Vicdansiz bir anne miyim?

ladybugg .!.:

insan oğlu diyorum başkada bişi demiyorum. ben daha 1,5yıllık evliyim. 4ay önce ilk korunmasız ilişkide hamile kaldım..çokta sevinmedim,şımardım hatta yaa ben hazır deildim,olmaz sanıyodum hemen oldu, daha yazın tatile gitcektik, saçımı boyatacaktım şöleydi böleydi falan yaptım,,buarada doktor kontrollerime gidiyorum kese falan oluştu baktık dış gebelik deil ii tamam güzeldi herşey,, hiç unutmuyorum doktor ilişkiyi falan yasakladı yat,dinlen, ilk 3ay dikkat et dedi,, tabi zor geldi bu daha en başında içimden bigün keşke olmasaydını geçirdim ki bunu ilk defa burada itiraf ediyorum. bunu düşündükten bihafta 10gün sonra doktora gttk kalp atışı duymaya.. bebk yoktu,bbek gelişmemiş boş gebelik dedi doktor,,,daha o sedyede aklıma dank ettti,okadar çok ağladımki okadar pişman oldum ki bi anlık içimden geçirmiştim sadece,hatta ondan sonra alışmıştımda hamileliğe,çokta mutluydum karnımı sevip hayallerde kuruyodum ama yaklaşık 8haftalıkken kürtaja girdim, narkozdan ağlayarak ayıktım. ve şuan okadar çok istiyorum ki her an dua ediyorum Allahıma bikere daha layık gör nasip et die.. belki bende o durumdayken hiç sorunsuz bebeğimi kucağıma alsam hiç değerini bilmicektim.. ama şuan Allahım kokusuna hasret bırakma,yuvamızı evlatlarımızla şenlendir die dualar ediyorum. it gibi pişmanım..
O elindeki minicik şey bi nimet, bi emanet O'nu veren almasınıda bilir o emanete ii bak. o senin bi anlık zevkinden dolayı burda ve senin vereceğin bi damla süte bi lokma yiyeceğe muhtaç.. o bi yavru günahsız bi kuzu gözlerine masum masum baktığında herşeyi bi kenara bırak tövbe estağfura gel,,karnını doyur,altını değiştr, mis gibi tenini kokla..ve şükret bu dünyadaki en büyük nimet sağlıklı bi evlat..ve bu bir depresyonsa, altından kalkamıyosan doktora git, profesyonel yardım al

Genişletmek için tıkla...

hanza .!.:

son gunlerde ogluma karsi kendimi cok soguk hissediyorum .1 cocugum var ve 10 aylik.
neden boyle yapiyorum bilmiyorum ama o agladigi zaman gidip kucagima almak icimden gelmiyor.
cocugum saatlerce bagira bagira agliyor ama ben elimi kolumu kipirdatmiyorum.
aglar aglar susar diyorum icimden.surekli dibimde birsuru oyuncagi var ama hicbiriyle oynamiyor .
rahatima cok duskunum cocuk icin fedakarliklar yapmak cok zor geliyor.onceleri ona ozel yemekler hazirliyordum yemiyordu bende artik ona ozel yemek yapmiyorum .hatta gun icinde sadece mamayla besleniyor cunku hicbirsey yemiyor bende hazirlamiyorum cok kotu bir anneyim cocugu hak etmiyorum ama geri donusude yok onu geri yollama sansim yok geldigi yere. ben seytan gibi dusuncelere giriyorum . bazen icimden keske olmasaydi neden allah sana cocuk verdi diyorum isyanlara giriyorum bunlar cok kotu dusunceler bunun farkindayim ama dusuncelerimdende birturlu siyrilamiyorum.anne olmayi hak etmiyorum.butun elestirilere acigim iyi kotu aci tatli yanlislarimi gormeme yardim edin neden boyle yapiyorum ben. cok bencilmiyim vicdansizmiyim.

Genişletmek için tıkla...

hanza .!.:

benden sonra yazilan tum yorumlari okudum herkese cok tesekkur ederim.
hepinize tek tek alinti yapamiyorum ama genel olarak cevapliyayim bazi seyleri.
cogunuz psikologa gitmem gerektigini yazdiniz ve bende karar verdim gidecegim cunku cocugumun bana ihtiyaci var belki soylediginiz gibi depresyondayim ama farkinda degilim.
bir arkadas cocugunu dovuyormusun diye sormus HAYIR ASLA. ona elim kalkarsa iste o zaman allah benim canimi alsin.kucucuk bir bebege el kaldirmam benim sorunum bebegimi istemem degil sorun ona yetemedigimi hissetmem. yetmedigimi dusundugum icinde bir umursamazlik cokuyor ustume.nasilsa annelikde basarili degilsin bosuna caba harcama diyor birseyler icimden. cunku ben hep mukemmel bir es mukemmel bir anne olmak istedim. maalesef basarili olamadim. oysa cocugum dogmadan cocuk psikolojisine dair birsuru kitapta okumustum ben.hepsi silindi hafizam durdu sanki bir arkadasta yerini bilsem cocugunu elinden alirdim demis arkadasim belki sende bu yorumu yaparken sinirlendin ve suursuzca yazdin sanada hak veriyorum sende kendince haklisin. istersen adresimi vereyim gel al. bu o kadar kolay bir sey degil ben o kadar dusmedim cok sukur. kimin cocugunu kimden aliyorsunuz siz. acaba siz cocugunuza karsi tum yukumluluklerinizi yerine getiriyormusunuz cok merak ettim. evet cocuk dogurmakla anne olunmuyor ona bakmak buyutmek de lazim ama bunu insan saglam kafayla yapabilir anliyormusunuz. kendinizle durumumu kiyaslamanizda hic hos olmamis allahim size gostermesin insallah cunku inanin kendimi ben bile taniyamiyorum.
herkese yeniden olumlu olumsuz tesekkur ederim. ozellikle bazi arkadaslarin yorumlari gozumu bir nebzede olsa acti. ben bir anneyim cocuguma karsi dolu dolu sevgi besleyen yuregi yanan kavrulan bir anneyim. belki bu gorevi su an icin layikiyla yapamiyorum ama eminim benim bu durumum ve acmis oldugum konu buradaki bircok gizli sakli kalmis bazi annelerede fayda sagliyacak.oglumu canimdan cok seviyorum oglunmu canin mi deseler oglum icin canimi veririm. yaptigim bircok seyden pismanlik duyuyorum ama insallah bundan sonra biraz daha farkli olucam.

Genişletmek için tıkla...

parlayanyildizim .!.:

.

O halde cocugunuzu EVLATLIK verin!!!

.

Genişletmek için tıkla...