Yalnız bırakmayan ama sohbet konusu da açmayan iş arkadaşları.

Sumak

Tabiat ve hayvan tapıcısı.
Kayıtlı Üye
4 Şubat 2022
3.283
7.929
108
İş yerimde iki arkadaşım var, bir kadın bir erkek. Gün içinde kahve saatimde, yemek saatimde, bir şeyler atıştırırken, ne bileyim markete giderken, molalarda yürüyüşe çıkarken illa ki gelmek isteyip geliyorlar.

Ben kişisel alanına düşkün bir insanım, kahve saatimde bir şeyler okurum, yemekte bir şeyler izlerim, özetle yalnız olmayı severim. Zamanı kendime göre böler ve düzenlerim. Buna rağmen biriyle zaman geçiriyorsam da son derece enerjik, yapıcı, pozitif ve konuşkan/dinleyen biriyim.

Hadi tamam benimle takılsınlar ama konu da açamıyorlar, ben açarsam sohbet çok güzel ilerliyor ama açmadığımda tek kelime yok! Az öncede denedim konu açmadım bu sefer onlar gerildi, boyle yeni gelin gibi bi alınganlık havasına girdiler sanki konuşmak zorundaymisim da konuşmayıp onları mağdur etmişim gibi! Siz konu açın bi kere de öyle konuşalım değil mi? Çok gerginim şu an..

Öğlenleri kimseye bir şey demeden çıkıp döndüğümde de aynı tavır oluyor ve ben artık her öğlen geriliyorum..

Dert değil evet, öyle içimi dökmek istedim :)
 
İş yerimde iki arkadaşım var, bir kadın bir erkek. Gün içinde kahve saatimde, yemek saatimde, bir şeyler atıştırırken, ne bileyim markete giderken, molalarda yürüyüşe çıkarken illa ki gelmek isteyip geliyorlar.

Ben kişisel alanına düşkün bir insanım, kahve saatimde bir şeyler okurum, yemekte bir şeyler izlerim, özetle yalnız olmayı severim. Zamanı kendime göre böler ve düzenlerim. Buna rağmen biriyle zaman geçiriyorsam da son derece enerjik, yapıcı, pozitif ve konuşkan/dinleyen biriyim.

Hadi tamam benimle takılsınlar ama konu da açamıyorlar, ben açarsam sohbet çok güzel ilerliyor ama açmadığımda tek kelime yok! Az öncede denedim konu açmadım bu sefer onlar gerildi, boyle yeni gelin gibi bi alınganlık havasına girdiler sanki konuşmak zorundaymisim da konuşmayıp onları mağdur etmişim gibi! Siz konu açın bi kere de öyle konuşalım değil mi? Çok gerginim şu an..

Öğlenleri kimseye bir şey demeden çıkıp döndüğümde de aynı tavır oluyor ve ben artık her öğlen geriliyorum..

Dert değil evet, öyle içimi dökmek istedim :)
Sizin sohbetinizi sevmişler gibi geldi. Sanırım o yüzden yanınızda olmak istiyorlar sizin konu açmanızı bekliyorlar.
 
İş yerimde iki arkadaşım var, bir kadın bir erkek. Gün içinde kahve saatimde, yemek saatimde, bir şeyler atıştırırken, ne bileyim markete giderken, molalarda yürüyüşe çıkarken illa ki gelmek isteyip geliyorlar.

Ben kişisel alanına düşkün bir insanım, kahve saatimde bir şeyler okurum, yemekte bir şeyler izlerim, özetle yalnız olmayı severim. Zamanı kendime göre böler ve düzenlerim. Buna rağmen biriyle zaman geçiriyorsam da son derece enerjik, yapıcı, pozitif ve konuşkan/dinleyen biriyim.

