merhaba kızlar içimi dökmek istedim onca mücadele ile sözümü nişanımı yapmak ıcın ailemi ardıma aldığım sevdiğimden dün gece ayrıldık o farklı sehırde ben farklı sehırde aramızdaki mesaferden olsaydı keske oyle sacma sapan seyler oldu kı oylesıne sacma bitti ki herşey ne oldu anlamıyorum asıl garip olan ağlayamıyorum üzgünmüyüm onuda bilmiyorum sadece hissettiğim şey boşlukta gibiyim hiç bir şey hissetmiyorum bildiğim tek şey birbirmizi artık hiç anlamıyoruz o A derken ben B anlıyorum yada tam tersi o beni yanlış anlıyor işin tuhaf tarafı hata yapıyor ama hatasını hiç kabul etmiyor aksine bana terbiyesizlikler yapıyor dün en son bir şey öğrendim ve sanırım son sabrımdı taştı teelfonu hattı kırdım nişan yüzüğünü denize attım bugun ona bir şey söylemek için kuzenimden mesaj attım o ise bana ters ters cevaplar verdi neyse benim bu halim beni korkutuyor cok sakin ve durgunum ağlasam rahatlayacagım ama yok zorluyrm aglayamıyorum korkuyorum sonra bırsey olmasından yanı cok çökmekten allah hayırlısı ne ıse sanırım onu nasıp ettı