Aynen, benim de tavrim bu yonde olacak ilerde... Anne gibi giyinmek, anne gibi gulmek, anne gibi davranmak var yahu...Insan anne olunca baska bir seye donusmuyor, daha namuslu, daha akilli, daha bilincli falan da olmuyor neyse o... Ben etrafimda 26 yasindaki bir kadinin ay ben asla annemden ayrilamam dedigini duyunca hayret ediyorum ya da butun hayatini cocuguna endekslemis bir anneyi... Cocugu sevmek, sevildigini hissettirmek, iyi bir egitim vermek, mutlu bir ortam saglamak cok farkli, kendini adamak, kadinliktan cikmak, her seyim cocugum icin demek, butun hayatini ona gore planlamak cok farkli... Cocuk sahibi oldugumda, elimden geldigince benzer hayatima devam edecegim... Cunku cocuklar kadinlarin hayatlarini ellerinden aldiginda mutsuz kadinlar ve butun omrumu sana adadim diyen anneler oluyor etrafta...Hicbir konuda toplum modellemelerine takilmamak lazim, annelik konusunda da... Bu arada hamilesiniz sanirim, bebeklerinize en kisa surede saglikla kavusmaniz dilegiyle:)
ayrıca bizde normallerin bile psikolojisi bozuk zaten
