merhaba herkese, ben bu illeti yenmis birisi olarak herkese Allah yardimciniz olsun diyorum, sakin umutsuzluga kapilmayin ve basarabileceginize inanin. her gun altin degerinde ve her gununuzu deneme yaparak gecirin. ben hic parmak veya alet kullanmadim, hep esimle denedim, yardim da almadim, ama her insanin ihtiyaclari farklidir, sorunlara bakis acisi, cozme sekli de. o nedenle siz hangisinde kendinizi rahat hissediyorsaniz o yolu deneyin. size diyemem ki ben esimle deneyerek basarili oldum, sizin de oyle yapmaniz gerekiyor. aletle ve egzersizle yenenleri de cok duydum, terapiyle yenenleri de. cunku bazilariniz acimasindan korkuyorsunuz, oraya birseyin girebilme ihtimalinin olmadigini dusunuyorsunuz, eger boyle dusunuyorsaniz bastan kucuk adimlarla baslamak, belki terapiyle ilerlemek sizin icin daha iyi olacaktir bir anda kendinizi zorlamak yerine. ben de "ya nasi olmaz, bunca insan bunu yapabiliyor da ben nasil yapamam, bunun acisindan olen olmus mu ki, oradan kocaman cocuk cikiyor, demek ki esnek birsey, girecek tabiki de!" diyip bodoslamasina esimle denemeler yaparak yendim bunu. ama herkeste bu yontem ise yarar diye birsey yok. onun icin kendinizi ve dusuncelerinizi analiz etmeniz cok onemli. ben bir kere doktora gittim bunun icin, ve doktorum aparatlardan en buyugunu icime kolayca ittirebildi. ben onu gordukten sonra tamam dedim, ben bunu yapabiliyorsam, esimle de yapabilmem lazim.. o nedenle esimle denedim. sizin de kendi tepkilerinizi olcmeniz lazim. ne kadar korkuyorsunuz, aparati kendinize ne kadar yaklastirabiliyorsunuz, eger korkulariniz daha coksa, kendinizi rahat hissetmiyorsaniz agirdan alin. ama lutfen denemeye devam edin. olmuyor demeyin, olacak. sakin vaz gecmeyin. cunku bir kere basardiginizda "ne kadar kolay birseyden korkmusum" diyeceksiniz.