Kızlar hepinize merhabalar.. Siz beni bilmiyorsunuz ama ben hepinizi çok iyi biliyorum. 6 aylık evliyim, ilk gecemizden beri vajinusmus derdini çekiyordum ve sürekli burayı okuyordum.. İnanın 2000 küsür sayfanın hepsini okumuşumdur.. Başka hiç bir şey düşünemiyordum zaten

İlk günden beri anne olmak istiyorum bu da durumu hiç kolaylaştırmıyordu tabii.. Neyse ki bir ay önce tam 14 nisan'da ilk ilişkimiz gerçekleşti elhamdülillah.. O güne kadar hep burayı sessizce takip eder, içimden "ben de acaba bir gün buraya ben bu hastalığı yendim yazabilecek miyim?" diye düşünürdüm..Nasıl yendin derseniz (biraz açık yazacağım ama halâ yenemeyen kardeşlerime belki bir nebze faydam olur) bol bol bebek yağı sayesinde ve çok klasik olacak ama inanın tamamen kafamızda bitiyor.. Ben üst pozisyona geçtim. Bolca yağladıktan sonra (burası önemli); henüz sertleşmemişken ben elimle girişe yerleştirdim. Sonra sertleşti ve direk içimde hissettim biraz gel git yapmaya çalıştık tabii ki acıdı ama hızlanınca ve daha çok girince hoşuma bile gitti :) sonra ben alta geçtim bir de öyle denedik.. Sanki duvar kaybolmuştu inanamadık eşimle ama tekrar tekrar denedik inanın bana hiiiiiiççç acı hissetmedim.. Direk yolunu buluyor zaten..
Ben her şey yoluna girdi diye sevinirken bu sefer de aklıma "ya aynısını tekrar yapamazsak" korkusu yerleşti.. Dün tekrar denedik yapamadık halâ çok geriliyorum.. Aynı şeyi yaşayan var mı?