Bana da hep öyle diyorlar kanser degilsin alt arafı depresyondasın diye yaşamadıkları icin bu hastalıgı küçümseyerek konusuyorlar kanser hastalarının bile yasama istegi var yaşama tutunabilmek icin çaba gösteriyorlar bu hastalık yaşama istegini elinen alıyor ama çok sükür ki tedavisi var ya olmasaydı diyorum kendi kendime ..Ben de dahil tüm bu hastalıgı yasayanlara Rabbim şifa versin iyi olacagız inşallah
Öyle biseydır ki bu hastalık dilencinin beynini bile kiskaniyor insan depresif seninde böyle korkuların var mı oluyor mu hiç
Olmaz mı hiç burda bile paylaşmıstım hatta ben bir sürü depresyon hastasıyla konustum yüzden fazla onların söyledikelrinden cok etkılenmistim üzüntüden hastalıgım başa sarmıştı hala da var korkularım özellikle hastalıgımın tekrarlaması ve sende oldugu gibi ilacların etki etmemesi ile ilgili
Amin de ,bu yaşama sevinci/isteği seninle alakalı. Kanserin çaresi yok çoğunlukla, mesela ben babamı kaybettim .o kadar büyük acılar yaşıyordu ki ,hiç de sesi çıkmıyordu. Uyandım ya , bugün de hayattayım ya , çok şükür, diyordu hep .
maalesef canım bunu depresyon düşündürüyor herkesin dediği gibi hobiler edinecek ben terapi de almıyorum henüz hipnoterapi aldım tamamen sacmalik ti sadece hayal kuruyorsun ve uyanıksın negatif düşündüğümüz için bunları düşünüyoruz bir tek doktorun söyledikleri beni geçici olarak rahatlatıyor Allah ikimizide görmemişe dönersin bu hastalıgı.
Evet hala oluyor arada ama ben bile bu ayrıntılı farkına varmadım eskiye göre daha iyiyim
Siz daha deneyimlisiniz biz tedaviye inanmıyor değiliz o herkesin başına gelebilecek o risk bizi bulursa diye kaygilaniyoruz ilaç fayda etmezse vs.korku
Kaygı bozukluğu yani :) ya olursa diye diye ileriyi görmen mümkün değil . Sürekli bu hastalığın içinde ve aynı yerde kalmak istiyorsan devam et , yok hayır kurtulmak istiyorum diyorsan da bu yanlış düşünceyi beyninden at .bir kere hastalığı düşünmemekle başla işe
Ama hep çabalamak lazım ve bazen bu da yoruyor insanı güzel gecen mutlu oldugum bir gün varsa şükrediyorum zaten eskisi gibi olamadım da yine de bunada şükür diyorum ama hep özeniyorum hiç bu hastalıkla tanışmamış olan insanlara
Bnce kesinlikle saha iyisiniz. Okudugumda bunu hissettim. Sizi tanimiyorum ama diger konunuzdan cok etkilenmistim. Bu konuyu okuyunca kendinizi toparlamaniza sevindim. Lütfen sizde ufak bile olsa hayatinizdaki pozitif gelismelerin farkinda olun.
Aminn canım aminn insallah..
ah bir de kendime inandırabilsem bunu
tedavinizi görün. Kendinizi sevin, olduğunuz gibi kabul edin. İyileşmek icin kendini ve durumlari olduğu gibi kabul etmeyi öğrenmek lazım. Kendini geliştirmeye, iyilestirmeye odaklan. O "iyilesemezsin" diyen sese kukak asma. Bi yandan konussun. Sen dinleme sadece. Insallah atlatırsın. Benim iyilesmem iki aydan fazla sürdü, ama bir günde hastalanmadigimiz gibi, bir günde iyi olmamız mümkün degil. Cok gecmis olsun. Korkmayin iyilesmek mümkün ve sizin elinizde
Nasıl atlattın cnm ilaçla miBende bir zamanlar depresyo, anksiyeti ve yemek bozukluguna yakalanmış biri olarak korkularinizi anlıyorum. Ama aslında bunlardan korkmaniz hala iyilesmeye ümidinizin olduğunu gösteriyor, çünkü en dip noktada ölmekten bile korkmuyor insan. Bi ara bende ölmek istedim. Allahin takdiri ağlamaktan o kadar yordun düşmüşüm ki o gün, uyuya kalmışım yatağın üstünde. Aslinda hazirlanmistim ben. Bende kendi kendime dedim ki: bugüne de uyandiysan vardır bundada bir hikmet. Bir daha aklımın ucundan geçmedi. Bunu ailemden hickimseye anlatmadim hic. Zaten iyikesince "salakmiyim, ne diye öyle düşündüm" diyorsun kendi kendine. Bugün mutlu bir yuvam ve evlatlarım, sağlıklı bir ben varsa o uykuya borcluyum.
Nasıl yapabilirim yardım et
Insallahh cnm
