Ağzınıza sağlık ne güzel anlatmışsınız valla çok samimi söylüyorum ben bu platformun yani kadınlar kulübü topluluğun bu kadar samimi içten yardımsever canayakın sıcakkanlı bir topluluk olduğunu tahmin etmiyordum açıkçası siz böyle güzel şeyler yazdıkça ben kendimden utanıyorum valla helal olsun sizin yardımseverliğinize iyi ki varsınız hanımlarŞimdi düşün bakalım.
En yakınını. En sevdiğin kimse canım. Esin, annem, baban, arkadaşın.
Sana geliyor ve kimseye söylemediği bir hastalığı olduğunu söylüyor.
Bak. Hemen tıkır tıkır işliyor beynin. Ne yapabilirim diye. Hemen o dk hangi hastaonede kim var hangi uzman ne demiş Google da ne yazmışlar kimler nasıl yenmiş neler yapmışlar. Öğrenirsin. Hatta parasını bile sen ayarlamaya çalışırsın. Gerekirse borç bile bulursun onun adına. İşini gücünü bırakır onun iyi olması için ne fedakarlık gerekiyorsa yaparsın. Yaparsın biliyorum.
Şimdi kendini düşün. En en küçük halini.
Masum ve o kadar yardıma ihtiyacı var ki o küçük kızın. Sana doğru yaklaşıyor gidip sariliyorsun. Kulağına fısıldıyor. Çaresiz. Kimsesi yok. O minik kız yalnızca ama yalnızca senden yardım istiyor.
Senden başka kimsesi de yok. Eğer yardım etmezsen o karanlık odada kalmaya ve acı çekmeye devam edecek. Onun dünyasında senden başka kimsesi yok.
O küçük kızın gözlerine bak ve üşeniyorum yardım etmeye de. Nasıl çaresizce bakıyor değil mi?
Kendine yardım edecek olan sensinhepimizi içimizdeki o küçük masum kızı kurtarıyoruz. Öyleyse başkalarına karşılıksız vereceğimiz o fedakarlığı biraz da kendimize vermeliyiz
Deneme yaptımhadi topla motivasyonu bir günlük ara verdim sadece de ve yarın ilk fırsatta yap. arada öyle oluyor insanın içinden gelmiyor hepsi normal ama bu ertelemeyi sürekli hale getirme yeterli :)
Brova canım bence çok iyisinDeneme yaptımama bu sefer 1 ve 2 rahat alabildim 3 biraz zorladı birde heyecanım ilk güne göre daha azdı ama kastım yine kendimi sadece 3 biraz zor girdi ve biraz acı oldu şaşırdım
İyiki sen de varsınAğzınıza sağlık ne güzel anlatmışsınız valla çok samimi söylüyorum ben bu platformun yani kadınlar kulübü topluluğun bu kadar samimi içten yardımsever canayakın sıcakkanlı bir topluluk olduğunu tahmin etmiyordum açıkçası siz böyle güzel şeyler yazdıkça ben kendimden utanıyorum valla helal olsun sizin yardımseverliğinize iyi ki varsınız hanımlar
Canımm yol arkadaşım P Pelageya seninle birlikte çalışmak, ilerlemek çok güzeldi. Birbirimize çok şeyler kattık. Bundan sonraki sürecin de en güzel şekilde ilerleyip, her şeyin gönlünce olmasını diliyorum. Bundan sonra vajinusmus arkadaşı değil kitap arkadaşıyızNe güzel, hayalim bu benim de en yakın zamanda.
Aslında ben de yendim sayılır, bu haberi vermek isterim. Burada bana desteği olan çok insan oldu. Herkese teşekkürlerEn yakından teşekkür etmek istediğim kişi ise Zezeportuga . İlk aparatlarla bakışıp ağlarken öyle bir destek olmuştu ki bana. Sağol sevgili Zeze
Nereden nereye diyor insan, her gün az da olsa çalıştıkça ilerlemeye çalıştıkça oluyor arkadaşlar. Birden kurtulmak da mümkündür ama yavaş yavaş adım adım da ilerleniyor. Aparat hiç ilerlemese bile o alışma hissinin faydası oluyor. İlk başlarda öyleydi, hiçbir ilerleme olmasa da aparatı elime alıp nefes çalışması yaptım ve zamanla oraya dokunma hissine alıştım, bu bile faydalı oldu. Sonrasında ilerleyebildim adım adım.
