Merhaba arkadaşlar. .inanilmaz derecede bulanimdayim ailem bi iyi olup duzelmeme müsade etmiyorki bisürü vaadler fakat hiç biri gerçek olmadı hayatımı rabot gibi yönetiyorlaar..34yasindayim hep baskı bosanali 1 sene oldu.babamla çalışıyorum kızlar 15 senemi verdim ve bu yaştan sonra okadar zoruma gidiyor ki başka yere girip çalışmak işte ayrı evde ayri işkence aksamlari is cikisi arkadaşlarımla bulusurum küçük kardesimde gelir saat 10 a kadar ama 10u geçince kavga kıyamet..bunaldim hemde çok isyan ediyorum bosanirken ailem bana söz hakkı vermedi biraz daha sabretseydim keşke hiç değilse kendime ait bi yaşamım vardı.insan ozluyor eşimle rahattim sikmazdi beni akşam geç gelsem bile bekler hesap sormaz di..babam gibi hakaret ağır konuşma yoktu insanı En üzen şey babamın ve kardeşimin d ayağına maruz kalmam oldu el oğlu napsin..iinanin ailemden nefret ettim kendimi değerli hissettirmiyorlar eşimi duzeltirdim ben bunları yasicami tahmin etmiyordum hiç değilse 1 kişinin kahrini cekerdim dön dese herseye rağmen dönerim çünkü ailem buna teşvik ediyor bosandim sanki Afedersiniz sanki o...u gibi hissetiriyorlar garsondan bişi isterim annem hemen gulme ne guluyosun falan..ppişman ettiler beni..zzorla kurtulmak için yanlış şeylere teşvik ediyolar yanlız ben değil küçük kardeşim de öyle düşünüyor..zzaten ben baskı yasamasam evliliği düşünmem rahat birakmiyorlar ki bu hayat benim diyemiyorum..iiyilik isteye bilirler fakat ben sigara bırak alkol almam arkadaşlarım iyi aile kızları hatta babamla bile tanistiririm..Diğer kardeşim 4 haftadır konuşmaz ağzının içinden homur homur söylenir ortalığı kizistirir inanin ben bi kişinin kahrini cekerdim şimdi 5 kişinin yoruldum kendimi kötü hissetmekten kavga gürültü den..aannem gelip bir gün sırtımı sivazlamaz başkalarını teselli eder bendende güler yüz bekler..bi adam var 40 yaşında liseye giden oğlu var beni istiyor ben istemiyorum çünkü aklım eski esimde kendimi toparlayamadim fakat aile baskisindan yiprandim diyorum herseye rağmen olsunmu zamanla alışirrim...