- 25 Kasım 2015
- 810
- 1.256
- Konu Sahibi yesilbalon
- #1
3 yıllık evliyim. yaparım yaparım dedim. herkes yapıyor benim ne eksiğim var dedim ama yapamadım. eşim ise olacak üzülme ve bunun dışında hiçbir şey demediği için daha da çok eziliyordum bu sessizlikte. Alsancak ta Kıbrıs şehitlerindeki doktora gittim adını hatırlamıyorum. Google da yazarsanız çıkıyor. konuşurken baya ağladım derdimi anlatırken. sonrasında alttan muayene etti. en çok korktuğum şey buydu zaten. bana kızlık zarımın çok kalın olduğunu bunu lazerle yakması gerektiğini onu yapmadan eğer ben ilişkiye girersem dayanılmaz acılar çekeceğimi söyledi. tabi ben durur muyum bu korkuyla haftaya geleyim deyip ordan hemen çıktım. aradan 1.5 yıl geçti ne tedavi ne bişey. sonrasında çok yakın arkadaşlarımızın bebeği olacağını duyduk. bebeğim olmasını istemediğim halde hiç sevinemedim. o gün çok mutluyken eve gelince eşimde bence 5 karış suratla oturmaya başladık 3gün falan devam etti bu. sanırım bu olay beni tetikledi ve Kuşadasın daki DOKTOR MURAT ULUSOY'u en başından beri gitmek isteyip uzak diye gitmediğim doktor aradım telefonla randevu aldım. cumartesi günü gittik sabah 10 da randevum vardı. PARMAK EGZERSİZİ diye bir şey yok... telkin yapıyor ardından ardından nefes egzersizi .. aparatlar var onları içine alıyorsun. yapamam dediğim şeyleri yaptım. gece 11 de her şey bitmişti artık birlikte olduk acı değil ama batma gibi bir şey hissettim içimde. kızlık zarım yırtılmış. kanamam biraz fazla oldu. şimdi çarşamba gününü bekliyoruz. tekrar denemek için kanama fazla olduğu için biraz bekleyin dedi. o küçücük yere o şeyler nasıl giriyor şoklar içerisindeyim. eşinizi seviyorsanız bu haksızlığı ona yapmayın derim ben 3 yıl yaptım arkadaş gibi uyuduk geceleri. bebek yok mu diyenlere ikimizde şu an düşünmüyoruz gibi palavralar attık. uykusuz geceler saatlerce gizli gizli ağlamalara elveda artık. zafer bizim...
