- 20 Temmuz 2014
- 2.031
- 2.473
- 133
- Konu Sahibi Papatya129
- #1
Kızlar merhabalar.
Ben 22 yaşındayım, üniversite son sınıf öğrencisiyim. Şimdi sayacaklarımı kesinlikle kendimi övmek için söylemiyorum ama size fikir olsun diye; iyi bir okulda bölümde okuyorum, öyle çoook güzel sayılmam ama ufak tefek tatlı bir kızım, giyimime aşırı dikkat ediyorum bütün arkadaşlarım çok beğenir tarzımı, biraz ağırbaşlıyımdır ama asla çekingen değilimdir gider tanışırım, konuşurum beğendiysem acımam
sosyal de bir insanımdır.
Yani düşünüyorum bir şeyim eksik mi diye, e yok! Ama sevemiyorum sevilemiyorum şu gencecik yaşımda, ilgi duyduklarımsa bana ilgi göstermiyor ya da zaten başı bağlı.
Evlilik meraklısı mısın edebiyatı çekecekler yazmasın bile, tabii ki şu yaşta evlilik falan düşünmüyorum ama üniversitede bir flörtüm dahi olmadı, bünye bi sevgi şefkat istemiyor değil. Mutluluk bir adama bağlı değil diyecek hatunlar da usulca çıksın konumdan lütfen; ben zaten mutluyum Allah’a şükür sadece birinin eksikliğini hissediyorum.
Dil eğitiminden yurtdışından yeni döndüm, oradayken kısmetim yağmur oldu yağıyordu, fakat benim için imkansız farklı dinden/kültürden biriyle birlikte olmak. İnsan en azından aynı şakaya gülebileceği birini istiyor. Türkiye de ise erkeklere bir şeyler oldu, endokrin sistemleri testesteron salgılamayı mı bıraktı bilmiyorum kızlar peşlerinden koşar oldu. Bir kaç beğendiğim bey oldu, ilk adımı attım gidip yüzlerime tanıştım tenezzül dahi etmediler ikinci adımı atmaya. Ben de gururluyum o konuda geri dönüt almazsam ölsem uğraşmam.Napacağım bilmiyorum vallahi
Şöyle mantığıma gönlüme uygun biri yok yok yok....
Var mıdır bir tavsiyeniz? Siz nasıl buldunuz doğru kişiyi?
Ben 22 yaşındayım, üniversite son sınıf öğrencisiyim. Şimdi sayacaklarımı kesinlikle kendimi övmek için söylemiyorum ama size fikir olsun diye; iyi bir okulda bölümde okuyorum, öyle çoook güzel sayılmam ama ufak tefek tatlı bir kızım, giyimime aşırı dikkat ediyorum bütün arkadaşlarım çok beğenir tarzımı, biraz ağırbaşlıyımdır ama asla çekingen değilimdir gider tanışırım, konuşurum beğendiysem acımam
sosyal de bir insanımdır.Yani düşünüyorum bir şeyim eksik mi diye, e yok! Ama sevemiyorum sevilemiyorum şu gencecik yaşımda, ilgi duyduklarımsa bana ilgi göstermiyor ya da zaten başı bağlı.
Evlilik meraklısı mısın edebiyatı çekecekler yazmasın bile, tabii ki şu yaşta evlilik falan düşünmüyorum ama üniversitede bir flörtüm dahi olmadı, bünye bi sevgi şefkat istemiyor değil. Mutluluk bir adama bağlı değil diyecek hatunlar da usulca çıksın konumdan lütfen; ben zaten mutluyum Allah’a şükür sadece birinin eksikliğini hissediyorum.
Dil eğitiminden yurtdışından yeni döndüm, oradayken kısmetim yağmur oldu yağıyordu, fakat benim için imkansız farklı dinden/kültürden biriyle birlikte olmak. İnsan en azından aynı şakaya gülebileceği birini istiyor. Türkiye de ise erkeklere bir şeyler oldu, endokrin sistemleri testesteron salgılamayı mı bıraktı bilmiyorum kızlar peşlerinden koşar oldu. Bir kaç beğendiğim bey oldu, ilk adımı attım gidip yüzlerime tanıştım tenezzül dahi etmediler ikinci adımı atmaya. Ben de gururluyum o konuda geri dönüt almazsam ölsem uğraşmam.Napacağım bilmiyorum vallahi
Şöyle mantığıma gönlüme uygun biri yok yok yok....
Var mıdır bir tavsiyeniz? Siz nasıl buldunuz doğru kişiyi?