Hadi tamam benimle takılsınlar ama konu da açamıyorlar, ben açarsam sohbet çok güzel ilerliyor ama açmadığımda tek kelime yok! Az öncede denedim konu açmadım bu sefer onlar gerildi, boyle yeni gelin gibi bi alınganlık havasına girdiler sanki konuşmak zorundaymisim da konuşmayıp onları mağdur etmişim gibi! Siz konu açın bi kere de öyle konuşalım değil mi? Çok gerginim şu an..

Öğlenleri kimseye bir şey demeden çıkıp döndüğümde de aynı tavır oluyor ve ben artık her öğlen geriliyorum..

Dert değil evet, öyle içimi dökmek istedim :)
Sen de şey de gülerek ay bi kere de siz konu açın yahuu 😁😁😁😁
 
Evet ama zorunlulukmus gibi hissettiriyorlar artık, konuşmadığımda alınan tavır da saçma ve sinir bozucu.
Haklısınız. Sürekli konu açmak zorunda değilsiniz ki bazen insan konuşmak istemiyor gününde olmuyor siz çağırmayınca veya konu açmayınca anlamaları lazım aslında başka nasıl belli edilir ki.
 
Yani iki taraf da çok girişken değilse arkadaşlığın başında olabiliyor böyle şeyler. Bence zamanla aşılır samimiyet ilerledikçe.

Siz de bazen kimseyi beklemeden gidin yemeğe, ya da molada yalnız kalmak istediğinizi anlatmak için kitabınızı okuyun veya telefonunuzda takılın.
 
bir şeylere maruz kalma durumu çok can sıkıcı.
bende iş yerimde benzer durumu yaşıyorum allahın heeeer günü öğle arasında ekonominin ne kadar kötü olduğu, bahçede beslediğimiz kedinin ne kadar büyüdüğü konuşuluyor. sadece hmm hmmm diyorum. öğle aram tam bir işkence. kısır bir döngünün içinde gibiyim. bütün enerjim ruh halim yerle bir oluyor. çıkmasam neden gelmiyorsun oluyor.
sen şanslıymışsın çevrede kafa dağıtacak alanın var. ben çıkamıyorum da sanayinin içindeyiz.
keyifsiz iş ortamı eziyet gibi
 
enerjik olduğunuz için onlarda bu havadan faydalanarak enerjınızı emmeye geliyorlar :) ben sıkılıyorsam o ortamdan durmam sohbet açmak zorunda değilsiniz.
 
Haklısınız. Sürekli konu açmak zorunda değilsiniz ki bazen insan konuşmak istemiyor gününde olmuyor siz çağırmayınca veya konu açmayınca anlamaları lazım aslında başka nasıl belli edilir ki.
İşte ben de bunu çözemiyorum ama direkt söyleyeceğim artık "biraz da siz konu açın" diye
 
Bi yerde okumuştum konu açmayan sessiz sakin insanlar sizin gibi enerjisi yüksek insanların enerjilerinden beslenirlermiş. O yüzden muhtemelen siz yoruluyorsunuz onlar güç topluyor sizinle olunca :)
Evet tam olarak bu. Enerjimin düşmesi olayını dengeliyorum bunu öğrendim çok şükür ama maruz kalmaya devam etmek sinirlendiriyor artık.
 
enerjik olduğunuz için onlarda bu havadan faydalanarak enerjınızı emmeye geliyorlar :) ben sıkılıyorsam o ortamdan durmam sohbet açmak zorunda değilsiniz.
Seviyorum iyi insanlar ama bu şekilde devam edemiyorum artık, özellikle bu gün! Bana enerji gökten yağıyor sanki.
 
Aslında onların anlamaları lazımdı. Bence rahatsızlığınızı açık açık söyleyin. Veya çağırın da konu açmayın
 
İş yerimde iki arkadaşım var, bir kadın bir erkek. Gün içinde kahve saatimde, yemek saatimde, bir şeyler atıştırırken, ne bileyim markete giderken, molalarda yürüyüşe çıkarken illa ki gelmek isteyip geliyorlar.

