Vicdani yönlerine birşey dersem haksizlik olur.Bizimle ilgileniyorlar,yardım ediyorlar,torunlarını kendi çocukları olarak görüyorlar fakat torunlarimizin hakkini da biz koruruz kafasindalar.Yani ben güzel güzel evimde oturayım,maddi olarak sıkıştığım yerde onlar yardımcı olsun,arasıra torunlara kıyafet bilmem ne alsınlar fakat onların çizdiği sınırları aşmayayim istiyorlar.Bu arada atanıp doğuya falan gidersem de benimle geleceklerini söylüyorlar.Buraya kadar iyi hoş ama tüm bunlar arabanın benim hakkım olduğu gerçeğini değiştirmiyor.İster alırım ister satarim,istersem de hergün biner gezerim.Zor olsa da hazmetmek zorundalar.Kendi malimin kontrolü bende olacak napilcagina ben karar veririm dediğim de sorun çıkacaksa da çıksın karşılarında çocuk yok