Yendim demek yerine yendim sayılır diyorum çünkü kısa da olsa aparat çalışıp sonra başarabiliyorum hala. Gerginliğimi ve ağrıyı da tümden atamadım üstümden ama yine de olması güzel bunun. Zamanla daha iyi olacağını da umuyorum. Darısı tüm bu dertle uğraşanları başına.
Destek olabileceğim her şey için ben de buralardayım, hepimize kolaylıklar diliyorum...
Sen de artık o meleklerden birisinnnnnnİyiki sen de varsınhepimiz buradaki güzel melekler sayesinde yeniyoruz
Yaa teşekkür ederim zeze'mSen de artık o meleklerden birisinnnnnnİyi ki varsın. Çok güzel renk katıyorsun buraya.
Öncelikle çok geçmiş olsun arkadaşım okurken önce sevindim sonra üzüldüm değişik duygular yaşadım. Bilgilendirmen için teşekkür ederim kendi adımaSevgili derttaşlarım sizinle son zamanlarda yaşadığım bir durumu paylaşmak istiyorum. Sizin en azından bu konuda bir fikriniz olsun. Benim gibi hazırlıksız yakalanıp hüsrana uğramış olmayın. Umarım ve dilerimki böyle bir durumla karşılaşmayın ama yine de her şey biz insanlar için.
18 Ocakta reglim bir hafta geciktiği için test yaptım. Pozitif çıktı. İnanamadım iki kere daha yaptım. Daha sonra sağlık ocağına gidip kan verdim. Kanda da hamilelik hormonu olarak bilinen HCG değerim yüksek çıktı. Hemşire beklediğimizin biraz altında ama tebrik ederim gebesiniz, 3 gün sonra tekrar kan verip yükselip yükselmediğini kontrol edelim dedi. Aşırı şaşırdım. Henüz hazır değilim gibi hissettim. Şoku atlattıktan sonra kabullendim ve sevinçle akşam eşime sürpriz filan yaptım. Yakınlarımıza haber verdik. Bu süreçte minik kahverengi lekeler geldi yerleşme kanıdır dediler ki öyle olabiliyormuş. Ve dün kan verme günümdü verdim. Sonra lavaboya gidince birden jelimsi pıhtılı yoğun bir kan akışı oldu. Belim ve karnım ağrımaya başladı. Çok korktum, ağladım.. Eşime haber verdim. Acile gittik. Alttan muayene yaptı. Kandan baktı değerler düşmüş. İşte bu olayın adı KİMYASAL GEBELİKMİŞ. Yani her şey başta normalmiş gibi gelişiyor. Sperm yumurtayı döllüyor birleşip rahime doğru ilerleyip yerleşiyor. Plesanta filan oluşuyor. Ama sonra çeşitli sebeplerle gelişimi duruyor değerler düşüyor ve vücut onu dışarıya atıyor. Doktor keseyi görmediğimiz bu durumu düşük olarak nitelendirmiyoruz dedi. Durum bundan ibaret.
Bunu size anlatmanın faydalı olacağını düşündüm. Dilerimki bu hastalığı bir an önce yenin ve bu anlattığım bilgiler sizin için gerekli olmasın. Bundan sonra böyle bir durumda bebeğin kalp sesini duymadan kimseye haber vermemek gerektiğini deneyimledim. Gerçi o zaman bile tehlike geçmiyor. Ama her şeyin hayırlısı.
Tamam deneyeceğim mutlakaBrova canım bence çok iyisinönemli olan sürece hazırlanman ve gittikçe daha rahat yapabilmen yeterli istekli ol bir kaç güne çizeceksin iki numaraya çalıştıktan sonra on kere tak çıkar yap içinde sonra üçü almaya çalış. Benim yaparken püf noktam buydu. Tak çıkar yaptıkça daha rahatlıyordu. Bir de böyle dene istersen
Peki birde hangi pozisyonda rahat yapabiliyordunuzTamam deneyeceğim mutlaka
Ben ilişkileri yatak ucunda denedim hep. Hala da öyle. Aparatları da yarı uzanır deniyordumPeki birde hangi pozisyonda rahat yapabiliyordunuz
Çok geçmiş olsun canım. En doğru zamanda sağlıkla gerçekleşsin dileklerin...Sevgili derttaşlarım sizinle son zamanlarda yaşadığım bir durumu paylaşmak istiyorum. Sizin en azından bu konuda bir fikriniz olsun. Benim gibi hazırlıksız yakalanıp hüsrana uğramış olmayın. Umarım ve dilerimki böyle bir durumla karşılaşmayın ama yine de her şey biz insanlar için.