Ben kişisel alanına düşkün bir insanım, kahve saatimde bir şeyler okurum, yemekte bir şeyler izlerim, özetle yalnız olmayı severim. Zamanı kendime göre böler ve düzenlerim. Buna rağmen biriyle zaman geçiriyorsam da son derece enerjik, yapıcı, pozitif ve konuşkan/dinleyen biriyim.

Hadi tamam benimle takılsınlar ama konu da açamıyorlar, ben açarsam sohbet çok güzel ilerliyor ama açmadığımda tek kelime yok! Az öncede denedim konu açmadım bu sefer onlar gerildi, boyle yeni gelin gibi bi alınganlık havasına girdiler sanki konuşmak zorundaymisim da konuşmayıp onları mağdur etmişim gibi! Siz konu açın bi kere de öyle konuşalım değil mi? Çok gerginim şu an..

Öğlenleri kimseye bir şey demeden çıkıp döndüğümde de aynı tavır oluyor ve ben artık her öğlen geriliyorum..

Dert değil evet, öyle içimi dökmek istedim :)

O kadar benzer bir durumun içindeydim ki 3-4 yıl önce. Temelli evden çalışmaya geçince rahatladım. Ben de insanlarla birlikteyken sessizlikten çok rahatsız olurum ve sürekli zorlayarak da olsa konu açarım. Ama tek başıma olmayı tercih ederim akmayan bir sohbetin içinde olmaktansa.

Ben kendi başıma çıkmak için üst üste hep bahaneler uyduruyordum. Yemek yemiyorum sadece yürüyüş yapacağım, hızlı hızlı yiyip kuaföre uğrayacağım, bu öğlen bir arkadaşımla buluşacağım falan gibi. Tabii sağlıklı bir iletişim değil bu. Normal olan "ben öğlen iznini tek başıma geçirmek istiyorum" diyebilmek. Ama sonra işyerinde surat asıyor insanlar, onun gerginliğini yaşamaktansa böyle bahaneler uyduruyordum haftanın 3-4 günü.
 
O kadar benzer bir durumun içindeydim ki 3-4 yıl önce. Temelli evden çalışmaya geçince rahatladım. Ben de insanlarla birlikteyken sessizlikten çok rahatsız olurum ve sürekli zorlayarak da olsa konu açarım. Ama tek başıma olmayı tercih ederim akmayan bir sohbetin içinde olmaktansa.

Ben kendi başıma çıkmak için üst üste hep bahaneler uyduruyordum. Yemek yemiyorum sadece yürüyüş yapacağım, hızlı hızlı yiyip kuaföre uğrayacağım, bu öğlen bir arkadaşımla buluşacağım falan gibi. Tabii sağlıklı bir iletişim değil bu. Normal olan "ben öğlen iznini tek başıma geçirmek istiyorum" diyebilmek. Ama sonra işyerinde surat asıyor insanlar, onun gerginliğini yaşamaktansa böyle bahaneler uyduruyordum haftanın 3-4 günü.
Yalnız takılmayı sevdiğimi açık açık söylediğim halde peşime takılıp bir de sohbet konusu açmamak tüm tahmmul seviyemi tüketti. Dünden beri deniyorum bi kere de ben onları dinleyeyim sohbet açmayayım diyerek ama ağrımayan başıma ağrı girdi enerjimin düşüklüğünden. Öğlen çıkmasam bu sefer bunaliyorum havalar da düzeldi..
 
Yalnız takılmayı sevdiğimi açık açık söylediğim halde peşime takılıp bir de sohbet konusu açmamak tüm tahmmul seviyemi tüketti. Dünden beri deniyorum bi kere de ben onları dinleyeyim sohbet açmayayım diyerek ama ağrımayan başıma ağrı girdi enerjimin düşüklüğünden. Öğlen çıkmasam bu sefer bunaliyorum havalar da düzeldi..

Çok iyi anlıyorum. En güzeli alın kitabınızı çıkın. Biri sorarsa yemek yerken kitap okuyacağım dersiniz. Birlikte okuyalım diyecek halleri de yok herhalde.
 
Back
X