Uzman desteği

bluestone

Üye
Kayıtlı Üye
9 Mayıs 2014
151
39
Merhaba arkadaşlar..uzun süredir girmiyorum foruma,bebeğini yeni kaybedenler var geçmiş olsun ve başınız sağ olsun.Benim bebeğim beni bırakalı 5 ay oldu,30 haftalıktı karnımda yaşamını yitirdiğinde ve ilk gebeliğimdi.bu zor süreci atlatmak için uzman desteği almak istemedim.kendim üstesinden gelirim dedim ve zor da olsa duruma alıştırdım kendimi.yine üzülüyorum yine ağlıyorum ama durumu kabullendim ve bebeğimle Rabbim kısmet ederse inşallah öbür dünyada buluşacağımı hayal ediyorum.ben normale döndüğümü düşünüyorum ama bu travma bende bazı psikolojik hasarlar bıraktı sanırım.mesela mutlu bir anımda aniden gözlerim dolabiliyor (sürekli ağlama potansiyeli var), çok alıngan ve kırılgan oldum gibi.her şeye çabuk moralim bozuluyor.Hala hamile,bebek,bebek arabası,bebeğini öpüp koklayan bir anne görmeye tahammül edemiyorum.okula gelen velilerden hamile birini görünce kaçıyorum resmen.bir de staja gelen hamile bir öğretmenimiz var.Allah sağlıkla kucaklarına almayı nasip etsin inşallah.bu hissettiklerime bir isim bulamıyorum kıskançlık değil,ümitsizlik değil,insanın içini yakan bir şey onu biliyorum sadece.arkadaşlar,bunları şimdiye kadar aşmam gerekmiyor muydu?eşim hala uzman desteği almam taraftarı (sonraki olası gebeliğimin sağlıklı geçmesi açısından) ama ben herşeyi en baştan konuşup irdelemeye hazır değilim.sizler nasıl atlattınız bu durumu ya da atlatabildiniz mi?sevgilerle..
 
Basin sagolsun canim. Ben de 38 haftalik bebegimi kaybettim. Acisi her gecen gün artıyor onu cok özlüyorum. Karnimdayken yaptıklarım aklima geliyor. BeBebeğim benleyken dinledigim sarkilari bile duymak istemiyorum hep oğlumu hatirlatiyor hele bebek sesi hic tahammülü m yokkkkkk. Tekrar hamile kalip kucaklarimiz Allah in izniyle dolmadan uzman destegi falan fayda etmez diye dusunuyorum .
 
Senin de başın sağolsun canım bol sabır diliyorum.Allah'ım tez zamanda tekrar hamileliği tatmamızı ve yavrularımızı sağlıkla kucağımıza almayı nasip etsin inşallah.Bana da uzmanla görüşme fayda sağlamayacak gibi geliyor.buraya anlatıp içimi döküyorum ya benim için en iyi terapi bu.
 
Allah sizlere sabirlar versin. Umarin en yakin zamanda bebeklerinizi kucaklariniza alirsiniz. Hicbir aci sonsuz degildir zamanla azalir. Ama sizisi hep sürer. Benim basima gelmedi duygularinizi tam anlayamam ama eminim cok buyuk bir aci. Allah kimseye yasatmasin. Benim bir tanidigimin basina geldi o da aylarca gozyasi döktü. Psikologa gitmeyireddetti. Ama en sonunda gitti ve acisi biraz olsun dindi. Bence gitmekte fayda var. Yine icinizi dökün paylasin ama bir uzman destegi almakta fayda var bence. Tekrar basiniz sagolsun. Allah size sagliklievlatlar nasip etsin.
 
