Canlarım öncelikle ilginiz için çok teşekkür ederim.
Eşim izne geldi, hatta yalnız kalalım diye bir kaç günlüğüne tatile çıktık, o kadar cesaretli ve umutluydum ki tabii sonuç hüsran oldu. Aslında normali de bu, ben kendimi mucize yaşayacağım diye inandırdım, halbuki yavaş yavaş ilerlemesi gereken bir süreç bunu biliyorum ama gelin de yüreğime söyleyin. Neyse anlatayım olayı:
İlk üç gün denemelerde tabii sonuç negatif ve umutsuzluk, hatta eşimle ince bir kalemi denedik, parmağımı alan ben onda dokundurtmadım bile. Eşimi de umutsuzluğa sürükledim. Aramızda geçen konuşmalar sonucunda da benim anatomik bir sıkıntım olduğu ve acilen doktora gitmem gerektiği kararını aldık ama eşim o kadar umutsuzdu ki, kendimi çok kötü hissettim.
Sonra bir seferinde eşim dedi ki sana masaj yapmak istiyorum. Bebe yağıyla bana uzun bir masaj yaptı, onun mu etkisi oldu bilmiyorum, ekstra bir ilaç, sprey ya da kayganlaştırıcı kullanmadan, eşim kendi orta parmağını denedi ve 3 boğumuna yakını oldu. Hatta üst üste 3-4 kez oldu, o kadar mutlu olduk ki anlatamam p.....le denemeye bile geçmemişiz ama onla deneyince de bana çok kalın geldi, tamam dürüst olayım çok da üstüne düşmedik... Bu umutsuzluk durumundan kurtulmak bile bizi çok mutlu etti.
Kızlar kesin bende anatomik bir sıkıntı var derken, şak diye parmağın girmiş olması sizce sorun olmadığını mı gösteriyor? Ben yine de doktora gideyim mi? Yoksa egzersizlere ciddi anlamda başlayayım mı? Eşim bu durumdan sonra bana sende hiç bir sıkıntı yok, tamamen psikolojik dedi, çünkü hiç canım yanmadığı halde hatta hissetmedim bile o derecede yani kendimi o kadar kasıyorum ve eşimi o kadar çok itiyorum ki gören canım yanıyor sanacak... Bacaklarımı açmakta sıkıntı yaşıyorum. Bunu nasıl aşacağım ben?
Bir de kızlar, şimdi bundan sonra nasıl bir egzersizi önerirsiniz bana, bende dilatör seti falan yok, bu durumda neyi kullanarak egzersize başlasam acaba? Keşke eşim gitmeseydi, bir iki haftada yenerdim ben bu illeti, cidden çok umutlandım, biz eşimle birbirimiz bu anlamda çok ihmal etmişiz onu anladık, hasretlik aklımızı başımıza getirdi sanırım....
Bu arada geçenlerde yenen yeni gelin arkadaşlarımız olmuş, onları canı gönülden tebrik ediyorum, darısı bizim başımıza inşallah...