kardeşimin ,komşumuzun bebekleri vardı. akşam hep birlikteydik,hep bebek muhabbeti,durumumu da biliyorlar. kendimi okadar ezik hissettim ki. sanki hiç sahip olamayacağım gibi geldi. eşim de o kadar sever bebekleri,görsün yolda hemen sever,fotoğrafını çeker. bende çok severim. ama hiç plan yapamıyorum bebek için. çünkü hep bir yanım ya olmazsa hiç diyor. ne hakkım var benim bunu eşime yaşatmaya,hayatımda her şeyim zorr oldu benim. işim,evliliğim şimdi de bu. egzersizin başındayım kaç saattir yok yapamıyorum. çok bunaldım artık. yok gücüm.bunları paylaşacak buradan başka bir yerim de yok.