bluestone bluestone Başın sağolasın arkadaşım yaşadıkların gayet normal bende senle aynı duyguları yaşıyorum.Malesef bende yavrumu kaybettim.Hamile kadın gördüğüm zaman Allahım sağslim annesine bağıslasın diye dua ediyorum.bebekli anneleri gördükçe ayy ne kadar şirinler Rabbim banada nasip et diyorum.En olmadık zamanlarda deli gibi hönküre hönküre ağlıyorum (Yanlız kaldığımda)Geceleri yastığa kafamı koyduğumda evladım şöyle hareket ederdi böyle yapardı yaşasaydı nasıl olurdu diye düşüne düşüne uyuyorum.Kısacası bu yaşadıklarımız normal ister istemes kabullendik,ağlamak istiyorsan ağla gülmek istiyorsan gül suçluluk hissetme meleklerimizi Rabbimiz daha çok sevdi ve yanına aldı onlarla tekrar buluşacağız.Bende sen gibi destek almadım kendi kendime atlattım.Acım mı geçmedi ilk günki hala içim acıyor lakin acımla yaşamayı öğrendim.Rabbim bir daha bizleri evlatlarımızla sınamasın inşallah kucaklarımız çocuklarımızla doğar.
 
Allah sizlere sabirlar versin. Umarin en yakin zamanda bebeklerinizi kucaklariniza alirsiniz. Hicbir aci sonsuz degildir zamanla azalir. Ama sizisi hep sürer. Benim basima gelmedi duygularinizi tam anlayamam ama eminim cok buyuk bir aci. Allah kimseye yasatmasin. Benim bir tanidigimin basina geldi o da aylarca gozyasi döktü. Psikologa gitmeyireddetti. Ama en sonunda gitti ve acisi biraz olsun dindi. Bence gitmekte fayda var. Yine icinizi dökün paylasin ama bir uzman destegi almakta fayda var bence. Tekrar basiniz sagolsun. Allah size sagliklievlatlar nasip etsin.
Revanche empati kurduğun için ve yaşamadığın halde destek olduğun için teşekkür ediyorum.Allah yavrunu sana bağışlasın.inşallah tekrar hamilelik yaşarsam acım hafifler gibime geliyor.sabırlı olmamız ve zamana bırakmamız lazım.
 
bluestone bluestone Başın sağolasın arkadaşım yaşadıkların gayet normal bende senle aynı duyguları yaşıyorum.Malesef bende yavrumu kaybettim.Hamile kadın gördüğüm zaman Allahım sağslim annesine bağıslasın diye dua ediyorum.bebekli anneleri gördükçe ayy ne kadar şirinler Rabbim banada nasip et diyorum.En olmadık zamanlarda deli gibi hönküre hönküre ağlıyorum (Yanlız kaldığımda)Geceleri yastığa kafamı koyduğumda evladım şöyle hareket ederdi böyle yapardı yaşasaydı nasıl olurdu diye düşüne düşüne uyuyorum.Kısacası bu yaşadıklarımız normal ister istemes kabullendik,ağlamak istiyorsan ağla gülmek istiyorsan gül suçluluk hissetme meleklerimizi Rabbimiz daha çok sevdi ve yanına aldı onlarla tekrar buluşacağız.Bende sen gibi destek almadım kendi kendime atlattım.Acım mı geçmedi ilk günki hala içim acıyor lakin acımla yaşamayı öğrendim.Rabbim bir daha bizleri evlatlarımızla sınamasın inşallah kucaklarımız çocuklarımızla doğar.
Senin de başın sağolsun arkadaşım.Rabbim daha beteriyle sınamasın.inan duygularım o kadar dengesiz ki.bugün gayet iyiydi moralim ta ki benle aynı zamanda hamile kalan komşumu görünceye kadar.bebeğini kucağında battaniyede yumuk yumuk görünce içim acıdı(allah sağlıkla büyütmeyi nasip etsin inşallah).benim yavrumun battaniyeleri,kıyafetleri,yatağı boş kaldı.isyan değil bu ister istemez aklıma geliyor.allah'tan gelen başım üstüne hayırlısı buymuş demek ki.kafamı toparlıyamıyorum bağırasım var,haykırasım var içimin ateşi sönmüyor. Çok zor bir sınav bu.allah yardımcımız olsun.
 