18 Ocakta reglim bir hafta geciktiği için test yaptım. Pozitif çıktı. İnanamadım iki kere daha yaptım. Daha sonra sağlık ocağına gidip kan verdim. Kanda da hamilelik hormonu olarak bilinen HCG değerim yüksek çıktı. Hemşire beklediğimizin biraz altında ama tebrik ederim gebesiniz, 3 gün sonra tekrar kan verip yükselip yükselmediğini kontrol edelim dedi. Aşırı şaşırdım. Henüz hazır değilim gibi hissettim. Şoku atlattıktan sonra kabullendim ve sevinçle akşam eşime sürpriz filan yaptım. Yakınlarımıza haber verdik. Bu süreçte minik kahverengi lekeler geldi yerleşme kanıdır dediler ki öyle olabiliyormuş. Ve dün kan verme günümdü verdim. Sonra lavaboya gidince birden jelimsi pıhtılı yoğun bir kan akışı oldu. Belim ve karnım ağrımaya başladı. Çok korktum, ağladım.. Eşime haber verdim. Acile gittik. Alttan muayene yaptı. Kandan baktı değerler düşmüş. İşte bu olayın adı KİMYASAL GEBELİKMİŞ. Yani her şey başta normalmiş gibi gelişiyor. Sperm yumurtayı döllüyor birleşip rahime doğru ilerleyip yerleşiyor. Plesanta filan oluşuyor. Ama sonra çeşitli sebeplerle gelişimi duruyor değerler düşüyor ve vücut onu dışarıya atıyor. Doktor keseyi görmediğimiz bu durumu düşük olarak nitelendirmiyoruz dedi. Durum bundan ibaret.
Bunu size anlatmanın faydalı olacağını düşündüm. Dilerimki bu hastalığı bir an önce yenin ve bu anlattığım bilgiler sizin için gerekli olmasın. Bundan sonra böyle bir durumda bebeğin kalp sesini duymadan kimseye haber vermemek gerektiğini deneyimledim. Gerçi o zaman bile tehlike geçmiyor. Ama her şeyin hayırlısı.
Çok geçmiş olsun canımSevgili derttaşlarım sizinle son zamanlarda yaşadığım bir durumu paylaşmak istiyorum. Sizin en azından bu konuda bir fikriniz olsun. Benim gibi hazırlıksız yakalanıp hüsrana uğramış olmayın. Umarım ve dilerimki böyle bir durumla karşılaşmayın ama yine de her şey biz insanlar için.
18 Ocakta reglim bir hafta geciktiği için test yaptım. Pozitif çıktı. İnanamadım iki kere daha yaptım. Daha sonra sağlık ocağına gidip kan verdim. Kanda da hamilelik hormonu olarak bilinen HCG değerim yüksek çıktı. Hemşire beklediğimizin biraz altında ama tebrik ederim gebesiniz, 3 gün sonra tekrar kan verip yükselip yükselmediğini kontrol edelim dedi. Aşırı şaşırdım. Henüz hazır değilim gibi hissettim. Şoku atlattıktan sonra kabullendim ve sevinçle akşam eşime sürpriz filan yaptım. Yakınlarımıza haber verdik. Bu süreçte minik kahverengi lekeler geldi yerleşme kanıdır dediler ki öyle olabiliyormuş. Ve dün kan verme günümdü verdim. Sonra lavaboya gidince birden jelimsi pıhtılı yoğun bir kan akışı oldu. Belim ve karnım ağrımaya başladı. Çok korktum, ağladım.. Eşime haber verdim. Acile gittik. Alttan muayene yaptı. Kandan baktı değerler düşmüş. İşte bu olayın adı KİMYASAL GEBELİKMİŞ. Yani her şey başta normalmiş gibi gelişiyor. Sperm yumurtayı döllüyor birleşip rahime doğru ilerleyip yerleşiyor. Plesanta filan oluşuyor. Ama sonra çeşitli sebeplerle gelişimi duruyor değerler düşüyor ve vücut onu dışarıya atıyor. Doktor keseyi görmediğimiz bu durumu düşük olarak nitelendirmiyoruz dedi. Durum bundan ibaret.
