Ya istemiyorum demek bu kadar mi zor
Bütün annelerde bu problem var,istemiyorlar içten içe bilenip buraya geliyorlar
Ben bu tarz konuların sahiplerini gerçekten çocuğunu bilinmez hint kumaşı gibi görüyor diye düşünüyorum
Çözüm o kadar basit ki,"yok canım deneme","yok denemeyin huzursuz","hayır şimdi ağlar uğraşmayayım" bunlar kâfi,üzülüp sıkılmanızı gerektirecek bir durum yok
Aslında haklısınız ama cidden bıkıyorsunuz bir yerden sonra.
Artık söylemeye takati kalmıyor insanın.
Bir sene tatildeyken kızımla ,11 aylıktı ama ne kahvaltıda ne yemekte eşimle oturup yemek yiyemedim zira kızım biz oturunca çığlığı basıyordu. Sırayla yemek yiyoruz ,o oturuyor ben kalkıyorum ben oturunca eşim kalkip gezdiriyor kızımı. Bir aile var,ayni oteldeyiz,kadin her karşılaştığımızda ay yazık size verin biz bakalim yemek yiyin diyor,kibarca sağolun ama durmaz diyorum. Neyse 3 oldu bu teklif artık yıldım aynı şeyi söylemekten tamam dedim alın. Yemek yiyoruz kadın aldı kucağına bizim kızı,gözümün önünde gezdiriyor falan,benim cadı önce dudakları büzdü,sonra kadına baktı ve bastı yaygarayi. Kadın susturamadı koşa koşa getirdi bıraktı,haklısınız durmuyormuş diyerek,bir daha da teklif etmedi.
Yani iyi niyetli ve ısrarcı insanlar da oluyor çevremizde,hani artık söylemekten yoruluyoruz. Yaşadım yani defalarca hemde.
Bende isterim,arabasında,mama sandalyesinde otursun ,etrafa gülücükler saçsın ama kimi çocuk öyle olmuyor işte. Yaz sıcağında hangi anne ister bebekle yapışık iki lokmayi zorla yemeyi,bir yudum sıcak kahve içememeyi yada yediginden birşey anlamamayı. Tabiki sakin mutlu bebekler hepimizin hayali,8 aydır dua ediyorum"Allahim ne olur uyumlu bir bebek olsun oğlum,ne olur diye. Öyle zordu ki kızım anlatamam.
