Tam isimlendiremiyorum sıkıntı basıyor. Sonra aklıma o zamana kadar duyduğum bildigim korkunç şeyler geliyor.
Inşallah
Kendi kendinizi korkutuyorsunuz işte. Bişey olmaz.
Cok tatlisiniz kesinlikle öyle.
biri beni anlattı sankibende çok korkuyorum yanlız kalmaktan ve hiç kalmadım bu yaşıma kadar. bu durumdan çok utanıyorum. yazdığınız gibi kapıyı kilitleyince geçecek bi durum değil bu yaşamayan bilemez neden korktuğunu bile bilemiyo insan. evin içinde kalmak korkutuyo asıl. bazen eşim geç geldiğinde veya gece markete filan gittiğinde bile o kısa sürede tedirgin oluyorum. cep telefonumu yanımda tutyorum sanki elektrikler gidicekmiş de karanlıkta kalıp çok korkacakmışım gibi. wc ye diğer odalara bile giderken lambaları yakıp koşa koşa gidip geliyorum yerime. keşke zamanla geçse ama bi türlü geçmiyo.
odadan odaya koşuyorum hep elimde telefonun ve koltukta otururken ayaklarımı yere basamam hatta üçlü koltukda bile uzanamazdım tekli koltuğun başında eşimi beklerdim 
ben tek yaşadığım dönemde evin bütün ışıklarını acıp yatıyordum
Ablam böyleydi
Küçücüktüm beni gece wc ye girerken kapısının önüne dikerdi
Hala öyle, şimdi evlendi çocuklarını dikiyor kapısına eniştem yoksa
Ben soğukkanlıyımdır çıt duysam açar kapı pencere bakarım noluyo diye, bigün sobelenmesem iyi
Başka şeylerle ilgilen tv aç nete gir, yalnızım bişey olacak diye kurma kafanda
Olmadı bi besmele çek üfür
))) ablanda beni gördüm. Sende kardeşimi:))
Ben sıramı savdım
Harikasinn anlaştık :))
Psikologa mi gittin?
Psikiyatr.ne yapayım artık annem falan herkes kızıyordu kocamansın falan diye.