Bunu size anlatmanın faydalı olacağını düşündüm. Dilerimki bu hastalığı bir an önce yenin ve bu anlattığım bilgiler sizin için gerekli olmasın. Bundan sonra böyle bir durumda bebeğin kalp sesini duymadan kimseye haber vermemek gerektiğini deneyimledim. Gerçi o zaman bile tehlike geçmiyor. Ama her şeyin hayırlısı.
Canım olan olmuş ama keşke anlatmasaydın. Bu dertten muzdarip olmayanların hiç anlamadığı bir hastalık bu. Eşinin de ağırına gitmiştir yatak odasını annesi ve kız kardeşi biliyor diye. Ama olan olmuş sen bu olayla daha çok hırslan bu sorunu çöz ve çözdüğünü de görümcene söylersin konu kapanır.Hanımlar sizinle birşey paylaşmak istiyorum ben Vajinismus olduğumu evliliğimin başından beri görümceme anlattım bi o biliyordu ailede neyse 4.ayımdayım evliliğimin bir gün kaynanam görümceme benim hamile olup olmadığımı sormuş o da ağlayarak bu durumu söylemiş sözde ağzından kaçmış neyse kaynanam da eşimi aramış ses kayıtları göndermiş whatsap tan eşim de yüzüne kapatmış bana birşey demedi eşim 2 gün benimle konuşmadı ben ısrar edince anlatı bende söyledim ablana dedim o da bana kızdı böyle şey anlatılır mı diye ben kendimi suçlu bulmuyorum sonuçta içimi dökmek derdimi paylaşmak çözüm aramak istedim ama eşim olmaz öyle şey diyor siz ne düşünüyorsunuz
Seni tanımak çok güzel, her şey çok güzel olsun umarım senin için de.
Ben söyledim zaten oldu diye ağızları kapanması içinCanım olan olmuş ama keşke anlatmasaydın. Bu dertten muzdarip olmayanların hiç anlamadığı bir hastalık bu. Eşinin de ağırına gitmiştir yatak odasını annesi ve kız kardeşi biliyor diye. Ama olan olmuş sen bu olayla daha çok hırslan bu sorunu çöz ve çözdüğünü de görümcene söylersin konu kapanır.
iyi yapmışsın onları ilgilendirmezBen söyledim zaten oldu diye ağızları kapanması için
Ortada bir suç yok bence. Güvendiğin için ya da desteği olabilir diye anlatmış olabilirsin çok normal. Böyle durumlarda destek arıyor insan durumunu anlayacak birini bulsa sanki çözüme kavuşacak gibi hissediyor bende öyleydim. Kendi annem ablam biliyodu bazen onlar bile beni çok zorladılar söylenmeyecek şeyler söylediler en sonunda kimseye kulak asmamaya karar verdim ve kendime odaklandım eşim de destek olunca çözdük sorunumuzu. Sende bakmamaya çalış canım duyma bişey diyen olursa. Boşa dememişler damdan düşenin halinden damdan düşen anlar diye ☺ insanlara saçma geliyo bu hastalık normal olanlara göre cinsel ilişki çocuk oyuncağı çünkü. ilk gece iki saniye dişini sıktın bitti diye düşünen bilinçsiz insanlar yüzünden bu hale gelmedik mi zaten o yüzden en güzeli kimseye anlatmamak burdaki arkadaşlar hariçHanımlar sizinle birşey paylaşmak istiyorum ben Vajinismus olduğumu evliliğimin başından beri görümceme anlattım bi o biliyordu ailede neyse 4.ayımdayım evliliğimin bir gün kaynanam görümceme benim hamile olup olmadığımı sormuş o da ağlayarak bu durumu söylemiş sözde ağzından kaçmış neyse kaynanam da eşimi aramış ses kayıtları göndermiş whatsap tan eşim de yüzüne kapatmış bana birşey demedi eşim 2 gün benimle konuşmadı ben ısrar edince anlatı bende söyledim ablana dedim o da bana kızdı böyle şey anlatılır mı diye ben kendimi suçlu bulmuyorum sonuçta içimi dökmek derdimi paylaşmak çözüm aramak istedim ama eşim olmaz öyle şey diyor siz ne düşünüyorsunuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?