Merhaba arkadaşlar..uzun süredir girmiyorum foruma,bebeğini yeni kaybedenler var geçmiş olsun ve başınız sağ olsun.Benim bebeğim beni bırakalı 5 ay oldu,30 haftalıktı karnımda yaşamını yitirdiğinde ve ilk gebeliğimdi.bu zor süreci atlatmak için uzman desteği almak istemedim.kendim üstesinden gelirim dedim ve zor da olsa duruma alıştırdım kendimi.yine üzülüyorum yine ağlıyorum ama durumu kabullendim ve bebeğimle Rabbim kısmet ederse inşallah öbür dünyada buluşacağımı hayal ediyorum.ben normale döndüğümü düşünüyorum ama bu travma bende bazı psikolojik hasarlar bıraktı sanırım.mesela mutlu bir anımda aniden gözlerim dolabiliyor (sürekli ağlama potansiyeli var), çok alıngan ve kırılgan oldum gibi.her şeye çabuk moralim bozuluyor.Hala hamile,bebek,bebek arabası,bebeğini öpüp koklayan bir anne görmeye tahammül edemiyorum.okula gelen velilerden hamile birini görünce kaçıyorum resmen.bir de staja gelen hamile bir öğretmenimiz var.Allah sağlıkla kucaklarına almayı nasip etsin inşallah.bu hissettiklerime bir isim bulamıyorum kıskançlık değil,ümitsizlik değil,insanın içini yakan bir şey onu biliyorum sadece.arkadaşlar,bunları şimdiye kadar aşmam gerekmiyor muydu?eşim hala uzman desteği almam taraftarı (sonraki olası gebeliğimin sağlıklı geçmesi açısından) ama ben herşeyi en baştan konuşup irdelemeye hazır değilim.sizler nasıl atlattınız bu durumu ya da atlatabildiniz mi?sevgilerle..


Başın sağolsun cnm. Seni okadar iyi anlıyabiliyorumki... Benim bebelerimi kayıpedeli 3 hafta oldu hastahanede kaldığım sırada ve 3 haftadır piskoloğa gidiyorum. Rahatça hıçkıra hıçkıra ağlıyabildiğim rahatsız olduğum konuları paylaşabildiğim tek yer orası. Kimseyi üzmek istemiyorum,o yüzden genelde yanlız kaldığımda duygumu dışarıya vurabiliyorum. Güçlü görünmeye ççalışıyorum. Güldüğüm zaman sanki Bebeklerime karşı kötülük yapmış gibi hissediyorum kendimi. Hep gel git yaşıyorum. Çok yeni olmasına rağmen, deli gibi yeniden hamile kalmak istiyorum. Acımız tabiiki hiç bitmez ama hafifletir diye düşünüyorum. Allah'ım hepimize sabır, güç,kuvvet versin
 
bluestone bluestone Aynen bende bugün benle bir hamile olan arkadasimi gördüm. Isyerime gecrken ugramis sıkıntıli idi hamileligi ve sapasağlam dogum yapti.Oyle güzel ve öyle masumdu ki off offf yasasaydi oglusumda öyle olacaktı.Yaradanimiz öyle istedi emir büyük yerden inşallah kuzularimiz kardeşlerini en kisa zamanda bizlere gönderirler inşallah bir nebze kalbimiz ferahlar imtihanimiz çok büyük rabbim sabrimizi artirsin.
 
Başın sağolsun cnm. Seni okadar iyi anlıyabiliyorumki... Benim bebelerimi kayıpedeli 3 hafta oldu hastahanede kaldığım sırada ve 3 haftadır piskoloğa gidiyorum. Rahatça hıçkıra hıçkıra ağlıyabildiğim rahatsız olduğum konuları paylaşabildiğim tek yer orası. Kimseyi üzmek istemiyorum,o yüzden genelde yanlız kaldığımda duygumu dışarıya vurabiliyorum. Güçlü görünmeye ççalışıyorum. Güldüğüm zaman sanki Bebeklerime karşı kötülük yapmış gibi hissediyorum kendimi. Hep gel git yaşıyorum. Çok yeni olmasına rağmen, deli gibi yeniden hamile kalmak istiyorum. Acımız tabiiki hiç bitmez ama hafifletir diye düşünüyorum. Allah'ım hepimize sabır, güç,kuvvet versin
Çok yeniymiş senin acın başın sağolsun.ben de ilk günler öyleydim hemen hamile kalmak istiyordum o duygudan asla uzaklaşmak istemiyordum.zaman geçtikçe korku başladı sanki yine aynı şeyleri yaşayacakmışım gibi bir korku.ama şimdi düşünüyorum da benim tek ilacım tekrardan hamile olmak.tavsiyem şu eşinle acını paylaşırsan daha kolay üstesinden gelirsin çünkü o da acı çekiyor(senin kadar olmasa da).birbirinize sıkı sıkı sarılın geçecek bu günler.çok güzel bebişlerimiz olacak inanıyorum buna.
 
