Arkadaşlar beni bilmiyor olabilirsiniz, pek sık giremediğimden...biraz eskiyim ben aslında...benle beraber egzersize başlayan herkes yendi...şimdi yeniler katılmış...umarım hepiniz kısa sürede yenersiniz bu illeti...
Aslında ben de yendim ama yendiğime sevinemedim...Sevgili
Althea' dan fikrini aldım ama sizlerden de fikir almak istiyorum...Hikayem şu:
Aralık ayı içersinde bir kaç deneme yaptık eşimle...Her seferinde biraz daha ilerledik ve bir keresinde de p..s tamamen içimdeydi...öyle hoppala cuppala ileri geri yapamadık tabi ama tamamını alabildim...kanama olmadı...sonra ocak ayı başında gene denedik gene aynı şekilde oldu...ama bizimki hiç birinde mutlu olmadı, çünkü aklı kanamam olup olmadığındaydı...her seferinde kanaman olmıcak mı diye sordu durdu...ben de egzersiz yaptığımı o nedenle esnemiş olabileceğini anlattım ama pek inanmışa benzemedi bir de bazı kadınlarda kanama olmuyormuş, bazılarının da zarı esnekmiş doğumda yırtılıyormuş dediğimde bana "Bana milyonda bir olan şeyleri anlatıyosun" dedi ve surat asmaya başladı...benimle ilgilenmemeye, öpmemeye, hiç bir şekilde hiç bir tensel temas kurmamaya başladı...kavga ettik saçma sapan başka bir sebepten, bağırdık çağırdık birbirimize ama bu durumdan bahsetmedik...ona daha önce ilişkilerim olduğunu ve el ele tutuşmaktan ileri gitmediğini ve 2-3 ay içersinde bittiğini anlattım, bana neden inanmıyor güvenmiyor anlayamıyorum...çok çaresizim...evliliğimizin ilk zamanlarında bir jinekoloğa gittik, eşim de benimle beraber geldi, doktor bana zarla ilgili bir problem yok dedi, jel verdi...jelle de yapamayınca tekrar gittik aynı doktora, tekrar muayene etti ve vajinismussun ve seni psikiyatriye sevk edicem dedi...ama eşim bana doktorun zarla ilgili normal dediğini duymadığını söylüyor...yani kısacası bana sen kız değildin diyo...çok gurur incitici biliyorum...ama o benim kocam...kanıtlamak istiyorum gerçeği...bu gittiğim jinekolog özel bir hastanedeydi...hasta anamnez bilgilerine rahim ve yumurtalıklar normal diye yazmış zarla ilgili bir ifade yok sanırım...eşimle beraber tekrar gitsek anlatır mı, hatırlar mı...zar normal, ufacık bir yırtık bile oluşmamış demişti...ama saftirik ben gel de eşime de anlat demedim, ama gene de onun yanında da anlattı bişeyler ama bizimki duymamışmış...ne bileyim ne yapacağımı şaşırdım...şimdi sizde olumsuz şeyler söyleyeceksiniz biliyorum, neden eşin sana güvenmiyor, koşulsuz güvenmeli diyeceksiniz, bence de öyle ama gene de kafasında soru işareti kalmasın istiyorum...çünkü ben onun yerinde olsam, türkiye'de sürekli olarak dayatılan ilk gece kanlı çarşaf hikayelerinden sonra, ben de onun gibi düşünürdüm...bu yüzden ona kızamıyorum da...ama benim günahımı alıyor o ayrı...şimdi adet dönemimdeyim 1-2 güne biter...sonra ne yapayım sizce