kusura bakmayinda hayatinda yasadiklari bebegine kötü davranmasini gerektirmez
benimde bir yasin uzerinde bebegim var
annem babam yok,kaynanamin bir faydasi yok olmasinda kimseden yardim istedigimde yok
gurbetteyim,dogumdan ciktim dikislerim patladi cocuguma bakarken ,depresyonada girdim ama bir gün cocuguma böyle davranmak aklimin ucundan gecmedi
birakin esimin yardim etmesini ,cocuk agliyor diye onunlada birbirimizi yerdik
yani biz insan degilmiydik ,arkadasin agir depresyon gecirdigini dusunmuyorum
INSAN KENDI KENDININ PSIKOLOGUDUR ..
herkesin bünyesi bir değildir demekki siz güçlü bir yapıya sahipsiniz..neden kendinizle kıyaslıyorsunuz ki
hem son 2 aydır böyleyim diyor ve yardım istiyor
sizde bu konudaki tecrübelerinizden rencide etmeden tavsiyelerde bulunmanız daha hoş olurdur