bluestone bluestone Aynen bende bugün benle bir hamile olan arkadasimi gördüm. Isyerime gecrken ugramis sıkıntıli idi hamileligi ve sapasağlam dogum yapti.Oyle güzel ve öyle masumdu ki off offf yasasaydi oglusumda öyle olacaktı.Yaradanimiz öyle istedi emir büyük yerden inşallah kuzularimiz kardeşlerini en kisa zamanda bizlere gönderirler inşallah bir nebze kalbimiz ferahlar imtihanimiz çok büyük rabbim sabrimizi artirsin.
Nasıl özlüyorum hamilelik günlerimi bir bilsen.ne büyük heyecanla yaptım alışverişini.Karyolası hala yatağımın yanında kaldırtmadım onu.allah sabrımızı arttırsın.tekrar hamileliği tatmamızı ve yavrularımızı sağlıkla kucaklamamızı nasip etsin inşallah.
 
Basin sagolsun canim. Ben de 38 haftalik bebegimi kaybettim. Acisi her gecen gün artıyor onu cok özlüyorum. Karnimdayken yaptıklarım aklima geliyor. BeBebeğim benleyken dinledigim sarkilari bile duymak istemiyorum hep oğlumu hatirlatiyor hele bebek sesi hic tahammülü m yokkkkkk. Tekrar hamile kalip kucaklarimiz Allah in izniyle dolmadan uzman destegi falan fayda etmez diye dusunuyorum .
Başınız Sağolsun bende 86gün oldu kızımı kaybedeli 38haftasını doldurduğu gün karnımda öldü sizin sebeb neydi?
 
Seninde basin sağolsun. Benimde 38 hafta bitmisti. Gebelik zehirlenmesi dekolmam plesanta oldu. 5 nisanda bebegimden ayrildim...
 
Anladım tekrar Allah sabrımızı wersin bizim hiçbir sebeb bulunamadı


Amin. Tekrar uzulme diye sormadim baktim neden kaybettigine cok uzuldum. Bir kizim varmis Allaj bagislasin benimde oğlum var onunla avunmaya calisiyorum. Ama hala kötüyü m tekrar hamile kalmak istiyorum sonra vazgeciyorum ayni seyleri yasamaktan korkuyorum. Gel gitlerim cok oluyor. Bedenim ve ruhum cok yiprandi
 
Çok yeniymiş senin acın başın sağolsun.ben de ilk günler öyleydim hemen hamile kalmak istiyordum o duygudan asla uzaklaşmak istemiyordum.zaman geçtikçe korku başladı sanki yine aynı şeyleri yaşayacakmışım gibi bir korku.ama şimdi düşünüyorum da benim tek ilacım tekrardan hamile olmak.tavsiyem şu eşinle acını paylaşırsan daha kolay üstesinden gelirsin çünkü o da acı çekiyor(senin kadar olmasa da).birbirinize sıkı sıkı sarılın geçecek bu günler.çok güzel bebişlerimiz olacak inanıyorum buna.
canım senin sebep bulundu mu
 
Bende oğlumu 6.5 aylikken kaybettim.kaybedeli 2 ay oldu. hemen psikiyatriste gittim.hayatımda bukadar büyük bir acı yasamadiğim için neyapacağimi şaşırmış durumdaydim.bana hafif antidepresan verdi.gerçekten çok işe yaradı elbetteki acimiz hiç geçmeyecek ama..zor zamanları atlatmaya yardimci oldu.suan yeniden güç topladım ve hamile kalmak için sabirsizlaniyorum Allahın izniyle hepimizin bundan sonra sağlıklı hamileliği gecsin.hayirlisiyla evlatlarımizi kucagimiza alalim
 
X