilen bir insan olmuşsunuz gibi geldi.
Dolup dolup, üzülüp aramanızı anlıyorum. Ama mesela o böyle davrandığında kestirip atan ve böyleyse de keyfin bilir tavrında olan bir insan olsaydınız insanlar size istediği gibi davranamayacağını görürdü, daha kıymetli olurdunuz. Bir şekilde kendi değerimizi ilişkilerdeki tavrımızla kendimiz belirliyoruz.
Arkadaşlıklardan soğumayın, arkadaşlık güzel şey. Bunu yaparken sınır çizmeye, size bir adım gelene bir adım gitmeye çalışın.
Kadınların birbiriyle kuracağı ilişkinin zor olduğunu kabul ediyorum. Erkek-kadın ya da erkek-erkek arkadaşlığından daha dolaylı, daha entrikalı ya da daha zahmetli olabiliyor. Yaşınızı bilmiyorum fakat 27 yaşındayım ve yıllar bana hemcinsimle kurduğum dostluğun karşı cinsle kurduğum kadar hatta belki çok daha güçlü olabileceğini gösterdi. Kadın kadının kurdu da olabilir, yurdu da. Hayatınıza yurdunuz olacak karakterde kadınlar seçmeye çalışın. Deneyin bence.