Olayın içinde olan için, durum gerçekten ağır görünebiliyor. Zamanında aynı duyguları yaşamış ve hata yapmış biri olarak , anlayabiliyorum seni.
Benim babamda , işle ilgili sıkıntısı olmamasına rağmen, daha ağır sıkıntıları vardı. Alkol, sorumsuzluk, şiddet, bizden ayrı yemek yerdi mesela. Bunları düşününce insan, karşıdakine çok ta kolay söyleyemiyor, paylaşamıyor. Benim annemde bu sorumsuzluklar üzerine , yıllarca çalıştı baktı bize. Annemde temizlik işlerinde çalıştı. İnsan utanmıyor aslında, tuhaf bir duygu işte. Acaba ne düşünür, ileride ne tür sıkıntılar olur, küçümser mi, diye onlarca şey düşünüyor.
Nihil' e katılıyorum. Söylemedikçe, yük ediyorsun kendine, herşey daha zor oluyor. Senin gocuncağın birşey yok. Dediğim gibi, bu bir şans senin için, karşıdakinin değerlerini öğrenmek için , erken bir şans.
