bizi bize yaklaştıran; çektiğimiz sıkıntının nelere malolduğunu , neler hissettirdiğini çok iyi biliyoruz, bu süreçte herkes aynı şeyi yaşıyor, vajinismus bizi tek tip insan yapıyor sanki, gelecekten emin olamayan, öz güvenini yitirmeye başlamış,herşeyden duygulanan ağlayan, gitgide içine kapanmaya başlayan, ne bileyim bu sıkıntıyı ömrü boyunca aşamayacağını, sanki hayatta ki en korkak kadının kendi olduğuna inanan insanlar oluyoruz hepimizde. farklı yerlerde , farklı kültürlerde yetişsekte aynı şeyleri hissediyoruz ve bu sıkıntının aslında ne kadar da kendi kendimize büyüttüğümüz çok kolay olağan birşey olduğunu görüncede birilerine yardımcı olabilir miyiz diye buraya koşturuyoruz. herkesi bilmem ama beni burda tutan şey arkadaşlarıma yardım etmek evet ama yendiiim başardım diyen kişileri görmekte bana cesaret veriyor, yapamıyorum yardım edemiyorum diye düşünüp pes etmememiz içinde yenen birileri varsa gelip sizin gibi buraya yazmalı bence.ben birara buraya gelmek istemedim çünkü yardımcı olamıyorum galiba diye içime kapanmaya başlamıştım. o yüzden bu sıkıntıyı yaşayanların nasıl bizim yazdıklarımıza ihtiyacı varsa, bizimde onların yazdıklarıyla güç bulmaya ihtiyacımız var.
arkasina da eklediii; kosss kos kizlara tesekkur et diye haha
benm eşimde yendiğimde "kalk kalk halayını çeksin kızlar " demişti 
(
